ทอร์บิค: เจ้าทำได้น่าทึ่ง นักเดินทาง! ข้าชื่อทอร์บิค ข้า... ติดหนี้บุญคุณ เจ้าสนใจเครื่องประดับสักชิ้นสองชิ้นไหม?...ข้าจะลดให้เจ้าเป็นพิเศษเพื่อเป็นเกียรติกับเจ้าเลยละ

ทอร์บิค: เจ้าทำได้น่าทึ่ง...โอ้ข้าไม่รู้ว่าข้าได้พบกับคนอย่างเจ้าผู้นี้ข้ามีเพียงเครื่องประดับเล็กน้อย แต่ไม่ว่าข้าจะมีอะไร ข้ายินดี ขายให้กับเจ้าข้าจะลดให้เจ้าเป็นพิเศษเพื่อเป็นเกียรติกับเจ้าเลยละ

ทอร์บิค: ข้าเดินทางผ่านเส้นทางนี้มาหลายปีแล้ว พอหวังอยู่ว่าตลาดนี่ จะกลับมาเป็นศูนย์กลางของการค้าขายอีกครั้งเหมือนกับในยุค โบราณแต่... ใช่ เส้นทางนี้ใช่ว่าจะปลอดภัยไร้อันตราย!เร็กซ์ล้ำค่าของข้าวิ่งหนีหายไปในทะเลทราย...หวังว่าเขาจะกลับมา

ทอร์บิค: ข้าออกมาค้าขายตามลำพังมาหลายปีแล้ว มันยากอยู่ที่จะเอาตัว รอดในวาสตีรีโดยไม่มีคาราวาน แต่ข้ารักอิสระอย่าเข้าใจผิดนะ ข้าคิดถึงบ้าน แต่ความคาดหวังที่นั่นมัน เคร่งครัดเหลือเกินข้าหวังอยู่ว่าจะหาสินค้ามีค่าให้เต็มคันรถ แล้วขนไปที่หมู่เกาะ คารุยได้ยินมาว่าที่นั่นมีน้ำ อยู่ทุกหนทุกแห่ง อยู่ไกลสุดลูกหูลูกตา... เหลวไหลใช่ไหมล่ะ?ข้าต้องไปดูด้วยตาตัวเอง

ทอร์บิค: เขาน่ะหัวรั้นเหมือนกับข้า ถ้าเรียกว่า 'ดาบู' เขาจะตอบ หรือไม่ก็ อาจไม่ตอบก็ได้