มาโครู
มนุษย์
Makoru
| Spectre | N |
|---|---|
| Tags | human, humanoid, medium_movement, MonsterStab_onhit_audio, red_blood |
พลังชีวิต
100%
ค่าต้านทาน
0
0
0
0Damage
100%
ความแม่นยำ
100%
ปะทะคริติคอล Chance
5%
โบนัสความเสียหายคริติคอล
+30%
Attack Distance
5 ~ 14
1.5 Second
Damage Spread
±20%
ค่าประสบการณ์
100%
Model Size
100%
Type
BoatCaptainDigsite
Metadata
BoatCaptainDigsite__
The following values do not include map affix bonuses, monster buff bonuses, altar bonuses, atlas skill bonuses.
เลเวล
68
พลังชีวิต
7,757
2,413
Damage
233
ความเสียหายเวท
233
ความแม่นยำ
2,464
1.5
ค่าประสบการณ์
28,634
Minion Life
6,930
Minion Damage
969
Minion Armour
2,413
The following values are skill base values and do not include map affix bonuses, monster buff bonuses, altar bonuses, atlas skill bonuses, monster base damage(ex: The Maven 150% multiplier), monster rarity bonuses (ex: unique 70% more, unique attack 33% less).
MeleeAtAnimationSpeed
Attack, RangedAttack, MirageArcherCanUse, Projectile, MeleeSingleTarget, Melee, ProjectilesFromUser
โจมตีพื้นฐาน
Base Damage: 186–280
โอกาสปะทะคริติคอล: 5%
action attack or cast time uses animation length [1]
projectile uses contact position [1]
skill can fire wand projectiles [1]
use scaled contact offset [1]
Object Type
Object Type Codes
-- src\Data\Spectres.lua
minions["Metadata/Monsters/NPC/Digsite/BoatCaptainDigsite__"] = {
name = "Makoru",
life = 1,
fireResist = 0,
coldResist = 0,
lightningResist = 0,
chaosResist = 0,
damage = 1,
damageSpread = 0.2,
attackTime = 1.5,
attackRange = 14,
accuracy = 1,
skillList = {
"MeleeAtAnimationSpeed",
},
modList = {
},
}
-- src\Data\Skills\spectre.lua
skills["MeleeAtAnimationSpeed"] = {
name = "Basic Attack",
hidden = true,
color = ,
baseEffectiveness = 0,
incrementalEffectiveness = 0,
skillTypes = {
[SkillType.Attack] = true,
[SkillType.RangedAttack] = true,
[SkillType.MirageArcherCanUse] = true,
[SkillType.Projectile] = true,
[SkillType.MeleeSingleTarget] = true,
[SkillType.Melee] = true,
[SkillType.ProjectilesFromUser] = true,
},
statDescriptionScope = "skill_stat_descriptions",
castTime = 1,
baseFlags = {
attack = true,
melee = true,
projectile = true,
},
baseMods = {
},
qualityStats = {
},
stats = {
"skill_can_fire_arrows",
"skill_can_fire_wand_projectiles",
"action_attack_or_cast_time_uses_animation_length",
"projectile_uses_contact_position",
"use_scaled_contact_offset",
},
levels = {
[1] = {levelRequirement = 1, statInterpolation = {}, cost = { }, },
},
}
มาโครู Text Audio /112
| ชื่อ |
|---|
| มันไม่เหมือนเกาะหรอก เหมือนเป็นภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่น อยู่มากกว่า มีสิ่งมีชีวิตจิ๋วอันตรายๆ ที่ทำรังอยู่เป็นฝูง ในโพรงข้างในนั้น พวกมันจะกัดกิน เลาะเนื้อออกจากกระดูกเจ้า ในตอนที่เจ้ายังกรีดร้องอยู่ อึ้ก... แต่ข้านึกถึง 'เทพเจ้า' ของพวกมันมากกว่า มีรายงานจากกล้องตาเดียวว่าเขาตัวโต ขึ้นทุกทีในแต่ละครั้งที่พวกเขาพบเห็นมัน เขาอาจมีโบราณวัตถุ ชิ้นหนึ่งที่เจ้าแสวงหาอยู่ก็เป็นได้ — G4CaptainOnG4_1_1 |
| เกาะนั้นปกคลุมไปด้วยหมอกตั้งแต่ยุคสมัยบรรพบุรุษเก่าแก่ ของข้า ก่อนที่จักรวรรดิวาล์จะได้ผุดเป็นความคิดในหัวของ ขุนนางกระหายเลือดสักคนเสียอีก เรื่องเล่าของฮาทุนโกนั้น เรียบง่ายนัก หากหมอกนี้สลายตัวแล้วเกาะเผยให้เจ้าเห็น เจ้าจะถูกดลใจให้จอดเรือไว้ตรงนั้น เจ้าจะอ้างว่าได้ยินเสียง ของคนที่เป็นที่รัก หรือเสียงเทพเจ้าของเจ้า หรืออะไรก็ตาม ที่เจ้าปรารถนา หากลูกเรือยอมให้เจ้าไปที่นั่น เรือลำนั้นจะไม่มีวัน กลับมาอีก แต่เอาสิ เอาเลย เราพาเจ้าไปที่นั่นก็ได้ มันจะเกิดเรื่องแย่ๆ อะไรขึ้นมาได้ล่ะ? — G4CaptainOnG4_2_1 |
| นี่เป็นหมู่เกาะที่งดงามอุดมสมบูรณ์ที่สุดในภูมิภาคนี้ ข้าได้ยินมา ว่ามีกาลครั้งหนึ่งมีเผ่าคารุยเร่ร่อนลงมาตั้งรกรากที่นี่ พวกเขาน่าจะรู้จักภูมิภาคนี้ดีแล้ว น่าจะลองถามพวกเขาดูนะว่า เคยพบเจอสัญญาณของพลังมลทินที่ทรงพลังบ้างรึเปล่า แถมมันน่าจะดีอยู่ที่จะได้พบเจอชาวคารุยที่ไม่รู้จักข้าน่ะ... — G4CaptainOnG4_3_1 |
| เกาะนี้มีเรือนจำที่สร้างขึ้นด้วยน้ำมือของจักรวรรดินิรันดร์ นี่มันก็ 300 ปีมาแล้วหลังจากวันมหาภัยพิบัตินั่น แต่นักโทษ ก็ยังมีชีวิตอยู่ในนั้น ไม่เคยมีใครปลดปล่อยพวกเขาออกมา เจ้าจะได้ยินเสียงพวกเขาทำเสียงอึกทึกไปกับซี่กรงนั้น มันย่อมมีอะไรผิดปกติในใจกลางสถานที่นั้นเป็นแน่ ซึ่งแปลว่าเจ้าอยากให้เราล่องเรือเข้าไปที่นั่นโดยตรงแน่ๆ — G4CaptainOnG4_5_1 |
| เกาะนี้มีไว้ใช้เป็นพิธีก้าวผ่านวัยของหลายต่อหลายเผ่ามา หลายต่อหลายชั่วคน ชาวคารุยหนุ่มสาวพยายามแอบย่อง ไปตามโขดหิน ปีนเขา แอบขโมยไข่ของไชร์คที่ทำรังที่นั่น ไข่พวกนั้นเป็นของอร่อยแสนโอชะที่หลายต่อหลายคน ยอมให้ราคางาม แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา บททดสอบนี้ โหดร้ายกว่าเดิมนัก มีสิ่งมีชีวิตมหึมาน่ากลัวตัวหนึ่งที่ทำรัง อยู่บนจุดสูงสุดของเกาะนี้... มันทำให้ข้านึกถึงผลการก่อมลทิน ของโบราณวัตถุที่เจ้ากำลังตามหาอยู่ — G4CaptainOnG4_7 |
| เราหางานอยู่ ใช่... ถ้าเจ้ามีเครดิตมากพอสำหรับกิลด์ค้าขาย ข้าขอดูหน่อย... โห โอเค ข้าพาเจ้าไปได้ทุกที่ที่เจ้าต้องการเลย ให้ออกเรือตอนนี้เลยก็ยังได้! — G4CaptainIntroductionContractAccountCreated |
| เราหางานอยู่ ใช่ ข้าพาเจ้าไปได้ทุกที่ที่ต้องการ ต่อให้เป็นที่ที่ กัปตันคนอื่นไม่คิดจะเดินทางไปก็ตาม! แต่ถ้าอยากทำงาน ร่วมกับเรือคาลเกอร์ เจ้าจะต้องจัดทำบัญชีสัญญาจ้างก่อนนะ เจ้าไม่สามารถกำทองมาขอออกเดินทางไปได้ดื้อๆ ไปคุยกับร็อก คนคุมทรัพยากรของท่าเรือก่อน — G4CaptainIntroductionContractAccountNotCreated |
| อา จัดทำบัญชีสัญญาจ้างแล้วรึ? งั้นเราก็พร้อมออกเรือเมื่อเจ้าพร้อม — G4CaptainContractAccountCreated |
| ข้าเป็นกัปตันมือใหม่ เจ้าคงพอจะเดาได้อยู่ ชาวคาลเกอร์ ไม่ค่อยเชื่อใจในกลุ่มชนของข้านัก แต่พวกเขาเคารพทักษะ ในการล่องทะเลของเรา ข้าร่วมกับกิลด์ค้าขายในฐานะกะลาสี ปากเรืออายุน้อยหลังจากที่หนีออกมาจากบ้าน แล้วข้าก็ไต่เต้า ขึ้นมาตลอด 20 ปีที่ผ่านมา ข้าเป็นกัปตันชาวคารุยคนแรก บนเรือคาลเกอร์ ข้าจึงต้องสร้างชื่อให้กับตัวเอง ไม่เช่นนั้นมัน จะเป็นเรื่องมัวหมองต่อพวกเราทุกคน — G4CaptainCareer |
| พวกเขาไม่ค่อยพูดถึงบ้านเกิดกันหรอก ข้าไม่ได้รับอนุญาตให้ ล่องเรือไปที่นั่น แต่ก็ไม่ใช่เพราะข้าไม่ได้เป็นชาวคาลเกอร์หรอก แต่ยังไม่มีใครได้แต่งบทมหากาพย์เกี่ยวกับความสำเร็จและ เกียรติยศของครอบครัวข้าให้ได้เล่าขานในราชสำนัก ของพวกเขา พวกเขามีธรรมเนียมที่ไม่แตกต่างจากประเพณี เล่าขานของชาวคารุยหรอก แต่มันเป็นเรื่องที่ลำบากเอาการ สำหรับข้า ในเมื่อข้าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเผ่าข้าแล้ว ข้าจึงไม่มีเชื้อสายให้จารึกในเพลงไปชั่วนิรันดร์ ทูเจนแนะนำให้ ข้าไปร่วมกับครอบครัวเขาได้ แต่ตอนนั้นเขาเมาอยู่ ฉะนั้น... — G4CaptainKalguur |
| ข้าไม่รู้ว่าจะคิดยังไงกับกษัตริย์คาลเกอร์ เคยได้ยินแต่เรื่อง กระซิบกระซาบเท่านั้น เป็นข่าวลือน่ะ เขาสนอกสนใจโบราณ วัตถุวาล์มาก แต่ข้าแอบระวังในการเอาวัตถุโบราณที่พบเจอ ไปขายให้กับเขา คนอื่นๆ ก็ลังเลอยู่เหมือนกัน... ข้าสังเกตอยู่ว่า เครื่องกลโบราณบางชนิดจะ{หายไป}ก่อนที่จะถูกขนขึ้นเรือ พาณิชย์ไปสู่คาลเกอร์ ถ้าเจ้าเอาเรื่องนี้ไปพูด พวกเขาจะปฏิเสธ เหมือนที่พวกเขาปฏิเสธตอนที่ข้าถาม... เหมือนที่ข้าจะปฏิเสธว่า เคยเล่าเรื่องนี้ให้เจ้าฟังแต่แรก — G4CaptainTheKing |
| โรว์ดรีเป็นอาจารย์ของข้าในกิลด์ค้าขายมาหลายปีแล้วละ เขาช่วยสั่งสอนข้าในช่วงเวลาที่ไม่มีใครอยากปริปากพูดคุย กับข้าเสียด้วยซ้ำ ข้าคงไม่มีวันไต่เต้าไปได้หากเขาไม่ได้ให้ คำปรึกษาและให้การสนับสนุน แม้เจ้าจะไม่มีทางดูได้จากความ หยาบกระด้างภายนอกของเขาก็ตาม เขาให้งานหนักกับลูกเรือ แล้วก็ทำให้ลูกเรือเกลียดเขา แต่มันเป็นหน้าที่ของต้นเรือน่ะ เขารับความเดือดดาลจากลูกเรือ ส่วนข้ารับความไว้ใจจาก ลูกเรือ มันต้องเป็นเช่นนี้ เราถึงจะอยู่รอดกันได้ — G4CaptainTheFirstMate |
| ประเพณีของกลุ่มชนข้าเป็นอย่างเดิมมาหลายพันปี... จนถึงรุ่นข้า ตอนที่ข้ายังเป็นเด็ก เทพเจ้าแห่งสงครามของเรา ถูกฆ่าตายด้วยน้ำมือเอ็กไซล์ที่เป็นเพียงมนุษย์ผู้หนึ่งเท่านั้น เหตุการณ์ที่เป็นไปไม่ได้เช่นนั้นทำให้ความเชื่อทุกสิ่งอย่าง ของข้าสั่นคลอน ตอนนี้ข้าออกมาแสวงหาวิถีของตัวเองแล้ว ข้าคิดอยู่ว่าจะหาเส้นทางของตัวเองด้วยการค้าขายและล่องเรือ ให้กับชาวคาลเกอร์ {ไควานา}อื่นๆ ก็กระจายตัวไปทั่วทั้ง เวร์แคลส์ทเพื่อแสวงหาความหมายของตัวเอง พวกผู้ที่ยึดมั่น ในประเพณีเก่าแก่ต่างเหยียดหยามพวกเรา พวกเขาคิดว่า พวกเรากำลังปฏิเสธวิถี คิดว่าเราลบหลู่ครอบครัวของตัวเอง ตอนที่ข้าไปเยือนโถงแห่งผู้วายชนม์ บรรพชนของข้าบอกว่า วิถีนี้มีไว้เพื่อให้อำนาจแก่พวกเรา ไม่ได้มีไว้ควบคุมเรา! แล้วการที่ข้าออกไปแสวงหาความจริงเป็นการลบหลู่ใครกันเล่า? ข้อโต้แย้งนี้เป็นเชื้อไฟให้แก่ความขุ่นเคืองใจ ทำให้ข้าแปลกแยก ออกมาจากครอบครัวข้า... — G4CaptainTheWay |
| ข้าเป็นกัปตันท่ามกลางการคัดค้านของสภากิลด์ค้าขาย หาก ใครจะนำเรือคาลเกอร์ได้ เขาผู้นั้นจะต้องผ่านการทดสอบก่อน ข้าได้รับลูกเรือเฉพาะกาลและได้รับมอบหมายให้ล่องเรือไปตาม เส้นทางและเวลาที่กำหนด มันเป็นทักษะที่สำคัญต่อองค์กรที่ 'มีจุดมุ่งหมายในการทำงานอย่างตรงต่อเวลาท่ามกลาง ท้องทะเลที่ไม่อาจคาดเดาได้' อย่างที่พวกเขาว่าเอาไว้ เมื่อถึงจุด ที่อันตรายที่สุดในเส้นทาง ซึ่งเป็นตำแหน่งระหว่างโขดหิน กว้างใหญ่ในราตรีที่ไร้แสงจันทร์ เวรีเซียมบริสุทธิ์ที่เราบรรทุก เอาไว้เกิดติดไฟขึ้นมา มันจะระเบิดในช่วงเวลาสั้นๆ ข้ามีทางเลือกดังนี้ สละเรือไป หรือสั่งให้คนของข้าฝ่าควัน อันตรายแล้วดับไฟให้เรียบร้อย แลกกับชีวิตของพวกเขา ว่ากันว่าเป็นความตายที่ทรมานนัก เพราะต้องหายใจหืดหอบ ด้วยปอดที่ไม่อาจใช้การได้อีก ข้าจึงเลือกที่จะเข้าไปดับไฟด้วย ตัวเองเพราะข้าโตมากับวิถีชีวิตแบบนี้... โชคดีที่ผงระเบิดนั้นเป็นของปลอมและเป็นส่วนหนึ่งของ การทดสอบเท่านั้น กลายเป็นว่าผู้รับคำท้านี้จะผ่านหรือตก ก็ขึ้นอยู่กับเสียงของลูกเรือที่รับใช้ การกระทำที่เหนือคาดคิด ของข้าซื้อใจพวกเขาได้ และหลายคนจากกลุ่มนั้นก็ยังคง ติดตามข้ามาจนถึงทุกวันนี้อยู่บนเรือลำนี้เอง สภาไม่ได้ให้การ ช่วยเหลือข้า แต่ก็ไม่ได้เข้ามาขัดขวางอะไร มันเป็นเรื่องที่ดีที่สุด แล้วละ จนกว่าข้าจะทำกำไรขึ้นมาให้เห็นได้จริงๆ — G4CaptainTheChallenge |
| คานู! แกทำลงไปได้ยังไง?! — Makoru_Wild_KanuBetrayalOne |
| ข้าไม่ให้อภัยคนทรยศ — Makoru_Wild_TreasonUnforgivable |
| จิตรกรรมฝาผนังพวกนี้... เหมือนจะสื่อถึงศัสตราวุธ... และ บีสต์... ใครวาดขึ้นมากัน? — Makoru_Wild_MuralsTalk |
| ไม่นะ! เจ้าทำอะไรลงไป?! — Makoru_Wild_WhatAreYouDoing |
| เจ้าโง่! พวกเขาต้องการศัสตราวุธ! นี่มันเรื่องอันตรายระดับโลก! — Makoru_Wild_Fool |
| ถึงแล้วละ — Makoru_Wild_ShipArrive_Random |
| ถึงแล้วละ — Makoru_Wild_ShipArrive_2 |
| เราเข้าใกล้ได้เท่านี้แหละ — Makoru_Wild_ShipArrive_3 |
| เราเข้าใกล้ได้เท่านี้แหละ — Makoru_Wild_ShipArrive_4 |
| เรามาแล้ว — Makoru_Wild_ShipArrive_5 |
| เรามาแล้ว — Makoru_Wild_ShipArrive_6 |
| เรามาแล้ว — Makoru_Wild_ShipArrive_7 |
| ถึงฝั่งแล้ว! — Makoru_Wild_ShipArrive_8 |
| ถึงฝั่งแล้ว! — Makoru_Wild_ShipArrive_9 |
| เรามาถึงแล้ว — Makoru_Wild_ShipArrive_10 |
| เรามาถึงแล้ว — Makoru_Wild_ShipArrive_11 |
| เรามาถึงแล้ว — Makoru_Wild_ShipArrive_12 |
| ทอดสมอ! — Makoru_Wild_ShipArrive_13 |
| ทอดสมอ! — Makoru_Wild_ShipArrive_14 |
| กางใบเรือ! — Makoru_Wild_ShipLeave_Random |
| กางใบเรือ! — Makoru_Wild_ShipLeave_2 |
| กางใบเรือ! — Makoru_Wild_ShipLeave_3 |
| ทุกคนหยุด! — Makoru_Wild_ShipLeave_4 |
| ทุกคนหยุด! — Makoru_Wild_ShipLeave_5 |
| ทุกคนหยุด! — Makoru_Wild_ShipLeave_6 |
| ออกเรือครึ่งใบ! — Makoru_Wild_ShipLeave_7 |
| ออกเรือครึ่งใบ! — Makoru_Wild_ShipLeave_8 |
| ออกเรือเต็มใบ! — Makoru_Wild_ShipLeave_9 |
| ออกเรือเต็มใบ! — Makoru_Wild_ShipLeave_10 |
| หยุดคำสั่งนั้น! — Makoru_Wild_ShipLeave_11 |
| หยุดคำสั่งนั้น! — Makoru_Wild_ShipLeave_12 |
| ปิดประตูเรือให้ดี! — Makoru_Wild_ShipLeave_13 |
| ปิดประตูเรือให้ดี! — Makoru_Wild_ShipLeave_14 |
| ออกไปเลย! — Makoru_Wild_ShipLeave_15 |
| ออกไปเลย! — Makoru_Wild_ShipLeave_16 |
| ออกไปได้! — Makoru_Wild_ShipLeave_17 |
| ออกไปได้! — Makoru_Wild_ShipLeave_18 |
| ทุกคนประจำเรือ! — Makoru_Wild_ShipLeave_19 |
| ทุกคนประจำเรือ! — Makoru_Wild_ShipLeave_20 |
| หักซ้ายเต็มตัว! — Makoru_Wild_ShipLeave_21 |
| หักซ้ายเต็มตัว! — Makoru_Wild_ShipLeave_22 |
| หักขวาเต็มตัว! — Makoru_Wild_ShipLeave_23 |
| หักขวาเต็มตัว! — Makoru_Wild_ShipLeave_24 |
| อะราสตาส์สินะ! — Makoru_Wild_ShipLeave_Arastas_Random |
| อะราสตาส์สินะ! — Makoru_Wild_ShipLeave_Arastas_2 |
| สู่เกาะคิน! — Makoru_Wild_ShipLeave_IsleKin_Random |
| สู่เกาะคิน! — Makoru_Wild_ShipLeave_IsleKin_2 |
| ออกเรือไปเกาะไชร์ค! — Makoru_Wild_ShipLeave_Shrike_Random |
| ออกเรือไปเกาะไชร์ค! — Makoru_Wild_ShipLeave_Shrike_2 |
| เราจะออกเรือไปจุดนักปล้นสะดม! — Makoru_Wild_ShipLeave_Plunders_Random |
| เราจะออกเรือไปจุดนักปล้นสะดม! — Makoru_Wild_ShipLeave_Plunders_2 |
| ไปสู่นาคานู! — Makoru_Wild_ShipLeave_Ngakanu_Random |
| ไปสู่นาคานู! — Makoru_Wild_ShipLeave_Ngakanu_2 |
| ไปสู่นาคานู! — Makoru_Wild_ShipLeave_Ngakanu_3 |
| กลับคิงส์มาร์ช! — Makoru_Wild_ShipLeave_Kingsmarch_Random |
| กลับคิงส์มาร์ช! — Makoru_Wild_ShipLeave_Kingsmarch_2 |
| ไปเรือนจำร้าง! — Makoru_Wild_ShipLeave_Prison_Random |
| ไปเรือนจำร้าง! — Makoru_Wild_ShipLeave_Prison_2 |
| ไปดวงตาแห่งฮิเนโครา! — Makoru_Wild_ShipLeave_Eye_Random |
| ไปดวงตาแห่งฮิเนโครา! — Makoru_Wild_ShipLeave_Eye_2 |
| ไปดวงตาแห่งฮิเนโครา! — Makoru_Wild_ShipLeave_Eye_3 |
| เกาะฟาคาปานู เราจะมาหาแล้ว! — Makoru_Wild_ShipLeave_Tropical_Random |
| เกาะฟาคาปานู เราจะมาหาแล้ว! — Makoru_Wild_ShipLeave_Tropical_2 |
| เตรียมตัวเตรียมใจไปถ้ำไบรน์ร็อท! — Makoru_Wild_ShipLeave_Brinerot_Random |
| เตรียมตัวเตรียมใจไปถ้ำไบรน์ร็อท! — Makoru_Wild_ShipLeave_Brinerot_2 |
| มาทิกิเข้าไปในดวงตาแล้ว รีบตามเขาไปให้ทันเถอะ — Makoru_Wild_EyeFirstArrive |
| พ่อ! — Makoru_Wild_WakeUpEndFight |
| Where to? — Makoru_OpenMap_Random |
| Where to? — Makoru_OpenMap_2 |
| Where to? — Makoru_OpenMap_3 |
| Where to? — Makoru_OpenMap_4 |
— MakoruA4_Greeting_01_01.ogg |
— MakoruA4_Greeting_01_02.ogg |
— MakoruA4_Greeting_01_03.ogg |
— MakoruA4_Greeting_01_04.ogg |
— MakoruA4_Greeting_02_01.ogg |
— MakoruA4_Greeting_02_02.ogg |
— MakoruA4_Greeting_02_03.ogg |
— MakoruA4_Greeting_02_04.ogg |
— MakoruA4_Greeting_03_01.ogg |
— MakoruA4_Greeting_03_02.ogg |
— MakoruA4_Greeting_03_03.ogg |
— MakoruA4_Farewell_01_01.ogg |
— MakoruA4_Farewell_01_02.ogg |
— MakoruA4_Farewell_01_03.ogg |
— MakoruA4_Farewell_01_04.ogg |
— MakoruA4_Farewell_02_01.ogg |
— MakoruA4_Farewell_02_02.ogg |
— MakoruA4_Farewell_02_03.ogg |
— MakoruA4_Farewell_02_04.ogg |
— MakoruA4_Farewell_03_01.ogg |
— MakoruA4_Farewell_03_02.ogg |
— MakoruA4_Farewell_03_03.ogg |
— MakoruA4_Farewell_03_04.ogg |
— MakoruA4_Farewell_04_01.ogg |
— MakoruA4_Farewell_04_02.ogg |
— MakoruA4_Farewell_04_03.ogg |
— MakoruA4_Farewell_04_04.ogg |
มาโครู
มาโครู on คำท้าของกัปตัน /5
มาโครู: ข้าเป็นกัปตันท่ามกลางการคัดค้านของสภากิลด์ค้าขาย |
Warrior: เป็นอุปสรรคที่หนักหนานัก เจ้ารับมือเช่นไร? Witch: น่าตื่นเต้นนัก! เล่าต่อสิ Sorceress: นี่มันเสี่ยงภัยไม่เบา! เล่าต่อเถิด Ranger: เห็นได้ชัดว่าเจ้าไม่ได้ระเบิด เจ้าทำอะไรลงไปล่ะ? Huntress: โอ้โฮ... ข้ามิอยากอยู่ใกล้น้ำยิ่งกว่าเดิม Monk: ความเป็นผู้นำของเจ้าถูกทดสอบในครานั้นกระมัง Mercenary: ตาเถร สถานการณ์แย่นัก |
มาโครู: ข้ามีทางเลือกดังนี้ สละเรือไป หรือสั่งให้คนของข้าฝ่าควัน
อันตรายแล้วดับไฟให้เรียบร้อย... |
Warrior: ทว่าเจ้ายังยืนอยู่ตรงนี้ Witch: หืม... แกตายไหมน่ะ? Sorceress: แต่เจ้ารอดตายนี่? Ranger: เหมือนเจ้าจะรอดมาเล่าเรื่องนี้นี่นา Huntress: ช่างหาญกล้า! เจ้ารอดได้เยี่ยงไร? Monk: ทว่าเจ้ามิได้ล่วงลับไป Mercenary: เอาละ ข้าอยากรู้นัก เจ้ารอดมาได้ยังไง? |
มาโครู: ข้าโชคดีอยู่อย่าง ทั้งหมดนี้เป็นของปลอม |
มาโครู on อาชีพ /5
มาโครู: ข้าเป็นกัปตันมือใหม่ แต่เผชิญกับน่านน้ำพวกนี้มานาน |
Warrior: เรื่องราวเหลือเชื่อนัก ยินดีกับเจ้าด้วย Witch: ก็นะ... ทะเยอทะยานไม่เบา Sorceress: ข้าชื่นชมความสำเร็จของเจ้านัก มาโครู Ranger: เยี่ยม มันคงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยนะ Huntress: ใช่ เจ้าทำได้ดีแล้ว ยินดีด้วย Monk: ตราบใดที่เจ้ามีความสามารถ มันมิได้มีความสลักสำคัญอันใด
สำหรับข้าดอก Mercenary: เจ้านี่มันผู้ประกอบการชัดๆ ข้าว่าลุยให้เต็มที่ไปเลย! |
มาโครู: ขอบใจมาก แต่เรื่องราวของข้าเพิ่งเริ่มเอง |
มาโครู: โอ้โฮ! เจ้านี่มันน่าดูนัก... |
มาโครู: ตอนนี้ข้าเหลือแค่ออกไปสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองแล้วละ ข้าเสี่ยง
อะไรมามากมายถึงได้มาถึงตรงนี้ |
มาโครู on ศัสตราวุธ /3
มาโครู: เจ้าหมายความว่ามหาภัยพิบัติอาจเกิดขึ้นได้{อีกรอบ}รึ? |
Warrior: แค่นี้เจ้าก็ทำงานได้ดีแล้ว Witch: แกควรช่วยอยู่แล้ว แต่ไม่ต้องห่วง ข้ารับมือได้ Sorceress: กลุ่มชนของข้าก็ให้สัตยาบันว่าจะต่อกรกับพลังมลทินเช่นกัน
ยินดีต้อนรับสู่สงคราม Ranger: เจ้าอาจเสียใจที่สัญญาไว้แบบนั้น แต่หวังว่าจะไม่เป็นแบบนั้น Huntress: เจ้าทำได้ดีแต่แรก มาโครู แต่ข้าจักรับคำมั่นของเจ้า Monk: มันย่อมอาศัยทุกสิ่งที่เรามี... และมากยิ่งไปกว่านั้น Mercenary: มันมีโอกาสเพียงน้อยนิด แต่เรามีแค่เจ้านี่เท่านั้นแหละ อย่าไป
คิดอะไรมกาเลย |
มาโครู: ข้าจะไม่ล้มเหลว นี่อาจเป็นโอกาสพิสูจน์ตัวเองของข้าก็ได้ |
มาโครู on ทาวาไค /4
มาโครู: มันแปลกนัก... เรื่องทั้งหมดกลับเป็นเรื่องที่ช่วยสมาน
ความสัมพันธ์ของข้ากับพ่อขึ้นมา |
Warrior: อย่างน้อยเรื่องพวกนี้ก็ยังมีเรื่องดีๆ ที่ทำให้พวกเจ้าทั้งคู่เห็น
ตรงกันได้ Witch: น่าโล่งอกนัก นึกว่าพวกแกจะฆ่าแกงกันเองไปแล้ว Sorceress: ข้ายินดีนัก ขอให้ความแตกต่างของเจ้าทำให้พวกเจ้าผูกพัน
มิใช่ห่างเหิน! Ranger: เห็นแก่เจ้านะ หวังว่าเขาจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวังอีก Huntress: รักษาสัมพันธ์กับเผ่าเจ้าไว้ล่ะ ข้าจักพูดเพียงเท่านี้ Monk: เยี่ยม พวกเจ้าเหมาะกับการเป็นพันธมิตรกันเสียมากกว่า Mercenary: จบกันด้วยดีละมั้ง |
มาโครู: เจ้าพูดถูก มาโครู: เลือดข้นกว่าน้ำจริงๆ ละมั้ง มาโครู: เราต้องมีอะไรให้พูดคุยกันอีกมากมาย แต่ข้ายังพอมีหวัง มาโครู: อย่างน้อยถ้าข้าจะรู้อะไรเกี่ยวกับพ่อข้า เขาก็เรียนรู้จากความ
ผิดพลาดของตัวเองได้ดี มาโครู: ข้ารู้... ข้าจะไม่ทอดทิ้งไปแน่ มาโครู: เราเป็นอะไรมากกว่านั้น เราเป็นครอบครัวเดียวกัน มาโครู: ไว้ดูกันว่าจากนี้เป็นต้นไปจะเป็นยังไงกันบ้าง |
มาโครู: เขาให้คำมั่นว่าจะช่วยเหลือเจ้า... แล้วก็... |
มาโครู on แนะนำตัว /5
มาโครู: ยินดีต้อนรับสู่เรือ ข้าชื่อมาโครู กัปตันเรือออโรร่า เมย์ |
มาโครู: ยินดีต้อนรับกลับมา! |
Warrior: ข้าได้รับสัญญาเช่าเรือแล้ว ได้ยินมาว่าเจ้าเป็นกัปตันที่สมกับ
งานนี้เป็นที่สุด Witch: สัญญาเช่านี่แปลว่าแกต้องทำที่ข้าสั่งใช่ไหม? Sorceress: อรุณสวัสดิ์ ข้าได้รับตราตั้งมาและมองหาลูกเรืออยู่ Ranger: ข้ามี... กระดาษนี่... สัญญาเช่า Huntress: ได้สัญญาเช่ามาแล้วแล Monk: ข้ามีสัญญาเช่าเรือ แสวงหาเรือกับลูกเรือในบัดนี้ Mercenary: ข้าซื้อสัญญาเช่าเรือมาแล้ว เจ้าทำงานให้ข้าแล้วละนะ |
มาโครู: เอ่อ... ข้าว่าข้าเป็นกัปตันคนเดียวในตอนนี้ แต่ได้ยินแบบนี้ก็ดีนะ! มาโครู: ไม่เชิง... แต่เรายินดีให้บริการในเรื่องที่ทำได้ มาโครู: ไม่ต้องมองที่ไหนแล้ว เรือออโรร่า เมย์ และลูกเรือยินดีให้
บริการเจ้า มาโครู: งานหนักก็จบแล้ว เรายินดีให้บริการเจ้า มาโครู: เยี่ยม! งั้นเรือออโรร่า เมย์และรูกเรือยินดีให้บริกาารเจ้า มาโครู: ไม่ต้องแสวงหาแล้ว เราจะพาเจ้าไปในที่ที่เจ้าอยากไป มาโครู: มันก็เหมือนจะเป็นแบบนั้นน่ะนะ |
มาโครู: เราพาเจ้าไปได้ทุกที่ที่ต้องการ ต่อให้เป็นที่ที่กัปตันคนอื่นไม่คิด
จะเดินทางไปก็ตาม! |
มาโครู on แนะนำตัว /4
มาโครู: ยินดีต้อนรับสู่เรือ ข้าชื่อมาโครู กัปตันเรือออโรร่า เมย์ |
Warrior: ข้าขอโทษด้วย แล้วข้าต้องทำเช่นไรรึ? Witch: แน่ใจนะ? แล้วถ้าข้ามีทองกองอยู่เต็มตักล่ะ? Sorceress: ข้ามิได้ตั้งใจล่วงเกิน ควรทำตามประเพณียังไงกันรึ? Ranger: โอ้... ไม่รู้ว่าเลยว่าเรื่องแบบนี้ต้องทำยังไงกันบ้าง Huntress: อึ้ก ข้าควรทำเช่นไรเล่า? Monk: แน่นอน ข้าต้องทำเช่นไรรึ? Mercenary: ข้าว่าต้องมี{ใครสักคน}ต้องการทองพวกนี้แน่ๆ |
มาโครู: ไม่ต้องกังวลไป... มาโครู: ข้าไม่รับส่วย! เรามีกระบวนการที่เจ้าต้องทำตามน่ะ มาโครู: ไม่เป็นไร ข้าจะอธิบายเอง มาโครู: ไม่มีอะไรซับซ็อนหรอก มาโครู: แค่ใช้เอกสารนิดหน่อยน่ะ มาโครู: ไม่ใช้เวลานักหรอก... มาโครู: โอ้ เราต้องการแหงๆ... แต่ก่อนอื่น... |
มาโครู: เจ้าไปทำบัญชีและสัญญาเช่าก่อน เรื่องนั้นเป็นงานของร็อก
จัดการเรื่องพวกนั้นให้เรียบร้อยแล้วค่อยมาคุยกัน |
มาโครู on อ่าวเค็ดจ์ /1
มาโครู: ก็นะ... หมอกหายไปแล้ว แต่... เจ้าปล่อยเทพเจ้าน่ากลัวออกมา |
มาโครู on อ่าวเค็ดจ์ /1
มาโครู: ก็นะ... หมอกหายไปแล้ว แต่... เจ้าปล่อยเทพเจ้าน่ากลัวออกมา |
มาโครู on คาลเกอร์ /3
มาโครู: พวกเขาไม่ค่อยพูดถึงบ้านเกิดกันหรอก ข้าก็ไม่ได้รับอนุญาตให้
ล่องเรือไปที่นั่นแน่ๆ |
Warrior: ที่นั่นต้อนรับเพียงชาวคาลเกอร์รึ? Witch: เป็นเพราะแกไม่ใช่พวกเขาเรอะ? Sorceress: เจ้าไม่ได้รับอนุญาตเพราะเชื้อสายเจ้ารึ? Ranger: มันดูโหดร้ายพิกล มีเหตุผลอะไรรึ? Huntress: เจ้าต้องพิสูจน์ตนก่อนรึกระไร? Monk: พวกเขาอนุญาตเพียงชาวคาลเกอร์รึ? Mercenary: หา? ทำไมกัน? พวกนั้นกลัวเจ้าเรอะ? |
มาโครู: ไม่ใช่เรื่องนั้นเลย มันเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมของพวกเขา |
มาโครู on กษัตริย์ /5
มาโครู: ข้าไม่รู้ว่าจะคิดยังไงกับกษัตริย์คาลเกอร์ เคยได้ยินแต่เรื่อง
กระซิบกระซาบเท่านั้น เป็นข่าวลือน่ะ |
Warrior: ปกติเรื่องนินทาพึ่งพาไม่ค่อยได้ แต่เล่ามาเถอะ Witch: โอ้ ข้าละชอบซุบซิบนินทานัก! Sorceress: ข้ารู้เรื่องกษัตริย์ผู้นี้เพียงน้อยนิด เล่าเรื่องที่เจ้าได้ยินมาสิ Ranger: เจ้าแผ่นดินที่มีความลับ ปกตินี่ Huntress: มิใช่เรื่องดีเลยกระมัง Monk: อย่าเชื่อทุกสิ่งที่เจ้าได้ยิน Mercenary: ไหน เล่ามาหน่อย |
มาโครู: ว่ากันว่าเขาสนอกสนใจโบราณวัตถุวาล์มาก |
Warrior: กษัตริย์ผู้นี้อาจมองหาสิ่งที่เขาไม่ควรมีกระมัง Witch: ฮ่า! ประชาชนของเขาขัดขวางเป้าหมายของเขาเอง ประเสริฐ
นัก Sorceress: การกระทำเป็นขบถนัก เจ้าควรระวังข้อมูลนี้เอาไว้ให้ดี มาโครู Ranger: ให้ไอ้ขี้ขลาดนั่นมาหาสิ่งที่มันต้องการเอาเองก็แล้วกัน Huntress: พวกคาลเกอร์ต้องระวังตนให้ดี ผู้นำมักบันดาลโทสะอัน
เหี้ยมโหด Monk: พวกเขาอาจปกป้องเขา หรือ... ตนเองก็เป็นได้ น่าฉงนนัก Mercenary: ฮ่า! พวกนี้มันหน้าด้านจริงๆ ข้าเริ่มชอบชาวคาลเกอร์พวกนี้
แล้วละ! |
มาโครู: ถ้าเจ้าเอาเรื่องนี้ไปพูด พวกเขาจะปฏิเสธ เหมือนที่พวกเขา
ปฏิเสธตอนที่ข้าถาม... |
มาโครู on อะราสตาส์ /1
มาโครู: ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าภาคีสนธยาเป็นพวกที่นำบีสต์กลับเข้ามา
บนโลกใบนี้! |
มาโครู on อะราสตาส์ /1
มาโครู: ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าภาคีสนธยาเป็นพวกที่นำบีสต์กลับเข้ามา
บนโลกใบนี้! |
มาโครู on อะราสตาส์ /3
มาโครู: เรื่องแรกที่ไอ้พวกโง่ที่ยิ้มแย้มทำก็คือการสร้างดินแดนของ
พวกมัน |
Warrior: ตราบใดที่พวกเขาไม่เป็นอันตราย ข้าก็ไม่กังวลอะไรหรอก Witch: ผู้สอนศาสนาหน้าระรื่นเรอะ? โอ้ ให้ข้าตายเสียดีกว่า Sorceress: ข้าจะพยายามไม่เชือดคอพวกมันก็แล้วกัน Ranger: เหมือนจะเป็นที่ที่เลวร้ายยิ่งนัก Huntress: อย่าได้มองผิวเผิน พวกเขาอาจมีเจตนาดีก็เป็นได้ Monk: หากมองจากภายนอก การติดตามผู้ใดย่อมเป็นที่เข้าใจผิดได้
เป็นแน่ Mercenary: ข้าจะคิดเรื่องนี้เอง เคยสู้กับพวกคลั่งในทาร์ทัสมาตั้งเยอะ |
มาโครู: ข้าว่าพวกมันเล่นกับเรื่องที่อันตรายนัก ศาสนาก็มักเป็นเช่นนี้ |
มาโครู on อะราสตาส์ /3
มาโครู: เรื่องแรกที่ไอ้พวกโง่ที่ยิ้มแย้มทำก็คือการสร้างดินแดนของ
พวกมัน |
Warrior: ตราบใดที่พวกเขาไม่เป็นอันตราย ข้าก็ไม่กังวลอะไรหรอก Witch: ผู้สอนศาสนาหน้าระรื่นเรอะ? โอ้ ให้ข้าตายเสียดีกว่า Sorceress: ข้าจะพยายามไม่เชือดคอพวกมันก็แล้วกัน Ranger: เหมือนจะเป็นที่ที่เลวร้ายยิ่งนัก Huntress: อย่าได้มองผิวเผิน พวกเขาอาจมีเจตนาดีก็เป็นได้ Monk: หากมองจากภายนอก การติดตามผู้ใดย่อมเป็นที่เข้าใจผิดได้
เป็นแน่ Mercenary: ข้าจะคิดเรื่องนี้เอง เคยสู้กับพวกคลั่งในทาร์ทัสมาตั้งเยอะ |
มาโครู: ข้าว่าพวกมันเล่นกับเรื่องที่อันตรายนัก ศาสนาก็มักเป็นเช่นนี้ |
มาโครู on ดวงตาแห่งฮิเนโครา /1
มาโครู: เจ้าพูดกับพระมารดาแห่งความตายเลยรึ? |
มาโครู on ดวงตาแห่งฮิเนโครา /1
มาโครู: เจ้าพูดกับพระมารดาแห่งความตายเลยรึ? |
มาโครู on ดวงตาแห่งฮิเนโครา /3
มาโครู: ข้าประหลาดใจนักที่มาทิกิเล่าให้เจ้าฟังเรื่องโถงแห่งผู้วายชนม์
ของเรา |
Warrior: เป็นคำแนะนำที่ดี Witch: เกร่อชะมัด Sorceress: ทัศนคติที่ยืนยงเสมอมา Ranger: เป็นคำพูดที่ข้ายึดถือมาตลอด Huntress: โลกนี้มิได้มีเพียงตัวเรา... แต่ข้าเข้าใจดี Monk: การยึดมั่นกับตนเองอาจเป็นการยึดมั่นกับอาชีพของตนก็เป็น
ได้ Mercenary: ผู้หญิงแกร่งหัวเสรี |
มาโครู: โชคร้ายที่การยึดมั่นกับตัวเองก็แปลว่าข้าไม่อาจกลับไปได้อีก... |
มาโครู on ดวงตาแห่งฮิเนโครา /3
มาโครู: ข้าประหลาดใจนักที่มาทิกิเล่าให้เจ้าฟังเรื่องโถงแห่งผู้วายชนม์
ของเรา |
Warrior: เป็นคำแนะนำที่ดี Witch: เกร่อชะมัด Sorceress: ทัศนคติที่ยืนยงเสมอมา Ranger: เป็นคำพูดที่ข้ายึดถือมาตลอด Huntress: โลกนี้มิได้มีเพียงตัวเรา... แต่ข้าเข้าใจดี Monk: การยึดมั่นกับตนเองอาจเป็นการยึดมั่นกับอาชีพของตนก็เป็น
ได้ Mercenary: ผู้หญิงแกร่งหัวเสรี |
มาโครู: โชคร้ายที่การยึดมั่นกับตัวเองก็แปลว่าข้าไม่อาจกลับไปได้อีก... |
มาโครู on เกาะคิน /1
มาโครู: เจ้าฆ่าทรราชของพวกคินได้เรอะ?! |
มาโครู on เกาะคิน /1
มาโครู: เจ้าฆ่าทรราชของพวกคินได้เรอะ?! |
มาโครู on เกาะคิน /5
มาโครู: มันไม่เหมือนเกาะ เหมือนเป็นภูเขาไฟเดือดอยู่มากกว่า |
Warrior: พวกนี้ก็ดูไม่เลวนะ Witch: โอ้ พวกนี้ดูน่ารักนัก! Sorceress: พวกคิน? มันเป็นเผ่าเผ่านึงรึ? Ranger: ผู้คนที่อยู่นอกแผ่นดินใหญ่รึ? ข้าอาจเข้ากันได้ดี Huntress: ข้าอาจสงบศึกกับพวกเขาก็เป็นได้ Monk: ข้าอาจแอบมองหาโดยไม่มีผู้ใดพบเห็นก็เป็นได้ Mercenary: ดื่มกันสักแก้วสองแก้วเดี๋ยวก็เป็นมิตรกันเอง |
มาโครู: พวกมันเป็นตัวเปี๊ยกที่ห้าวไม่เบา พวกมันจะรุมจู่โจมเจ้าแล้วกิน
เนื้อหนังบนกระดูกเจ้าตอนที่เจ้ายังกรีดร้องอยู่ |
Warrior: ข้าคิดผิด Witch: โอ้ ใช่ ว่าแล้ว! พวกมันน่ารัก{จริงๆ}! Sorceress: งั้นช่างมันเถอะ Ranger: ไม่สินะ Huntress: อา ก็จริง Monk: หืม การลอบเร้นอาจไม่เป็นผล Mercenary: โอเค อาจจะต้องใช้มากกว่าสองแก้วแฮะ |
มาโครู: ข้ากังวลเรื่องทรราชของพวกมันมากกว่า |
มาโครู on เกาะคิน /5
มาโครู: มันไม่เหมือนเกาะ เหมือนเป็นภูเขาไฟเดือดอยู่มากกว่า |
Warrior: พวกนี้ก็ดูไม่เลวนะ Witch: โอ้ พวกนี้ดูน่ารักนัก! Sorceress: พวกคิน? มันเป็นเผ่าเผ่านึงรึ? Ranger: ผู้คนที่อยู่นอกแผ่นดินใหญ่รึ? ข้าอาจเข้ากันได้ดี Huntress: ข้าอาจสงบศึกกับพวกเขาก็เป็นได้ Monk: ข้าอาจแอบมองหาโดยไม่มีผู้ใดพบเห็นก็เป็นได้ Mercenary: ดื่มกันสักแก้วสองแก้วเดี๋ยวก็เป็นมิตรกันเอง |
มาโครู: พวกมันเป็นตัวเปี๊ยกที่ห้าวไม่เบา พวกมันจะรุมจู่โจมเจ้าแล้วกิน
เนื้อหนังบนกระดูกเจ้าตอนที่เจ้ายังกรีดร้องอยู่ |
Warrior: ข้าคิดผิด Witch: โอ้ ใช่ ว่าแล้ว! พวกมันน่ารัก{จริงๆ}! Sorceress: งั้นช่างมันเถอะ Ranger: ไม่สินะ Huntress: อา ก็จริง Monk: หืม การลอบเร้นอาจไม่เป็นผล Mercenary: โอเค อาจจะต้องใช้มากกว่าสองแก้วแฮะ |
มาโครู: ข้ากังวลเรื่องทรราชของพวกมันมากกว่า |
มาโครู on อ่าวเค็ดจ์ /3
มาโครู: เกาะนั้นถูกบดบังไปด้วยหมอกมาหลายชั่วรุ่น... |
Warrior: เจ้าเป็นกัปตันที่เหมาะกับงานนี้ที่สุดแล้ว เราจะกลับมาได้แน่ Witch: ไร้สาระน่า เราไม่เป็นไรหรอก Sorceress: เราไม่ใช่ลูกเรือทั่วไป เราไม่เป็นไรหรอก Ranger: อย่ากลัวตำนานที่เจ้าได้ยิน จงกลัวความจริงที่เจ้าเห็น Huntress: ข้าหาได้กลัวไม่ เราจักเข่นฆ่าทุกสิ่งที่ขวางทาง Monk: {ฮาทุนโก}ผู้นี้อาจคิดผิดก็เป็นได้ มาดูกันว่าเราจะไปได้เช่นไร Mercenary: ก็จริงนะ แต่รู้ไหม... เจ้าน่ะเก่งที่สุดแล้วละ |
มาโครู: ก็นะ... มันจะเกิดเรื่องแย่ๆ อะไรขึ้นมาได้ล่ะ? |
มาโครู on อ่าวเค็ดจ์ /3
มาโครู: เกาะนั้นถูกบดบังไปด้วยหมอกมาหลายชั่วรุ่น... |
Warrior: เจ้าเป็นกัปตันที่เหมาะกับงานนี้ที่สุดแล้ว เราจะกลับมาได้แน่ Witch: ไร้สาระน่า เราไม่เป็นไรหรอก Sorceress: เราไม่ใช่ลูกเรือทั่วไป เราไม่เป็นไรหรอก Ranger: อย่ากลัวตำนานที่เจ้าได้ยิน จงกลัวความจริงที่เจ้าเห็น Huntress: ข้าหาได้กลัวไม่ เราจักเข่นฆ่าทุกสิ่งที่ขวางทาง Monk: {ฮาทุนโก}ผู้นี้อาจคิดผิดก็เป็นได้ มาดูกันว่าเราจะไปได้เช่นไร Mercenary: ก็จริงนะ แต่รู้ไหม... เจ้าน่ะเก่งที่สุดแล้วละ |
มาโครู: ก็นะ... มันจะเกิดเรื่องแย่ๆ อะไรขึ้นมาได้ล่ะ? |
มาโครู on นาคานู /1
มาโครู: มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย... มากกว่าที่ควรพบเจอในชั่วชีวิต
หนึ่ง |
มาโครู on นาคานู /1
มาโครู: มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย... มากกว่าที่ควรพบเจอในชั่วชีวิต
หนึ่ง |
มาโครู on นาคานู /3
มาโครู: ข้าบอกเจ้ามาก่อนว่าพาเจ้าไปได้ทุกที่ แต่ข้าลังเลกับที่นี่นัก |
Warrior: พวกเขาจะต้อนรับ{ข้า}ไหม? Witch: แล้วข้าล่ะ? Sorceress: พวกเขาจะถือสาที่ข้าล่วงล้ำไหม? Ranger: ข้าจะไปที่นั่นได้ยังไง? Huntress: พวกเขาจักพอใจที่{ข้า}ไปเยือนรึไม่? Monk: พวกเขาจะตอบโต้อย่างมุ่งร้ายเช่นไรเมื่อข้าไปถึง? Mercenary: เจ้าว่าพวกเขาจะชอบหน้าข้าไหม? |
มาโครู: เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปลึกนักหรอก แต่อย่างน้อยเจ้าก็
ผ่านประตูหน้าเข้าไปได้แน่ |
มาโครู on นาคานู /3
มาโครู: ข้าบอกเจ้ามาก่อนว่าพาเจ้าไปได้ทุกที่ แต่ข้าลังเลกับที่นี่นัก |
Warrior: พวกเขาจะต้อนรับ{ข้า}ไหม? Witch: แล้วข้าล่ะ? Sorceress: พวกเขาจะถือสาที่ข้าล่วงล้ำไหม? Ranger: ข้าจะไปที่นั่นได้ยังไง? Huntress: พวกเขาจักพอใจที่{ข้า}ไปเยือนรึไม่? Monk: พวกเขาจะตอบโต้อย่างมุ่งร้ายเช่นไรเมื่อข้าไปถึง? Mercenary: เจ้าว่าพวกเขาจะชอบหน้าข้าไหม? |
มาโครู: เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปลึกนักหรอก แต่อย่างน้อยเจ้าก็
ผ่านประตูหน้าเข้าไปได้แน่ |
มาโครู on แผนที่สมบัติชิ้นที่ 4 /1
มาโครู: นี่อะไรน่ะ? ส่วนหนึ่งของแผนที่เรอะ? หือ... มีเท่านี้ข้าก็บอกอะไร
ไม่ได้มาก... มาโครู: เราเริ่มมีความคืบหน้ากันแล้ว ได้แผนที่มาครึ่งหนึ่ง มาโครู: แผนที่เกือบครบแล้วละ แต่ข้ายังดูจุดหมายปลายทางไม่ออก มาโครู: ดูนั่นสิ เราได้แผนที่ครบถ้วนแล้ว |
มาโครู on แผนที่สมบัติชิ้นที่ 3 /1
มาโครู: นี่อะไรน่ะ? ส่วนหนึ่งของแผนที่เรอะ? หือ... มีเท่านี้ข้าก็บอกอะไร
ไม่ได้มาก... มาโครู: เราเริ่มมีความคืบหน้ากันแล้ว ได้แผนที่มาครึ่งหนึ่ง มาโครู: แผนที่เกือบครบแล้วละ แต่ข้ายังดูจุดหมายปลายทางไม่ออก มาโครู: ดูนั่นสิ เราได้แผนที่ครบถ้วนแล้ว |
มาโครู on แผนที่สมบัติชิ้นที่ 2 /1
มาโครู: นี่อะไรน่ะ? ส่วนหนึ่งของแผนที่เรอะ? หือ... มีเท่านี้ข้าก็บอกอะไร
ไม่ได้มาก... มาโครู: เราเริ่มมีความคืบหน้ากันแล้ว ได้แผนที่มาครึ่งหนึ่ง มาโครู: แผนที่เกือบครบแล้วละ แต่ข้ายังดูจุดหมายปลายทางไม่ออก มาโครู: ดูนั่นสิ เราได้แผนที่ครบถ้วนแล้ว |
มาโครู on แผนที่สมบัติชิ้นที่ 1 /1
มาโครู: นี่อะไรน่ะ? ส่วนหนึ่งของแผนที่เรอะ? หือ... มีเท่านี้ข้าก็บอกอะไร
ไม่ได้มาก... มาโครู: เราเริ่มมีความคืบหน้ากันแล้ว ได้แผนที่มาครึ่งหนึ่ง มาโครู: แผนที่เกือบครบแล้วละ แต่ข้ายังดูจุดหมายปลายทางไม่ออก มาโครู: ดูนั่นสิ เราได้แผนที่ครบถ้วนแล้ว |
มาโครู on เรือนจำร้าง /1
มาโครู: {อะไร}มันถูกขังอยู่ในนั้น? ถูกทิ้งให้จมน้ำ... ตลอดหลายปีที่ผ่าน
มา? |
มาโครู on เรือนจำร้าง /1
มาโครู: {อะไร}มันถูกขังอยู่ในนั้น? ถูกทิ้งให้จมน้ำ... ตลอดหลายปีที่ผ่าน
มา? |
มาโครู on เรือนจำร้าง /3
มาโครู: จักรวรรดินิรันดร์สร้างเกาะเรือนจำนั้นขึ้นมา |
Warrior: พวกนิรันดร์ก็{ตายไปเนิ่นนาน}แล้วน่ะ... Witch: วิญญาณโลกลืมที่ถูกทิ้งให้ตาย ข้าชอบที่นี่สิ้นดี... Sorceress: พวกเขาอาจนำพาความอับอายมาให้กลุ่มชนของพวกเขาก็เป็น
ได้ Ranger: อาจเป็นเจตนาของพวกเขาก็ได้ Huntress: ดูน่าขนลุกขนพองนัก Monk: จักรวรรดินิรันดร์... มิได้เป็นนิรันดร์นัก Mercenary: ปกตินักโทษจะไม่ถูกช่วยเหลือเป็นกลุ่มแรก... หรือกลุ่มสุดท้าย
ก็ตาม |
มาโครู: ที่นั่นมันเลวร้ายนัก เจ้ายังได้ยินเสียงพวกเขาทุบลูกกรงห้องขัง
อยู่จนถึงทุกวันนี้... |
มาโครู on เรือนจำร้าง /3
มาโครู: จักรวรรดินิรันดร์สร้างเกาะเรือนจำนั้นขึ้นมา |
Warrior: พวกนิรันดร์ก็{ตายไปเนิ่นนาน}แล้วน่ะ... Witch: วิญญาณโลกลืมที่ถูกทิ้งให้ตาย ข้าชอบที่นี่สิ้นดี... Sorceress: พวกเขาอาจนำพาความอับอายมาให้กลุ่มชนของพวกเขาก็เป็น
ได้ Ranger: อาจเป็นเจตนาของพวกเขาก็ได้ Huntress: ดูน่าขนลุกขนพองนัก Monk: จักรวรรดินิรันดร์... มิได้เป็นนิรันดร์นัก Mercenary: ปกตินักโทษจะไม่ถูกช่วยเหลือเป็นกลุ่มแรก... หรือกลุ่มสุดท้าย
ก็ตาม |
มาโครู: ที่นั่นมันเลวร้ายนัก เจ้ายังได้ยินเสียงพวกเขาทุบลูกกรงห้องขัง
อยู่จนถึงทุกวันนี้... |
มาโครู on เกาะไชร์ค /4
มาโครู: เกาะนี้มีไว้ใช้เป็นบททดสอบก้าวผ่านวัยของหลายต่อหลายเผ่า
มาหลายต่อหลายชั่วคน |
Warrior: ข้าอยากร่วมบททดสอบนั้นในตอนเด็กๆ จริงๆ Witch: มีนกเสียงดังเต็มไปหมดใช่ไหม? Sorceress: พวกเราเจอนกแร้งที่วาสตีรีมานักต่อนัก ข้ารับมือกับมันได้แน่ Ranger: ข้าไม่กลัว เคยพบเจอสิ่งมีชีวิตแบบนั้นมามาก Huntress: เหมือนจักเริ่มการล่าแล้วแล Monk: ข้ามีวินัย ข้ารับมือกับงานนี้ได้ Mercenary: นก เสียงดัง น่ารำคาญ อี๋ |
มาโครู: เจ้าไม่ต้องทำบททดสอบอะไรก็ยังเป็นชาวคารุย เลือดคือเลือด |
มาโครู: มันไม่ใช่เกาะที่คนนอกควรล่วงล้ำเข้าไปเลย... |
มาโครู on เกาะไชร์ค /4
มาโครู: เกาะนี้มีไว้ใช้เป็นบททดสอบก้าวผ่านวัยของหลายต่อหลายเผ่า
มาหลายต่อหลายชั่วคน |
Warrior: ข้าอยากร่วมบททดสอบนั้นในตอนเด็กๆ จริงๆ Witch: มีนกเสียงดังเต็มไปหมดใช่ไหม? Sorceress: พวกเราเจอนกแร้งที่วาสตีรีมานักต่อนัก ข้ารับมือกับมันได้แน่ Ranger: ข้าไม่กลัว เคยพบเจอสิ่งมีชีวิตแบบนั้นมามาก Huntress: เหมือนจักเริ่มการล่าแล้วแล Monk: ข้ามีวินัย ข้ารับมือกับงานนี้ได้ Mercenary: นก เสียงดัง น่ารำคาญ อี๋ |
มาโครู: เจ้าไม่ต้องทำบททดสอบอะไรก็ยังเป็นชาวคารุย เลือดคือเลือด |
มาโครู: มันไม่ใช่เกาะที่คนนอกควรล่วงล้ำเข้าไปเลย... |
มาโครู on จุดนักปล้นสะดม /1
มาโครู: เจ้าเจอสมบัติแล้วเหรอ |
มาโครู on จุดนักปล้นสะดม /1
มาโครู: เจ้าเจอสมบัติแล้วเหรอ |
มาโครู on จุดนักปล้นสะดม /3
มาโครู: ข้าไม่รู้ว่ามีอะไรรอเราอยู่ที่นั่น แต่แผนที่ชี้ทางไปทางนั้น |
Warrior: ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราจะได้เจออะไรบ้าง Witch: แกน่าจะ... ตื่นเต้นกับเรื่องนี้หน่อยไม่ใช่เรอะ? Sorceress: อาจคุ้มกับเวลาของเราก็เป็นได้ Ranger: ข้าไม่ค่อยอยากเดินเรือไปอีก แต่... อาจคุ้มค่าก็ได้ Huntress: ผจญภัยในทะเลกว้าง... แย่นัก ขอให้สมบัตินั้นคุ้มค่าด้วยเถิด Monk: มาดูกันเถิดว่าสายลมจะนำเราไปสู่แห่งหนใด Mercenary: ข้าเอาด้วย... ตั้งแต่คำว่าสมบัติแล้ว ไปกันเลย |
มาโครู: บอกข้าแล้วกัน เราจะได้ไปกันเลย |
มาโครู on จุดนักปล้นสะดม /3
มาโครู: ข้าไม่รู้ว่ามีอะไรรอเราอยู่ที่นั่น แต่แผนที่ชี้ทางไปทางนั้น |
Warrior: ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราจะได้เจออะไรบ้าง Witch: แกน่าจะ... ตื่นเต้นกับเรื่องนี้หน่อยไม่ใช่เรอะ? Sorceress: อาจคุ้มกับเวลาของเราก็เป็นได้ Ranger: ข้าไม่ค่อยอยากเดินเรือไปอีก แต่... อาจคุ้มค่าก็ได้ Huntress: ผจญภัยในทะเลกว้าง... แย่นัก ขอให้สมบัตินั้นคุ้มค่าด้วยเถิด Monk: มาดูกันเถิดว่าสายลมจะนำเราไปสู่แห่งหนใด Mercenary: ข้าเอาด้วย... ตั้งแต่คำว่าสมบัติแล้ว ไปกันเลย |
มาโครู: บอกข้าแล้วกัน เราจะได้ไปกันเลย |
มาโครู on เกาะฟาคาปานู /3
มาโครู: มันน่าสลดที่ได้ข่าวเรื่องชาวคารุยที่ตั้งรกราก... แต่อย่างน้อย
เจ้าก็จัดการกับ{อสุรกาย}ที่อยู่ในถ้ำของเกาะฟาคาปานูแล้ว |
มาโครู: ข้าว่าแอนจ์ต้องสนใจเรื่องนี้แน่ๆ! |
มาโครู: เหมือนว่าเจ้ากับแอนจ์จัดการเรื่องนั้นไปแล้วนะ! |
มาโครู on เกาะฟาคาปานู /3
มาโครู: มันน่าสลดที่ได้ข่าวเรื่องชาวคารุยที่ตั้งรกราก... แต่อย่างน้อย
เจ้าก็จัดการกับ{อสุรกาย}ที่อยู่ในถ้ำของเกาะฟาคาปานูแล้ว |
มาโครู: ข้าว่าแอนจ์ต้องสนใจเรื่องนี้แน่ๆ! |
มาโครู: เหมือนว่าเจ้ากับแอนจ์จัดการเรื่องนั้นไปแล้วนะ! |
มาโครู on เกาะฟาคาปานู /3
มาโครู: ฟาคาปานูเป็นเกาะที่งดงามที่สุดในนามาคานุยก็ว่าได้ เป็น
สวรรค์เขตร้อนเลยละ |
Warrior: ข้าอยากพบกับเผ่าคารุยเผ่าอื่นๆ อยู่พอดี Witch: ก็ได้ ไว้แวะไปทักทายพวกเขากันดู Sorceress: ข้าอยากพบกับพวกเขานัก Ranger: ข้าสนอกสนใจเกาะนี้นัก Huntress: หืม อยู่ที่นั่นเมื่อไร ข้าอาจได้ออกล่าสักตั้ง... Monk: ข้าจะตามหาผู้ตั้งรกรากเหล่านี้ แล้วดูว่าพวกเขาว่าไว้เช่นไร Mercenary: เอาละ ไปหาพวกกันเถอะ |
มาโครู: ข้าเองก็ตั้งตารอพบเจอชาวคารุยที่{ไม่รู้จักข้า}เหมือนกัน... |
มาโครู on เกาะฟาคาปานู /3
มาโครู: ฟาคาปานูเป็นเกาะที่งดงามที่สุดในนามาคานุยก็ว่าได้ เป็น
สวรรค์เขตร้อนเลยละ |
Warrior: ข้าอยากพบกับเผ่าคารุยเผ่าอื่นๆ อยู่พอดี Witch: ก็ได้ ไว้แวะไปทักทายพวกเขากันดู Sorceress: ข้าอยากพบกับพวกเขานัก Ranger: ข้าสนอกสนใจเกาะนี้นัก Huntress: หืม อยู่ที่นั่นเมื่อไร ข้าอาจได้ออกล่าสักตั้ง... Monk: ข้าจะตามหาผู้ตั้งรกรากเหล่านี้ แล้วดูว่าพวกเขาว่าไว้เช่นไร Mercenary: เอาละ ไปหาพวกกันเถอะ |
มาโครู: ข้าเองก็ตั้งตารอพบเจอชาวคารุยที่{ไม่รู้จักข้า}เหมือนกัน... |
มาโครู on วิถี /4
มาโครู: ประเพณีของกลุ่มชนข้าเป็นอย่างเดิมมาหลายพันปี! |
Warrior: เจ้าจำเรื่องนั้นขึ้นใจรึ? Witch: ใครจะเดาความหมายคำนั้นได้ล่ะ Sorceress: ข้าเองก็ถูกลบหลู่ที่เลือกชะตาตัวเองเช่นกัน Ranger: นี่ชีวิตเจ้า ไม่ใช่ชีวิตพวกเขา ใช้ชีวิตตามที่เจ้าต้องการเถิด Huntress: โอ้ มาโครู... ข้าเข้าใจความเจ็บปวดนั้นเป็นแน่ Monk: เจ้าไม่มีวิธีเยียวยาแผลนี้ได้เลยรึ? Mercenary: {ไควานา}แปลว่าอะไรเรอะ? |
มาโครู: ไม่น่ะ อย่างน้อยก็ไม่อีกต่อไปแล้ว มาโครู: ใช่... ใครก็เดาได้ มาโครู: ดูเราตอนนี้สิ เราก็ไปวัดไปวาได้น่ะ มาโครู: โอ้ แหงล่ะ! เจ้าไม่รู้เหรอ? หึ มาโครู: เดี๋ยวนี้ข้าไม่เจ็บปวดแบบนั้นแล้ว มาโครู: กาลเวลาเยียวยาแผลทั้งปวง การทำตามจิตใจเข้าก็เหมือนกัน! มาโครู: ไม่ใช่ความหมาย{ที่ดีเลย}น่ะ |
มาโครู: เมื่อข้าไปเยือนโถงแห่งผู้วายชนม์ตั้งแต่ยังเป็นเด็กเล็ก... |
มาโครู on อะราสตาส์ /12
Warrior: น่านน้ำเหล่านี้เป็นของชาวคารุยมาเนิ่นนาน ผู้เฒ่าได้พูดถึง
เตาหลอมอะไรบ้างไหม? Witch: ช่วยบอกข้าทีว่าพวกคารุยรู้อะไรที่ช่วยจัดการเรื่องนี้ได้ เรา
ต้องการเตาหลอมโบราณ Sorceress: ข้ากำลังมองหาเกาะที่มีเทคโนโลยีโบราณ มันอาจฝังอยู่ใต้ดิน
ก็เป็นได้ ชาวคารุยมีเรื่องเล่าที่พูดถึงเรื่องแบบนี้บ้างไหม? Ranger: มาโครู ชาวคารุยได้บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเกาะที่มีเตาหลอม
โบราณบ้างหรือเปล่า? Huntress: เราต้องตามหาเตาหลอมโบราณ พวกเจ้ารู้เรื่องเช่นนี้บ้างไหม? Monk: ข้าขอรับปัญญาจากชาวคารุยได้ไหม? เราแสวงหาเตาหลอม
โบราณอยู่ Mercenary: นายหญิงมาโครู หวังว่าเจ้าจะรู้จักที่ที่มีเตาหลอมเก่าแก่หรือ
เกาะที่มีวัตถุโบราณเก่าเก็บเต็มไปหมดนะ |
มาโครู: ไม่เคยมีใครพูดถึงที่แบบนั้นเลย |
คานู: ข้ารู้นะ |
มาโครู: จริงเหรอ? ที่ไหนกัน? |
คานู: เผ่าเก่าข้าเคยพูดถึงหมอยาต่างถิ่น มันเป็นเรื่องราวเก่าแก่ |
มาโครู: แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเตาหลอม? เข้าเรื่องได้แล้ว |
คานู: เธอขอให้พวกเขาพาเธอไปที่ไหนสักแห่ง สัญญาว่าจะหลอม
ของรางวัลยิ่งใหญ่ให้กับพวกเขา |
มาโครู: ที่ไหน? |
คานู: อะราสตาส์ เอ่อ... สมัยนั้นไม่ได้ใช้ชื่อนี้นะ |
มาโครู: อะราสตาส์? ทำไมเจ้าไม่รีบพูดเรื่องนี้มาตั้งแต่แรกเล่า? |
คานู: ให้ข้าพูดถึงอะไร? ตำนานปรัมปราเกี่ยวกับผู้หญิงต่างถิ่นที่ตาย
ขณะที่พยายามใช้เตาหลอมไปหลายต่อหลายพันปีก่อนเรอะ? |
Warrior: มันดูมีหวังอยู่นะ ออกเรือกันเถอะ Witch: มันเป็นเรื่องราวปรัมปราที่เจาะจงอยู่นะ ถ้ามันเป็นจริง ก็ต้อง
เป็นที่อะราสตาส์แน่ๆ Sorceress: อย่างน้อยก็มีอะไรให้สำรวจแล้วละ เราต้องเดินทางไปที่
อะราสตาส์ Ranger: เราไม่มีทางเลือกอะไรนอกจากเดินทางไปอะราสตาส์สินะ Huntress: เรามีโชคนักที่เจ้าอยู่ที่นี่ คานู ไปอะราสตาส์กันเถิด Monk: ตัวต่อชิ้นสุดท้ายชัดเจนแล้ว อะราสตาส์คือจุดหมายของเรา Mercenary: เราต้องแก้ปัญหาการสื่อสารกันให้ดีนะพวก เอ้ย {ต้นเรือ} เรา
ไปเยือนอะราสตาส์กันเถอะ |
มาโครู on โอริอาท /1
มาโครู: เวร์แคลส์ทที่รวมใจเป็นปึกแผ่นออกเรืออยู่ข้างหลังเรา ใครจะ
คิดกันเล่า |
Edit
Wikis Content is available under CC BY-NC-SA 3.0 unless otherwise noted.
Wikis Content is available under CC BY-NC-SA 3.0 unless otherwise noted.