ทาวาไค
มนุษย์
Tavakai
SpectreN
Tags2HSharpMetal_onhit_audio, human, humanoid, medium_movement, red_blood
พลังชีวิต
100%
ค่าต้านทาน
0 0 0 0
Damage
100%
ความแม่นยำ
100%
ปะทะคริติคอล Chance
5%
โบนัสความเสียหายคริติคอล
+30%
Attack Distance
5 ~ 14
{เวลาโจมตี}
1.5 Second
Damage Spread
±20%
ค่าประสบการณ์
100%
Model Size
100%
Type
KaruiChieftainDigsite
Metadata
KaruiChieftainDigsite_
เลเวล
68
พลังชีวิต
7,757
Damage
233
ความเสียหายเวท
233
ความแม่นยำ
2,464
{เวลาโจมตี}
1.5
ค่าประสบการณ์
28,634
Minion Life
6,930
Minion Damage
969
Minion Armour
2,413
MeleeAtAnimationSpeed
Attack, RangedAttack, MirageArcherCanUse, Projectile, MeleeSingleTarget, Melee, ProjectilesFromUser
โจมตีพื้นฐาน
Base Damage: 186–280
{เวลาโจมตี}: 1.5 {วิ}
action attack or cast time uses animation length [1]
projectile uses contact position [1]
skill can fire wand projectiles [1]
use scaled contact offset [1]

Object Type

Object Type Codes

 
-- src\Data\Spectres.lua
minions["Metadata/Monsters/NPC/Digsite/KaruiChieftainDigsite_"] = {
    name = "Tavakai",
    life = 1,
    fireResist = 0,
    coldResist = 0,
    lightningResist = 0,
    chaosResist = 0,
    damage = 1,
    damageSpread = 0.2,
    attackTime = 1.5,
    attackRange = 14,
    accuracy = 1,
    skillList = {
        "MeleeAtAnimationSpeed",
    },
    modList = {
    },
}
-- src\Data\Skills\spectre.lua
skills["MeleeAtAnimationSpeed"] = {
    name = "Basic Attack",
    hidden = true,
    color = ,
    baseEffectiveness = 0,
    incrementalEffectiveness = 0,
    skillTypes = {
        [SkillType.Attack] = true,
        [SkillType.RangedAttack] = true,
        [SkillType.MirageArcherCanUse] = true,
        [SkillType.Projectile] = true,
        [SkillType.MeleeSingleTarget] = true,
        [SkillType.Melee] = true,
        [SkillType.ProjectilesFromUser] = true,
    },
    statDescriptionScope = "skill_stat_descriptions",
    castTime = 1,
    baseFlags = {
        attack = true,
        melee = true,
        projectile = true,
    },
    baseMods = {
    },
    qualityStats = {
    },
    stats = {
        "skill_can_fire_arrows",
        "skill_can_fire_wand_projectiles",
        "action_attack_or_cast_time_uses_animation_length",
        "projectile_uses_contact_position",
        "use_scaled_contact_offset",
    },
    levels = {
        [1] = {levelRequirement = 1, statInterpolation = {},  cost = { }, },
    },
}
ทาวาไค Text Audio /241
ชื่อ
ฮ่า!
Tavakai_Wild_DigsiteLeapIn
ฮ่า!
Tavakai_Wild_KillKanu
ให้บรรพชนตัดสินเขาเถิด
Tavakai_Wild_AncestorsJudge
เอาละ... มาหลอมศัสตราวุธนี้เสีย เราจะได้ไปให้พ้นจากที่นี่สักที
Tavakai_Wild_ReforgeWeapon
พวกที่มาก่อน... เก่าแก่กว่าเรื่องราวปรัมปรา...
Tavakai_Wild_MuralsTalk
จงยลเสีย! อำนาจแห่งคารุย!
Tavakai_Wild_HoldsSpear
เอาของที่เป็นของเราโดยชอบธรรม ชาวคารุยจะแข็งแกร่งยิ่ง
ไปกว่าเดิม!
Tavakai_Wild_KaruiWillBeStrong
พอสักที!
Tavakai_Wild_Enough
หา... ไม่นะ! ลูก!
Tavakai_Wild_DaughterHurt
ข้าจะแก้ไขเรื่องนี้... ด้วยวิถีคารุย!
Tavakai_Wild_PickUpDaughter
อา... นี่คงจะเป็นไอ้ปาคารุยหน้าโง่! มานี่เสีย
Tavakai_Wild_ApproachAfterTangmazu_General
เจ้าอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้รึ? ข้าคาดหวังกับเจ้ามากกว่านี้นะ{คูรีโม} มานี่เสีย
Tavakai_Wild_ApproachAfterTangmazu_Warrior
{นาคูรามาคอย...} เจ้าคิดอะไรของเจ้าอยู่? มานี่เสีย
Tavakai_Wild_ApproachAfterTangmazu_Marauder
เจ้าคนนอก! เรามีเรื่องที่ต้อง{คุยกัน}หน่อย!
Tavakai_Wild_ApproachAfterTangmazuMet_General
มา! เรามีเรื่องที่ต้อง{คุยกัน}หน่อย!
Tavakai_Wild_ApproachAfterTangmazuMet_Karui
เจ้าคนนอก... เดินเข้ามา
Tavakai_Wild_ApproachFirstPiece_General
{คูรีโม}... มาหาข้าเสีย
Tavakai_Wild_ApproachFirstPiece_Warrior
สหาย{นาคูรามาคอย}... ฟังข้าก่อน
Tavakai_Wild_ApproachFirstPiece_Marauder
มาโครู... เจ้าคิดจะกลับบ้านบ้างไหม? ยังไงเราก็ยินดีต้อนรับเจ้า
อยู่เสมอ
Tavakai_Banter_ReturningHome_A1
หืม... คานูกับก๊วนของเขาปั่นหัวเจ้าไปหมดแล้ว...
Tavakai_Banter_ReturningHome_B1
ฮึ...
Tavakai_Banter_ReturningHome_B3
อย่ามาเอาเรื่องการตกปลามาประจบข้าเลยไอ้หนุ่ม เจ้าคงรู้
เรื่องนี้หากเจ้าอยู่ให้{ถูกที่ถูกทาง}แต่แรก
Tavakai_Banter_BigFish_A2
ก็นะ... วันก่อนข้าตก{ราปูราน่า}ได้ตัวนึง ใหญ่เป็นสองเท่า
ของญาติเจ้าเลยละ
Tavakai_Banter_BigFish_B2
ใช่แล้วละ!
Tavakai_Banter_BigFish_C2
ฮ่า! ข้าอยากเห็นเจ้ากลับมาอยู่บนเรือประมงสักวันนะ เจ้ายังมี
กระแสของทาเซลีโออยู่ในตัว ชนเผ่าเจ้าถูกก่อตั้งให้ตกปลาใน
ท้องทะเล
Tavakai_Banter_BigFish_D2
ฮึ่ม...
Tavakai_Banter_BigFish_E2
อืม ข้าไม่ได้มาพูดเรื่องเล็กๆ นะชาวคาลเกอร์
Tavakai_Banter_SecondPieceFound_A2
...หา?
Tavakai_Banter_SecondPieceFound_B2
ระวังปากเถอะน่า
Tavakai_Banter_SecondPieceFound_B4
มาโครู... เจ้าอาจไม่เข้าใจข้า เจ้าอาจไม่เข้าใจวิถีของเรา แต่ข้าทำ
ทั้งหมดนี้เพื่อให้เกียรติกลุ่มชนของเรา ให้เกียรติกับเจ้า ให้
เกียรติกับปวงชนคารุย
Tavakai_Banter_Honor_A1
เจ้าพูดออกมาด้วย{ความกลัว}! ไม่ได้พูดด้วยปัญญาอะไร! บาง
สิ่งบางอย่างไม่มีวันเปลี่ยนไปดอก บางสิ่งบางอย่างก็เป็นเช่น
เดิม เจ้าคิดว่ากระแสน้ำจะอ่อนแรงเพราะเจ้าคาดเดามันได้งั้นรึ?
เจ้าน่าจะรู้อยู่แก่ใจ
Tavakai_Banter_Honor_B1
ยุ่มย่ามกับเรื่องที่เจ้าไม่เข้าใจอีกแล้ว! เจ้าไม่ควรอยู่ที่นี่... นี่มันเรื่องชาวคารุย!
Tavakai_Bossfight_YetAnother
ในยามที่เราพูดคุยกันนี้ บรรพชนทั้งหลายจะรักษาเธอ... พอกันที! หมดเวลาเจรจากันแล้ว!
Tavakai_Bossfight_AsWeSpeak
ข้าต้องแข็งแกร่งขึ้น... เพื่อชาวคารุย!
Tavakai_Bossfight_IMust
ลูก เจ้าจะหายดีดังเดิมแน่ ข้าสัญญา... เพื่อชาวคารุย!
Tavakai_Bossfight_Daughter
คนนอกผู้นี้ท้าทายวิถีของเรา! ช่วยข้าเถิด บรรพชนทั้งหลาย ให้เขาได้รู้ซึ้งถึงความองอาจของชาวคารุย!
Tavakai_Bossfight_HearMe
ข้าคือ{นาคูรามาคอย}ตัวจริง!
Tavakai_Bossfight_DamnYou
มอบพลังให้ข้าเถิด ท่านทูโคฮาม่า!
Tavakai_Bossfight_LendMe
เดี๋ยว... ทำไมท่านถึงปฏิเสธข้า?! ที่ข้าทำมา... ข้าทำเพื่อเทิดเกียรติท่าน!
Tavakai_Bossfight_HowCanThisBe
ก็ได้... ข้าจะกอบกู้กลุ่มชนของข้าเอง!
Tavakai_Bossfight_SoBeIt
พลังจากเหล่าบรรพชนเป็นของข้าแล้ว!
Tavakai_Bossfight_ThePower_One
หา... ข้าทำอะไรลงไป?
Tavakai_Bossfight_WhatHave
ได้โปรด... เจ้ารักษาเธอได้ไหม?
Tavakai_Bossfight_HealHer
ทำ... ในสิ่งที่เจ้าต้องทำเถิด
Tavakai_Bossfight_DoWhatYouMust
เจ้ากล้าท้าทายหัวหน้าเผ่ารึ?
Tavakai_Bossfight_Knockdown_Random
เจ้ากล้าท้าทายหัวหน้าเผ่ารึ?
Tavakai_Bossfight_Knockdown_2
เจ้ากล้าท้าทายหัวหน้าเผ่ารึ?
Tavakai_Bossfight_Knockdown_3
จงจำวันนี้ให้ดี... หากเจ้ารอดไปได้!
Tavakai_Bossfight_Remember_Random
จงจำวันนี้ให้ดี... หากเจ้ารอดไปได้!
Tavakai_Bossfight_Remember_2
จงจำวันนี้ให้ดี... หากเจ้ารอดไปได้!
Tavakai_Bossfight_Remember_3
กระดูกเจ้าจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_Bones_Random
กระดูกเจ้าจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_Bones_2
กระดูกเจ้าจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_Bones_3
ชาวคารุยจะรุ่งเรือง!
Tavakai_Bossfight_Prosper_Random
ชาวคารุยจะรุ่งเรือง!
Tavakai_Bossfight_Prosper_2
ชาวคารุยจะรุ่งเรือง!
Tavakai_Bossfight_Prosper_3
อะไรชี้นำเจ้าเล่า เจ้าโสโครก?
Tavakai_Bossfight_Foul_Random
อะไรชี้นำเจ้าเล่า เจ้าโสโครก?
Tavakai_Bossfight_Foul_2
ความองอาจแห่งคารุย
Tavakai_Bossfight_Might_Random
ความองอาจแห่งคารุย
Tavakai_Bossfight_Might_2
ความองอาจแห่งคารุย
Tavakai_Bossfight_Might_3
ทางสะดวก!
Tavakai_Bossfight_Clear_Random
ทางสะดวก!
Tavakai_Bossfight_Clear_2
ทางสะดวก!
Tavakai_Bossfight_Clear_3
ข้าจะกุดหัวเจ้า!
Tavakai_Bossfight_Head_Random
ข้าจะกุดหัวเจ้า!
Tavakai_Bossfight_Head_2
ข้าจะกุดหัวเจ้า!
Tavakai_Bossfight_Head_3
เยี่ยงอะโคยา!
Tavakai_Bossfight_Warcry_Random
เยี่ยงอะโคยา!
Tavakai_Bossfight_Warcry_2
เยี่ยงอะโคยา!
Tavakai_Bossfight_Warcry_3
เยี่ยงทูโคฮาม่า!
Tavakai_Bossfight_Warcry_4
เยี่ยงทูโคฮาม่า!
Tavakai_Bossfight_Warcry_5
เยี่ยงทูโคฮาม่า!
Tavakai_Bossfight_Warcry_6
ข้าคือ... {นาคูรามาคอย}ตัวจริง!
Tavakai_Bossfight_Unhinged
เจ้าไม่ได้รับเชิญ... เจ้าคนนอก...
Tavakai_Bossfight_PlayerDies_Random
เจ้าไม่ได้รับเชิญ... เจ้าคนนอก...
Tavakai_Bossfight_PlayerDies_2
แกจะต้องทรมาน!
Tavakai_Bossfight_T2_Knockdown_Random
แกจะต้องทรมาน!
Tavakai_Bossfight_T2_Knockdown_2
แกจะไม่ได้ตายดี!
Tavakai_Bossfight_T2_Knockdown_3
แกจะไม่ได้ตายดี!
Tavakai_Bossfight_T2_Knockdown_4
จงจำวันนี้ให้ดี... หากแกรอดไปได้!
Tavakai_Bossfight_T2_Pustule_Random
จงจำวันนี้ให้ดี... หากแกรอดไปได้!
Tavakai_Bossfight_T2_Pustule_2
จงจำวันนี้ให้ดี... หากแกรอดไปได้!
Tavakai_Bossfight_T2_Pustule_3
กระดูกแกจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_T2_SpearRain_Random
กระดูกแกจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_T2_SpearRain_2
กระดูกแกจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_T2_SpearRain_3
แกไม่น่ามาที่นี่ตั้งแต่แรก!
Tavakai_Bossfight_T2_SlamCombo_Random
แกไม่น่ามาที่นี่ตั้งแต่แรก!
Tavakai_Bossfight_T2_SlamCombo_2
แกไม่น่ามาที่นี่ตั้งแต่แรก!
Tavakai_Bossfight_T2_SlamCombo_3
ชาวคารุยจะรุ่งเรือง!
Tavakai_Bossfight_T2_LeapSlam_Random
ชาวคารุยจะรุ่งเรือง!
Tavakai_Bossfight_T2_LeapSlam_2
ชาวคารุยจะรุ่งเรือง!
Tavakai_Bossfight_T2_LeapSlam_3
ความองอาจแห่งคารุย!
Tavakai_Bossfight_T2_SpearThree_Random
ความองอาจแห่งคารุย!
Tavakai_Bossfight_T2_SpearThree_2
ข้าจะกุดหัวแก!
Tavakai_Bossfight_T2_Sunder_Random
ข้าจะกุดหัวแก!
Tavakai_Bossfight_T2_Sunder_2
ข้าจะกุดหัวแก!
Tavakai_Bossfight_T2_Sunder_3
เยี่ยงอะโคยา!
Tavakai_Bossfight_T2_Warcry_Random
เยี่ยงอะโคยา!
Tavakai_Bossfight_T2_Warcry_2
เยี่ยงอะโคยา!
Tavakai_Bossfight_T2_Warcry_3
เยี่ยงทูโคฮาม่า!
Tavakai_Bossfight_T2_Warcry_4
เยี่ยงทูโคฮาม่า!
Tavakai_Bossfight_T2_Warcry_5
เยี่ยงทูโคฮาม่า!
Tavakai_Bossfight_T2_Warcry_6
จงอ่อนแอไปซะ!
Tavakai_Bossfight_T2_BloodBeam_Random
จงอ่อนแอไปซะ!
Tavakai_Bossfight_T2_BloodBeam_2
จงอ่อนแอไปซะ!
Tavakai_Bossfight_T2_BloodBeam_3
หวนคืนสู่ความว่างเปล่าเถิด... ไอ้คนนอก...
Tavakai_Bossfight_T2_PlayerDies_Random
แกไม่มีโอกาสแต่แรก...
Tavakai_Bossfight_T2_PlayerDies_2
สั่นไหว!
Tavakai_Bossfight_T2_Attack1_Random
สั่นไหว!
Tavakai_Bossfight_T2_Attack1_2
นองเลือด!
Tavakai_Bossfight_T2_Attack2_Random
นองเลือด!
Tavakai_Bossfight_T2_Attack2_2
นองเลือด!
Tavakai_Bossfight_T2_Attack2_3
ขี้ขลาดนัก!
Tavakai_Bossfight_T2_Attack3_Random
ขี้ขลาดนัก!
Tavakai_Bossfight_T2_Attack3_2
ขี้ขลาดนัก!
Tavakai_Bossfight_T2_Attack3_3
The way... is mine... and Ngamakanui... is ours!
Tavakai_Bossfight_T2_Unhinged
ไอ้คนนอกสามานย์!
Tavakai_Bossfight_T3_Knockdown_Random
ไอ้คนนอกสามานย์!
Tavakai_Bossfight_T3_Knockdown_2
กระดูกมึงจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_T3_CorruptedGround_Random
กระดูกมึงจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_T3_CorruptedGround_2
กระดูกมึงจะแหลกสลาย!
Tavakai_Bossfight_T3_CorruptedGround_3
ชาวคารุยจะยืนยง!
Tavakai_Bossfight_T3_Endure_Random
ชาวคารุยจะยืนยง!
Tavakai_Bossfight_T3_Endure_2
ชาวคารุยจะยืนยง!
Tavakai_Bossfight_T3_Endure_3
วันนี้มึงต้องตาย!
Tavakai_Bossfight_T3_Die_Random
วันนี้มึงต้องตาย!
Tavakai_Bossfight_T3_Die_2
ไอ้ปวกเปียก!
Tavakai_Bossfight_T3_Wimp_Random
ไอ้ปวกเปียก!
Tavakai_Bossfight_T3_Wimp_2
ไอ้ปวกเปียก!
Tavakai_Bossfight_T3_Wimp_3
ข้าคือ... นาคูรามาคอยตัวจริง...
Tavakai_Bossfight_T3_PlayerDies_Random
ข้าคือ... นาคูรามาคอยตัวจริง...
Tavakai_Bossfight_T3_PlayerDies_2
บรรพชนทั้งหลาย! ข้าเป็นผู้ที่ถูกเลือก!
Tavakai_Bossfight_T3_PlayerDies_3
บรรพชนทั้งหลาย! ข้าเป็นผู้ที่ถูกเลือก!
Tavakai_Bossfight_T3_PlayerDies_4
ไม่คู่ควร!
Tavakai_Bossfight_T3_Unworthy_Random
ไม่คู่ควร!
Tavakai_Bossfight_T3_Unworthy_2
ไม่คู่ควร!
Tavakai_Bossfight_T3_Unworthy_3
ตายห่าไปไอ้คนนอก!
Tavakai_Bossfight_T3_Outsider_Random
ตายห่าไปไอ้คนนอก!
Tavakai_Bossfight_T3_Outsider_2
ตายห่าไปไอ้คนนอก!
Tavakai_Bossfight_T3_Outsider_3
สั่นไหว!
Tavakai_Bossfight_T3_Tremble_Random
สั่นไหว!
Tavakai_Bossfight_T3_Tremble_2
สั่นไหว!
Tavakai_Bossfight_T3_Tremble_3
Rage burns deep... and by the morn... you shall fear the name... Karui!
Tavakai_Bossfight_T3_Unhinged_Random
Rage burns deep... and by the morn... you shall fear the name... Karui!
Tavakai_Bossfight_T3_Unhinged_2
นองเลือด!
Tavakai_Bossfight_T3_Bloodbath_Random
นองเลือด!
Tavakai_Bossfight_T3_Bloodbath_2
นองเลือด!
Tavakai_Bossfight_T3_Bloodbath_3
Aid me, Daughter of the Moon!
Tavakai_T2_Arohongui_Random
Come, Arohongui!
Tavakai_T2_Arohongui_2
Assist me, Mother of Death!
Tavakai_T2_Hinekora_Random
Awaken, Hinekora!
Tavakai_T2_Hinekora_2
Lend me your hunger, Father of Chaos!
Tavakai_T2_Kitava_Random
Roar for me, Kitava!
Tavakai_T2_Kitava_2
Arise, Mother of the Moon!
Tavakai_T2_LaniHua_Random
Be free, Lani Hua!
Tavakai_T2_LaniHua_2
Erupt, Mother of Fire!
Tavakai_T2_Ngamahu_Random
Spill forth, Ngamahu!
Tavakai_T2_Ngamahu_2
Step forward, Father of Light!
Tavakai_T2_Ramako_Random
Empower us, Ramako!
Tavakai_T2_Ramako_2
Bring shadow, Father of Night!
Tavakai_T2_Rongokurai_Random
Darken the night, Rongokurai!
Tavakai_T2_Rongokurai_2
Enlighten them, Mother of the Sun!
Tavakai_T2_Sione_Random
Redeem us, Sione!
Tavakai_T2_Sione_2
Drown them, Father of Water!
Tavakai_T2_Tasalio_Random
Cleanse us, Tasalio!
Tavakai_T2_Tasalio_2
Entangle them, Father of the Forest!
Tavakai_T2_Tawhoa_Random
Twist the earth, Tawhoa!
Tavakai_T2_Tawhoa_2
Lay waste, Father of War!
Tavakai_T2_Tukohama_Random
Destroy them, Tukohama!
Tavakai_T2_Tukohama_2
Rise, Father of the Storm!
Tavakai_T2_Valako_Random
Unleash yourself, Valako!
Tavakai_T2_Valako_2

Tavakai_Greeting_Neutral_01_01.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_01_02.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_01_03.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_01_04.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_02_01.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_02_02.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_02_03.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_03_01.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_03_02.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_03_03.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_03_04.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_04_01.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_04_02.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_04_03.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_05_01.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_05_02.ogg

Tavakai_Greeting_Neutral_05_03.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_01_01.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_01_02.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_01_03.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_02_01.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_02_02.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_02_03.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_03_01.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_03_02.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_03_03.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_03_04.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_04_01.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_04_02.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_04_03.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_04_04.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_05_01.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_05_02.ogg

Tavakai_Farewell_Neutral_05_03.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_01_01.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_01_02.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_01_03.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_01_04.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_02_01.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_02_02.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_02_03.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_03_01.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_03_02.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_03_03.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_05_01.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_05_02.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_06_01.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_06_02.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_06_03.ogg

Tavakai_Greeting_Unhappy_06_04.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_01_01.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_01_02.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_01_03.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_01_04.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_02_01.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_02_02.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_02_03.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_02_04.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_03_01.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_03_02.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_03_03.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_03_04.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_04_01.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_04_02.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_04_03.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_05_01.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_05_02.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_05_03.ogg

Tavakai_Farewell_Unhappy_05_04.ogg

ทาวาไค

ทาวาไค on แดนนิก /3
ทาวาไค: ตอนที่เขามาที่ชายฝั่งของเรา เขาดูจะเป็นคนดี ข้าเห็นแวว นักรบอยู่ภายในตัวเขาแต่ข้าไม่มีวันให้อภัยที่เขาอนุญาตให้ล่าวาฬศักดิ์สิทธิ์ของเรา เป็นอันขาด
Ranger: แดนนิกเคารพในตัวเจ้ายิ่งกว่าที่เจ้าคิดนัก เขาพยายามขัดขวาง แล้ว แต่ว่ามันสายเกินแก้
Huntress: ใช่ แดนนิกเสียใจในเรื่องนั้น ทว่าเขามิใช่คนผิด คนสั่งการคือ กษัตริย์เขาต่างหาก
Monk: คนคาลเกอร์ผู้นี้ไม่ได้ผิดไป เขาพยายามหยุดยั้งแล้ว เจ้าด่วน ตัดสินเกินไป
Witch: ปัดโธ่ มันสายเกินกว่าที่ช่างเหล็กนั่นจะหยุดเรื่องนั้นได้ ถ้าแก ต้องการจริงๆ ให้ข้าคืนชีพให้มันก็ได้นะ
Sorceress: ข้าขอบอกไว้เลย โทษคุณแดนนิกไม่ได้ดอก เขาอยากหยุดเรื่อง นี้ให้ได้เหมือนกัน
Warrior: แดนนิกคุยกับข้าเรื่องนี้มา เขาพยายามหยุดแล้ว... แต่มันสาย เกินไป เขาเสียใจที่เกิดเหตุนี้เสมอมา
Mercenary: ข้าไม่ควรมาพูดรึใส่ใจเรื่องนี้... แต่เขาไม่ผิดนะพวก เขาพยายาม หยุดเรื่องนั้นมาแต่แรกด้วยซ้ำ
ทาวาไค: ข้า... ไม่รู้เรื่องนั้นมาก่อน หืมไม่ว่ายังไงคิงส์มาร์ช ไอ้นครปีศาจคาลเกอร์นั่นก็ใหญ่โตเกินกว่า ที่ใครคนใดคนนึงจะควบคุมได้{เบ็ดเสร็จ}แล้ว
ทาวาไค on การไถ่บาป /5
ทาวาไค: ข้า... ละอายนัก ข้าต้องอยู่กับสิ่งที่ข้าทำลงไปให้ได้ความเสียสติที่ข้าสัมผัส... ความคลั่ง...เราต้องไม่ให้ความบ้าคลั่งเช่นนั้นมาครอบงำโลกได้เป็นอันขาดชาวคารุยจะช่วยเจ้า เราจะออกเรือไปตามกระแสสงคราม
Ranger: หวังว่ามันจะไม่ได้เป็นแค่คำพูดนะ
Huntress: เราควรร่วมงานกันมาแต่แรก
Monk: มุมมองใหม่น่าเคารพนัก ขอให้มันคงอยู่สืบไป
Witch: บทเรียนบางอย่างอาจยอมรับได้ยาก
Sorceress: เราสงวนความแตกต่างระหว่างกันได้ แล้วก้าวไปข้างหน้าไป ด้วยกัน
Warrior: ข้าดีใจที่ได้ฟัง เราต้องร่วมกันต่อสู้เป็นหนึ่งเดียวจึงจะทำสำเร็จ ได้
Mercenary: ถ้าเราชนะ เรื่องพวกนี้ก็ไม่สำคัญหรอก
ทาวาไค: ใช่ ข้าจะชดใช้หนี้ความละอายจนถึงลมหายใจสุดท้ายกลุ่มชนข้าอยู่เคียงข้างข้า พวกเขาเห็นว่าจิตใจข้าเที่ยงแท้ ข้าจะ รอดูว่าบรรพชนจะคิดกับข้าเช่นไร
Ranger: ลืมอดีตไปเถอะ ลืมแล้วเจ้าจะต่อสู้ได้ดีกว่าเดิม
Huntress: ข้ามิอาจล่วงรู้ แต่เจ้าคงมิเป็นไรหรอก
Monk: การให้อภัยเป็นสิ่งที่ทรงพลังในโลกที่แปดเปื้อนนี้
Witch: พวกเขาไม่น่าจะประณามแกหรอก พวกเขาไม่ได้คนเจ้าคิดเจ้า แค้น
Sorceress: ความผิดพลาดของเรามักเป็นที่จดจำ... แต่เจ้าคู่ควรกับการ อภัยของกลุ่มชนเจ้า ข้ามั่นใจว่าบรรพชนเจ้าจะมองเห็นเรื่องนี้ เป็นแน่
Warrior: ข้ามั่นใจว่าพวกเขาจะมองว่าเจ้าคู่ควร
Mercenary: พวกเขาคงไม่ถือโทษกับเจ้าหรอก
ทาวาไค: หวังว่าเจ้าจะคิดถูก แต่ตอนนี้ข้าจะกอบกู้ชื่อเสียงด้วย พละกำลังของทูโคฮาม่าดังที่ข้าสัญญาไว้... ความเกรียงไกรของชาวคารุยจะอยู่เคียง ข้างเจ้า
ทาวาไค on ไข้โลหิต /5
ทาวาไค: ให้อภัยข้าด้วย... ลูก ไข้โลหิตครอบงำ แล้วข้า... ก็เสียวิถีข้าไป
ผู้คลุมกาย: อย่าได้ลืมความผิดพลาดของเจ้าเป็นอันขาด ทาวาไค ในศึกหน้า เราต้องการให้เจ้ากับกลุ่มชนเจ้ามาต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหลกับเราข้าจักใช้ศัสตราวุธเยียวยาผู้ที่เจ็บป่วยอยู่ที่นี่ แลกกับการที่ชาว คารุยช่วยเราต่อกรกับโอริอาน่าและกองกำลังของมัน
ทาวาไค: ข้าตกลง
Ranger: ข้าไม่ไว้ใจเจ้า เราจบกันแล้ว
Huntress: มันยังไม่จบดอก มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น
Monk: เจ้าคิดว่าเราควรทำเช่นไรต่อรึ?
Witch: เราไปกันเถอะ
Sorceress: เจ้าจะไถ่บาปให้ตัวเอง แต่ก่อนอื่น เราต้องตัดสินใจว่าก้าวต่อไป ควรเป็นเช่นไร
Warrior: เจ้าจะมีโอกาสพิสูจน์สัจจะของเจ้าแล้ว ก้าวต่อไปของเราคือ อะไรกัน?
Mercenary: ทำหน้าที่ของเจ้าก็พอ ไปกันเถอะ
ผู้คลุมกาย: กลับไปสู่คิงส์มาร์ชเสีย เราจักเตรียมการต่อกรกับโอริอาน่าเมื่อศัสตราวุธอยู่ในมือเรา... เราต้องเผชิญหน้ากับบีสต์ให้จงได้
ทาวาไค on การตกเป็นทาส /4
ทาวาไค: มันเริ่มจากชนเผ่าชายขอบของเรา พวกเขาจะหายไปจากเกาะ ที่อยู่ หายไปอย่างไร้ร่องรอยเป็นเวลาหลายชั่วรุ่นที่จักรวรรดินิรันดร์... และไอ้พวกสารเลว จากโอริอาท... บุกโจมตีผู้ที่อ่อนแอในหมู่เราแล้วจับไปเป็นทาสแต่ตอนนี้ไอ้พวกนายทาสพวกนั้นหายหัวไปไหนกันแล้วเล่า? ตายไปหมดแล้ว! หายไปหมดแล้ว!
Ranger: ต่อให้เป็นในอ็อกแฮม ชาวเอโซไมต์ต่อสู้เพื่อขจัดรองเท้าของ จักรวรรดินี้
Huntress: น่าละอายนักที่พวกนิรันดร์สืบเชื้อสายมาจากชาวเขา พวกมันไม่ น่าออกจากเขามาแต่แรก เป็นเส้นทางที่ผิดมหันต์นัก
Monk: ประวัติศาสตร์ย่อมลบเลือนเราทุกคนในท้ายที่สุด
Witch: ตายแล้วก็ใช่ว่าจะหายไปเสมอ แต่ข้าเข้าใจที่แกจะสื่อ
Sorceress: อย่างที่พวกมันควรเป็น ข้ารังเกียจมนุษยชาติในเรื่องนี้ ไม่ว่าจะ เป็นอดีตหรือปัจจุบันก็ตาม
Warrior: สมควรแล้ว
Mercenary: แต่ทว่าทาร์ทัสยังยืนยงมาเนิ่นนาน ขอให้ไอ้พวกนิรันดร์สารเลว ตายโหงไปให้หมด!
ทาวาไค: ให้พวกมัน... มอดไหม้ไปเนิ่นนาน
ทาวาไค: ปากคอเลาะร้ายของเจ้าไม่ทำให้ข้าขบขัน
ทาวาไค: ใช่! เห็นด้วยเป็นพันครั้ง!
ทาวาไค: แล้วเราไม่ควรห่วงใยเรื่องอะไรเลยรึ? ยอมเป็นขี้ข้าไปรึ? อยู่ อย่างหวาดกลัวรึ?ความงามของอิสรภาพเป็นแก่นแท้ของชีวิต
ทาวาไค: แล้วดูสิว่าจักรวรรดิมีสภาพเป็นยังไงแล้ว...
ทาวาไค: ชาวแอสเมรีไม่ได้ผิดที่ลูกหลานทำเรื่องผิดพลาด...พวกเขาต้องรับโทษของตัวเองเพียงเท่านั้น
ทาวาไค: ใช่! ชาวนิรันดร์ที่ดี... คือชาวนิรันดร์ที่ตายแล้ว!
ทาวาไค: บัดนี้เราต้องเติบใหญ่ แข็งแกร่งกว่าแต่ก่อน! เราจะไม่ละทิ้ง วิถีเก่าแก่อันเที่ยงแท้ไปอีกครั้ง วิถีที่นำพาเราให้รอดพ้น ตลอดประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาเราต้องแข็งแกร่งให้โลกได้เห็น ให้{เรา}ได้กุมชะตาของตัวเอง!
ทาวาไค on ดวงตาแห่งฮิเนโครา /8
ทาวาไค: หืม... เจ้ารู้จักที่นี่ได้ยังไงกัน?
มาทิกิ: โอ้! ข้าคงละเมอเพ้อพกไปละมั้ง
ทาวาไค: ข้าแอบคิดอยู่ว่าเจ้าเคยพาพวกเขาไปที่นั่น...
มาทิกิ: เรามาที่นี่เป็นครั้งแรกใช่ไหมล่ะ?
Ranger: มันเป็นปัญหาเหรอที่เขาเคย...
Huntress: ข้ามิเคยพบเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน ข้าอยากกลับไ...
Monk: หลุมใต้พิภพนั่นน่าจด...
Witch: เป็นอะไรล่ะตาแก่? ไม่อยากให้เขารู้เหรอว่าเราล่องเรือไป...
Sorceress: หา? แต่เราเคยเดินทางไปยังดวงตาแห่ง...
Warrior: แต่เราไปที่นั่...
Mercenary: โอ้ไม่เลย ไม่เคยไปที่นั่นมาก่อน ไม่เคยไปแน่ๆ ไม่ใช่ที่สำหรับ คนนอก
มาทิกิ: ใช่ เรามาที่นี่กันเป็นครั้งแรกแน่ๆ แต่มันน่าจะบ้าสิ้นดี เว้นแต่ว่า บรรพชนจะให้การยอมรับ มันก็จะไม่เป็นปัญหาเลยสักนิด
ทาวาไค: ข้าก็ว่าแบบนั้น แต่มันก็ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย...
มาทิกิ: ตามนั้น
ทาวาไค on แนะนำตัว /9
ทาวาไค: อะไรเข้าสิงเจ้าให้ทำลายคาถาผนึกจากบรรพชนของเราขึ้นมา? เจ้าปลดปล่อย{เทคารู} ผู้ลวงหลอกไปแล้ว!ตอนนี้มันก็ออกไปก่อความฉิบหายบนเวร์แคลส์ทได้ดังใจอยาก อีกครั้ง ข้าน่าจะกุดหัวเจ้าให้ตายตรงนี้ไปแต่แรก!
มาโครู: เจ้าไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น! เราจะไปรู้ได้ยังไง? ข้ายังไม่รู้เรื่องที่คุม ขัง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าขังอะไรไว้อยู่ในนั้น!
ทาวาไค: นี่มันเรื่องของหัวหน้าเผ่าและ{ฮาทุนโก} ไม่ใช่พวกที่ปฏิเสธวิถี!
Ranger: โอหังอย่างผู้มีอำนาจแบบนี้ เจ้าคงเป็นหัวหน้าเผ่าท้องถิ่นแน่ๆ
Huntress: จริงรึ? ใครว่าเล่า? เจ้ารึไง?
Monk: แสดงว่าเจ้าเป็นหัวหน้าเผ่ารึ?
Witch: โอ้โห... หัวหน้าเผ่าตัวเป็นๆ ขนาดไม่ธรรมดา
Sorceress: เจ้าเป็นหัวหน้าเผ่าทรงเกียรติใช่ไหม?
Warrior: งั้น... เจ้าก็คือหัวหน้าเผ่าในถิ่นนี้
Mercenary: โอ้ พวก ข้าไม่รู้ว่าข้าคุยกับหัวหน้าเผ่าอยู่!
: ข้าไม่ใช่{พวก}ของเจ้า แต่...
ทาวาไค: ใช่ ข้าคือทาวาไค หัวหน้าเผ่าทูโคฮาม่า น่านน้ำและเกาะทุกเกาะ ในนี้ล้วนเป็นของชาวคารุยทั้งสิ้นเจ้ากับพวก... {คาลเกอร์}พวกนี้... เป็นแขกของเรา และเจ้า ก็ไม่น่าต้อนรับเข้าไปทุกที
Ranger: มันผ่านไปแล้ว ข้าทำลงไปเอง ข้าผิดเอง
Huntress: ข้าขออภัย หัวหน้าเผ่า ข้าไม่รู้เลย
Monk: ชะตานำข้าไปที่นั่น ข้ามิได้เป็นผู้เลือกแต่ประการใด
Witch: ข้ารู้ว่ามีอะไรผิดปกติมาตั้งแต่แรก แค่อยากลองดูว่าจะเกิดอะไร ขึ้นน่ะ
Sorceress: ข้าต้องแก้ไขให้มันถูกต้อง ข้าจะตามหาแล้วฆ่า{เทคารู}ผู้นี้ให้จงได้
Warrior: ผู้ลวงหลอกหลอกเราได้ เราไม่มีทางรู้เลย
Mercenary: ข้าแค่ไปในที่ที่คนอยากให้ข้าไปน่ะ เอ่อ ข้าไม่ได้โทษไอ้เปี๊ยกทูเจน นะ แต่...
ทาวาไค: เจ้าน่าจะระวังตัว และ...
ทาวาไค: เจ้าพูดเรื่องโง่ๆ อะไรออกมาจากปากเจ้ากัน?
ทาวาไค: มันสายเกินกว่าที่จะทำแบบนั้นแล้ว! อีกอย่าง...
ทาวาไค: หา? เจ้าสมองกระทบกระเทือนรึไง?
ทาวาไค: ถูกแล้วที่เจ้าเป็นคนผิด
ทาวาไค: มันสายเกินกว่าที่จะให้อภัยแล้ว
ทาวาไค: อ้างไปก็เสียเปล่า เขามันขี้เมา ไว้ใจไม่ได้! อีกอย่าง...
ทาวาไค: หากเจ้าไม่ได้ล่วงล้ำชายฝั่งของเรา มันก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ แต่แรก!นี่เป็นคำเตือนครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเจ้า ปาคารุย
ทาวาไค: หากเจ้าไม่ได้ล่วงล้ำชายฝั่งของเรา มันก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ แต่แรก!นี่เป็นคำเตือนครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเจ้า
ทาวาไค on ข้าขอขอบคุณ /9
ทาวาไค: เหมือนว่าข้าต้องขอบคุณเจ้า พ่อเฒ่ามาทิกินี่บอกว่าเจ้าเป็น วีรชนจริงๆ เลยละ
ทาวาไค: ยินดีต้อนรับสู่นาคานู ข้าคือทาวาไค หัวหน้าเผ่าทูโคฮาม่า น่านน้ำเหล่านี้ล้วนเป็นของชาวคารุยทั้งสิ้น
ไคมาน่า: ข้าชื่อไคมาน่า หมอยาเผ่าแห่งเผ่าทูโคฮาม่า!
มาทิกิ: ส่วนข้าชื่อมาทิ... โอ้ เราเจอกันมาแล้ว ช่างมันเถอะ
ทาวาไค: เจ้าเป็นแขกของเรา เหมือนว่าเราต้องขอบคุณเจ้าด้วย... พ่อ เฒ่ามาทิกิบอกว่าเจ้าเป็นวีรชนจริงๆ เลยละ
มาทิกิ: มันเป็นการต่อสู้ที่ข้าไม่มีทางลืมได้ในเร็ววัน! ทูโคฮาม่าคงจะดีใจ ที่ได้เห็นการต่อสู้ของเจ้าที่นั่น!
ไคมาน่า: น่านน้ำรู้ว่ามาทิกิยังไม่ตายน่ะ! ข้าบอกเจ้าแล้วทาวาไคบอกแล้วให้ตามหาเขาต่อไป! ตาแก่นี่ยังไม่ตาย!
มาทิกิ: เอาน่า! ข้าอาจจะแก่... แต่ข้ายังมีปัญญา
Ranger: อย่าออกไปเล่นบ้าๆ นอกชายฝั่งอีกเลยนะมาทิกิ
Huntress: ชาวเขาก็ดูแลผู้เฒ่าของตนเช่นกัน เป็นเกียรตินักที่ได้นำเจ้า กลับสู่บ้าน
Monk: เจ้าควรอยู่ที่นี่ต่อไปเสียดีกว่านะผู้เฒ่า
Witch: เหมือนจะมีปัญญาไม่พอนะ...
Sorceress: สตรีผู้เล่าขานที่บ้านเกิดข้าคงชอบพวกเจ้าทั้งคู่นัก...
Warrior: ข้าดีใจที่ได้นำปัญญาของเจ้ากลับมาอยู่ถูกที่ทาง
Mercenary: ดูแลตัวเองด้วยล่ะตาแก่
ทาวาไค: ในเมื่อเจ้าทำเรื่องดีให้กับเรา ข้าจะอนุญาตให้เจ้าเข้าออกโถง ศักดิ์สิทธิ์ได้ตามอัธยาศัยแต่ห้ามเข้าไปลึกกว่านั้น ใจกลางเผ่าทูโคฮาม่าสงวนไว้ให้กับ กลุ่มชนของเราเท่านั้นข้าขอขอบคุณเจ้า
ทาวาไค on แขก /4
ทาวาไค: ใช่ พวกเจ้าทุกคนเป็น{แขก}ของน่านน้ำเหล่านี้ น่านน้ำนี้เป็นของ พวกเรามาตั้งแต่กาลเวลาเริ่มต้น{วิถี}ของเราเป็นอัตลักษณ์ของเรา มันเหนือไปกว่าความเป็น ความตาย วิถีมอบความแข็งแกร่งให้เราทนทานต่อภัยสยอง ทั้งหลายของเวร์แคลส์ทพลังมลทิน โรคร้าย นายทาส... ฮึ อย่าได้พบเจออีกเลย
Ranger: ข้าเติบโตท่ามกลางบทเรียนนั้น ผู้แข็งแกร่งย่อมอยู่รอด
Huntress: เผ่าข้ารอดได้ด้วยการอยู่ร่วมใจเป็นหนึ่ง... บัดนี้ข้าเดียวดาย อาศัยเพียงความแข็งแกร่งตนเอง
Monk: เราได้รับคำมั่นว่าโลกใบนี้จะดีกว่าเดิม ทว่าบัดนี้ข้าเกรงว่า ความรุนแรงจะเป็นเพียงคำตอบเดียวเท่านั้น
Witch: เหนือไปกว่าความเป็นความตายรึ? ฮะฮ่า! หืม... ข้าว่าความเชื่อ ก็เป็นความแข็งแกร่งแบบหนึ่งเหมือนกัน
Sorceress: ชาวมาราเค็ทก็เคยพบเจอเรื่องทำนองนั้นไม่ต่างกัน สิ่งเดียว ที่สำคัญก็คือความแข็งแกร่ง มีเรื่องอะไรอื่นที่ช่วยให้อยู่รอดได้ อีกเล่า?
Warrior: ข้าเข้าใจดี ตอนเด็กๆ หลังข้าถูกประทับตาด้วยน้ำมือคนโฉดชั่วเจ็บปวดมาตั้งแต่จำความได้ ข้าสาบานกับตัวเองว่าจะไม่อ่อนแอ อีกต่อไป
Mercenary: ข้าเคารพเรื่องนั้นได้ ไม่มีใครควรคุกเข่าให้พวกอ่อนแอ
ทาวาไค: งั้นคำพูดของข้าก็ไม่ได้สูญเปล่า เอาละ... มันเป็นสิ่งที่เจ้าเลือก แล้วเจ้าเลือกที่จะแข็งแกร่ง!
ทาวาไค: มันมีรูปโฉมได้หลายแบบ ใช่...
ทาวาไค: ไม่มีเรื่องไหนอีก! ชาวมาราเค็ทรู้เรื่องนี้ดี!
ทาวาไค: ไม่มีใครให้คำมั่นอะไรกับเราทั้งนั้น เราจะต้องสร้างโลกให้ดีขึ้น สำหรับพวกเรา... ด้วยมือของเราเอง
ทาวาไค: รอดเฉยๆ มันไม่ดีพอ! ทำไมถึงยอมลดตัวไปแค่นั้นเล่า?
ทาวาไค: กลับไปหาพวกเขาสิ! เจ้าเป็นส่วนหนึ่งของเผ่า เช่นเดียวกับที่ เผ่าเป็นส่วนหนึ่งของเจ้าพละกำลังคนผู้เดียวย่อมพ่ายแก่คนจำนวนมาก...
ทาวาไค: ใช่... ให้ข้ากลับสู่อ้อมอกของพระมารดาแห่งความตายเสียยังดี กว่า
ทาวาไค: พละกำลังเป็นกุญแจสำคัญ! แต่เราก็เป็นแบบนี้... ไม่ช้าก็เร็ว ยังไงคนนอกก็จะทอดทิ้งเรา พวกวาล์ พวก จักรวรรดินิรันดร์และตอนนี้ก็... พวกคาลเกอร์ ข้านึกว่าแดนนิก ผู้นำของพวกเขาเป็นผู้ที่มีจิตใจเที่ยงแท้จน กระทั่งเขาอนุญาตให้ออกล่าปลาวาฬศักดิ์สิทธิ์ของเรา แล้วทุก สิ่งทุกอย่างก็ตกต่ำลงไปทุกทีเมื่อ 20 ปีก่อนเราอนุญาตให้ชาวคาลเกอร์อยู่ที่นี่{แค่สี่คน}... แล้วตอนนี้มาดูที่นี่สิ! ฮึ
ทาวาไค on แนะนำตัว /3
ทาวาไค: ข้าคือทาวาไค หัวหน้าเผ่าทูโคฮาม่า น่านน้ำและเกาะทุกเกาะในนี้ ล้วนเป็นของชาวคารุยทั้งสิ้นเจ้ากับพวก... {คาลเกอร์}พวกนี้... เป็นแขกของเรา ข้าหวังว่าเจ้า จะประพฤติตนให้สมฐานะ
Ranger: ข้าไม่มีปัญหากับกลุ่มชนของเจ้า แต่ข้าจะทำตามใจชอบ
Huntress: ข้าจักเคารพผืนทะเลและผืนดินอย่างเท่าเทียมกัน
Monk: ข้าจะทำตามคำขอของท่าน หัวหน้าเผ่า
Witch: เยี่ยม บอกให้คนจากรังแม่มดให้ทำตัวดีๆ ดูสิว่าแกจะเป็น ยังไง...
Sorceress: แน่นอน ท่านหัวหน้าเผ่าทรงเกียรติ ถิ่นที่ข้าจากมานับว่าชาว คารุยเป็นพันธมิตรอยู่เสมอ
Warrior: ข้ารู้จักที่ของข้าตรงนี้ แต่เราต้องให้ความเคารพต่อกัน
Mercenary: หา? จริงเหรอ? ก็ดีนะนายท่าน
ทาวาไค: เจ้าพูดเช่นไรก็ไม่สน สนแต่การกระทำของเจ้าเท่านั้น ข้าจะคอย จับตาดูไว้
ทาวาไค on แนะนำตัว /5
ทาวาไค: อะไรเข้าสิงเจ้าให้ทำลายคาถาผนึกจากบรรพชนของเราขึ้นมา? เจ้าปลดปล่อย{เทคารู} ผู้ลวงหลอกไปแล้ว!ตอนนี้มันก็ออกไปก่อความฉิบหายบนเวร์แคลส์ทได้ดังใจอยาก อีกครั้ง ข้าน่าจะกุดหัวเจ้าให้ตายตรงนี้ไปแต่แรก!
มาโครู: เจ้าไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น! เราจะไปรู้ได้ยังไง? ข้ายังไม่รู้เรื่องที่คุม ขัง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าขังอะไรไว้อยู่ในนั้น!
ทาวาไค: นี่มันเรื่องของหัวหน้าเผ่าและ{ฮาทุนโก} ไม่ใช่พวกที่ปฏิเสธวิถี!
Ranger: มันผ่านไปแล้ว ข้าทำลงไปเอง ข้าผิดเอง
Huntress: ข้าขออภัย หัวหน้าเผ่า ข้าไม่รู้เลย
Monk: ชะตานำข้าไปที่นั่น ข้ามิได้เป็นผู้เลือกแต่ประการใด
Witch: ข้ารู้ว่ามีอะไรผิดปกติมาตั้งแต่แรก แค่อยากลองดูว่าจะเกิดอะไร ขึ้นน่ะ
Sorceress: ข้าต้องแก้ไขให้มันถูกต้อง ข้าจะตามหาแล้วฆ่า{เทคารู}ผู้นี้ให้จงได้
Warrior: ผู้ลวงหลอกหลอกเราได้ เราไม่มีทางรู้เลย
Mercenary: ข้าแค่ไปในที่ที่คนอยากให้ข้าไปน่ะ เอ่อ ข้าไม่ได้โทษไอ้เปี๊ยกทูเจน นะ แต่...
ทาวาไค: หากเจ้าไม่ได้ล่วงล้ำชายฝั่งของเรา มันก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ แต่แรก!นี่เป็นคำเตือนครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเจ้า ปาคารุย
ทาวาไค: หากเจ้าไม่ได้ล่วงล้ำชายฝั่งของเรา มันก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ แต่แรก!นี่เป็นคำเตือนครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเจ้า
ทาวาไค on คานู /4
ทาวาไค: คานูเป็นคนหัวรั้น เสียงดัง ไม่เชื่อฟัง... มีลักษณะเหมาะกับการ เป็นนักรบชั้นเลิศ!เขาทิ้งมันไปหมดเพื่อไปทำงานให้พวกคาลเกอร์เราเสียคนมากมายไปกับอุดมการณ์ต่างถิ่น เราถึงปิดนาคานู ไม่ให้คนนอกได้เข้ามาอีก
Ranger: เจ้าควบคุมเยาวชนไม่ได้หรอก มันเป็นเรื่องผิดๆ
Huntress: ชาวแอสเมรีพร้อมรับความคิดใหม่ บ้านมิอาจเป็นคุก
Monk: ศรัทธาลวงหลอกย่อมล่อลวงเยาวชนให้หลงผิด
Witch: แนวคิดอาจอันตรายกว่าอาวุธใดๆ ได้เสมอ
Sorceress: ข้าเองก็เลือกเส้นทางตัวเองเหมือนกัน มันไม่ได้ง่ายอย่างที่เจ้า คิดเลยนา
Warrior: อา ข้าเข้าใจแล้ว
Mercenary: ขอบอกเลยว่าต้องขังคนหนุ่มสาวเอาไว้ ไม่งั้นพวกเขาจะตกเป็น ทาส... หรือแย่กว่านั้น
ทาวาไค: ใช่ ข้าคิดว่าเจ้าจะเข้าใจ
ทาวาไค: ก็เป็นได้... แต่ลองเอาแนวคิดไปป้องกันตัวดูสิ
ทาวาไค: มีทางเลือกไม่กี่อย่างที่ง่ายดาย แต่บางทางเลือก... ก็ถูกต้อง
ทาวาไค: หืม พวกเขาย่อมไม่รู้ในสิ่งที่พวกเขาไม่รู้
ทาวาไค: มันไม่ใช่การควบคุม! มันคือเกียรติยศ ความเคารพ ประเพณี
ทาวาไค: มันอาจเหมาะกับเจ้าบนภูเขาของเจ้า แต่ท้องทะเลเคลื่อนไป อย่างรวดเร็ว
ทาวาไค: ใช่ ข้ากลัวเรื่องแบบนั้น มันเป็นประวัติศาสตร์... ที่เราจะไม่กลับ ไปซ้ำรอยอีก
ทาวาไค: เราไม่อาจเสียหนุ่มสาวให้กับแนวคิด{อันตราย}พวกนี้ได้อีก...
ทาวาไค on มาโครู /4
ทาวาไค: มัน... น่าผิดหวัง... ที่ได้เห็นหนุ่มสาวของเราทอดทิ้งวิถีแล้วเป็น... อะไรกันเล่า?เป็นลูกมือ? ให้กับพวกคาลเกอร์เนี่ยนะ? มันน่าเหลวไหลนัก! เธอเป็นอะไรได้มากไปกว่านั้นนัก!
Ranger: {ข้า}ประทับใจกับเธอไม่เบาเลยนะ เจ้าน่าจะให้โอกาสเธอบ้าง
Huntress: มาโครูมีศักยภาพและทักษะ ข้ามิเห็นปัญหาใด
Monk: อา เราน่าจะเข้าใจตนได้ปราดเปรื่องอย่างที่เราเข้าใจผู้อื่น
Witch: ข้าว่ามันก็ดีนะ ในบรรดาคนที่ข้าพบเจอมาที่นี่ มาโครูเป็นคนที่ ทำให้ข้าเสียความอดทนน้อยที่สุด
Sorceress: ช้าก่อนหัวหน้าเผ่า ด้วยความเคารพนา เจ้ามีสิทธิ์ตัดสิน เส้นทางของเธอได้รึ?
Warrior: เธอจะสร้างชื่อให้ตัวเองด้วยวิธีของเธอ
Mercenary: เฮ้ย อย่าว่าคนงานนะ งานนี้เป็นหัวใจสำคัญของทุกอย่าง ทำให้ เรามีเตียงนุ่มๆ มีห้องดีๆ อะไรแบบนั้น มีของที่ทำให้ชีวิตคุ้มค่า น่ะ
ทาวาไค: ข้าเป็นพ่อเธอ! ข้ายิ่งกว่ามีสิทธิ์เสียอีก!
ทาวาไค: เธอยิ่งกว่ามีศักยภาพอีก! เธอถึงควรมาอยู่กับพวกเรา!
ทาวาไค: หากชีวิตเจ้าคุ้มค่าด้วยเรื่องแค่นั้น ข้าก็สังเวชเจ้านัก
ทาวาไค: ฮึ กัปตันคารุยคนแรกของกองเรือคนนอก มันมีเกียรตินักรึ? ข้าไม่เชื่อดอกคานูปฏิเสธเราเพื่อไปเป็นไอ้ที่พวกเขาเรียกว่า{ต้นเรือ}ที่ต่ำต้อย แบบนั้นน่ะนะ ข้ารู้จักพ่อเขา เขาอับอายขายหน้าหนุ่มสาวสมัยนี้โง่งมกว่าสมัยไหนๆ
ทาวาไค on นาคานู /32
ทาวาไค: นี่เป็นบ้านของเผ่าทูโคฮาม่ามาหลายต่อหลายชั่วรุ่นแม้ว่าเราจะอยู่ที่นี่เพื่อทำหน้าที่อย่างเคร่งครัด แต่เราก็เจริญ รุ่งเรืองเพราะเรารักชายฝั่งเหล่านี้
ไคมาน่า: คลื่นซัดมายังชายฝั่ง นำพาชีวิตและความอุดมสมบูรณ์น่ะ! นี่เป็นบ้านของเรา เผ่าของเราก็เป็นครอบครัวที่เติบใหญ่อยู่ ทุกเมื่อเชื่อวันเราเจริญรุ่งเรืองไปด้วยกัน จวบจนวันที่ทูโคฮาม่าทรงรับ วิญญาณของเราไปอีกครา
Ranger: ข้าไม่เคยรู้จักครอบครัวจริงๆ มาก่อน รู้จักแต่ความเดียวดาย ข้าเรียนรู้ที่จะไว้ใจแค่ตัวเองเท่านั้น
ไคมาน่า: โอ้ เจ้าหนู! ฟังแล้วข้าปวดใจนัก แต่ข้าเข้าใจเจ้านะ!เจ้าก็รู้ว่าความเงียบงันมันไม่เจ็บเท่ากับคำพูดผิดๆ จากคนที่เรา รักเป็นแน่
Ranger: มัน... ก็จริงอยู่
ไคมาน่า: แต่การปิดกั้นจิตใจและวิญญาณ... ออกจากโลกรอบตัวเจ้า... มันเสียหายร้ายแรงกว่าคำพูดใดๆ เสียอีก เพราะมันคือการตาย ทั้งเป็นสัตว์ร้ายและต้นไม้จะนำพาวิญญาณเจ้าไม่ได้ไกลนักดอก เรา ต้องการกันและกันนะเจ้าหนู เราขาดสายสัมพันธ์ไปไม่ได้
Ranger: ข้าทำไม่ได้... ไม่มีทาง
ไคมาน่า: เจ้าทำได้ เมื่อเจ้าพร้อมขึ้นมาสักวัน... เจ้าจะทำเป็นแน่ ข้ามอง เห็นได้จากแววตาของเจ้าเมื่อเวลานั้นมาถึง จงอย่าได้เกรงกลัวไปไยนะ! เจ้าจะสมานแผล นั้นได้{เป็นแน่} ข้าสัญญาเจ้าได้เลย
Huntress: เทียบกับชาวคารุยแล้ว ชาวเขาไม่ให้อภัยกันสักเท่าไร
ทาวาไค: อย่าได้หลงระเริงไปกับความเมตตาของเรา มันมีขีดจำกัด มีขอบเขตที่เราจะรักษาไว้ให้ดีคนที่อ่อนแอย่อมไม่อาจรอด ชีวิตก็มีธรรมชาติเหี้ยมโหดเช่นนี้ เราไม่ขัดขวางมันแต่ประการใด
มาทิกิ: ทูโคฮาม่าแสดงพละกำลังให้เราเห็น พละกำลัง{คือ}ความเมตตา การแสดงความอ่อนแอไม่ช่วยอะไรให้กับชุมชนของเจ้าเลยความอ่อนแอมีหลายรูปร่าง พละกำลังคือสัจธรรม พละกำลัง คือเกียรติยศ ส่วนใหญ่สองอย่างนี้ก็แยกจากกันได้ง่ายๆ
Huntress: เราอาจมิได้แตกต่างกันขั้นนั้นก็เป็นได้
Monk: ความเป็นครอบครัวและถิ่นที่อยู่ของข้าขึ้นอยู่กับท่านนักฝัน เพียงเท่านั้น ข้าเห็นเพียงเส้นทางของท่าน
มาทิกิ: ข้าไม่รู้ว่าเจ้าพูดถึงใครกัน ที่ว่า... นักฝันผู้นี้ {เจ้า}รู้เรื่องอะไรเกี่ยว กับเขาบ้าง?
Monk: ข้ารู้เพียงแต่ว่าท่านได้วางแผนที่จะปลดปล่อยข้าโดยสมบูรณ์ และศักยภาพของข้าจะเฉิดฉายภายใต้การชี้นำของท่าน
มาทิกิ: คือแบบนี้... พ่อเคยบอกข้าว่า มาทิกิ ก่อนจะปริปาก ช่วยคิดให้ดี ว่าคำพูดของเจ้ามีความหมายคำพูดกลวงเปล่าไม่มีสารใดๆ ไม่มีความหมายใดๆ เก็บไว้เป็น บทเรียนนะเพื่่อน
Witch: ข้าไม่ค่อยมั่นใจว่าความตายในนี้เป็นยังไง...
ไคมาน่า: ความตายและเกียรติต่างยึดโยงต่อกันและกัน เรื่องนี้สำคัญนะ!หากบรรพชนมองเห็นเจ้า จดจำเจ้าได้ เจ้าก็จะไม่มีวันตายไป จริงๆ! มันเป็นส่วนหนึ่งของวิถี
Witch: ข้าไม่เข้าใจที่แกพูดถึงเลย
ไคมาน่า: เอาน่า! เจ้าน่าจะเห็นแล้วว่าความเป็นความตายมีอะไรมากกว่า ที่คิด?
Witch: เชื่อเถอะนะ ข้า{รู้เรื่องนั้นดี}
Sorceress: เราต่างรักบ้านของเราไม่ต่างกัน ชาวมาราเค็ทชื่นชมวาสตีรีนัก แม้ในบางครั้งบางคราว... ก็เหมือนว่ามันไม่ได้รักเราเลย
มาทิกิ: ทรายกับน้ำไม่ได้ต่าางกันขนาดนั้นหรอก ใช่ว่ากระแสจะเป็นใจ ให้กับเราเสมอเหมือนกันแต่เรารู้ว่าเราอยู่ที่ไหนบนโลกใบนี้ เรารู้ว่าเราควรเคารพพลัง ของมันข้าเชื่อว่าชาวมาราเค็ทก็คิดเช่นเดียวกันสำหรับวาสตีรีใช่ไหม?
Sorceress: จริงอยู่ เราเกรงกลัวทราย และชื่นชมมันเช่นกัน เจ้าทั้งคู่มี ปัญญามากเป็นแน่แท้
Warrior: สถานที่นี้งดงามนัก ข้าอิจฉาการได้รู้สึกว่ามีญาติมิตรอยู่ไป ชั่วกาลนัก
มาทิกิ: ฟังข้าให้ดี เจ้าเดินทางมาจากชายฝั่งแสนไกล แต่เจ้ายังผูกพัน กับเราอยู่เสมอเผ่าต่างๆ ต่างมีเพลง มีรสนิยม มีวิถีเป็นของตัวเอง... แต่พวก เราต่างเป็นชาวคารุยกันทั้งนั้นสายใยของเราเหนือไปกว่าตาเห็น เหนือไปกว่าตัวตนของเรา ข้าเองก็ภูมิใจที่ได้รู้จักเจ้านะ
Warrior: ข้า... ประทับใจนัก ขอบคุณมาก
Mercenary: อะไรๆ ก็ดูดีไม่เบาเลยนะ ที่ที่ข้าจากมาไม่ได้งดงามแบบนี้ ความตายเป็นทรัพย์ที่พบได้อยู่ทั่วไปข้าอาจจะ... ชินชากับเรื่องพวกนี้ไปแล้วก็ได้
ไคมาน่า: ชีวิตเจ้าย่อมเคยพบเจอความรักเป็นแน่นะ! เจ้าปิดไม่มิดหรอก ไม่ว่าจะพยายามขนาดไหนก็ตาม
มาทิกิ: เราเลือกที่เกิดไม่ได้ เลือกไม่ได้ว่าเกิดมาจากใครแต่... ด้วยความอุตสาหะ... เราก็ก่อร่างสร้างบุคคลที่เราอยาก เป็นขึ้นมาได้เจ้าเลือกเป็นคนแบบไหนกันล่ะ?
Mercenary: เป็นคำถามที่ดีนะ
ไคมาน่า: ใช่! เจ้ามีเวลาตอบคำถามนั้นไปชั่วชีวิต
ทาวาไค on นาคูรามาคอย /6
ทาวาไค: คำนี้สื่อถึงนักสู้ที่มีความแน่วแน่ร้ายกาจ ผู้ที่เป็นตัวแทนของ 'วิถี' ได้อย่างแท้จริงเป็นนักสู้ที่พร้อมทำทุกวิถีทางพื่อเชิดชู 'วิถี' จนตัวตาย
ทาวาไค: เจ้าก็รู้ว่าคำนี้สื่อถึงนักสู้ที่มีความแน่วแน่ร้ายกาจ ผู้ที่เป็น ตัวแทนของ 'วิถี' ได้อย่างแท้จริงเป็นนักสู้ที่พร้อมทำทุกวิถีทางพื่อเชิดชู 'วิถี' จนตัวตาย
Ranger: ทำไมเจ้าถึงคิดว่าผู้นั้นเป็น{คนแบบนั้น}เล่า?
Huntress: เจ้าจักหานักรบเช่นนี้ได้เยี่ยงไร?
Monk: เรื่องนี้จะเกิดขึ้นหรือรับรู้ได้เช่นไรรึ?
Witch: แล้วตำแหน่งนี้ต้องอาศัยคุณสมบัติอะไรบ้างล่ะ
Sorceress: คนคนหนึ่งจะเป็นคนนี้ได้ยังไงกัน?
Warrior: เจ้าจะรู้ได้ยังไงว่าใครเป็น{นาคูรามาคอย}ตัวจริง?
Mercenary: ทำไมเจ้าถึงรู้ล่ะ? ไปหาคนแบบนั้นมาได้ยังไง?
มาทิกิ: บรรพชนของเราต่างเป็น{นาคูรามาคอย}ในแบบฉบับของตัวเอง ในยามที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ มันเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาเป็นคน ที่ไม่เหมือนใครเจ้าสัมผัสได้ว่ามันแผ่ออกมาจากคนนั้น เป็นรังสี เป็นสัจธรรม
ไคมาน่า: ใช่! เรเชื่อว่าบรรพชนเลือกนักสู้ของพวกเขา พวกเขาให้พรเป็น ความปรารถนาแรงกล้าสำหรับเผ่าและเรามีพรนักที่ได้มีทาวาไค แม้ว่าบางทีเขาอาจหัวรั้นไปบ้าง...
ทาวาไค: ไคมาน่า...
ไคมาน่า: {อะติ-อะติ!} พูดด้วยความเอ็นดูน่ะ ท่านหัวหน้าเผ่าของข้า
ทาวาไค on ภาคีสนธยา /11
Ranger: เจ้ากังวลเรื่องผู้คนในอะราสตาส์ไหม?
Huntress: เจ้าคิดเช่นไรกับพวกที่อยู่ในอะราสตาส์เล่า?
Monk: เจ้าเป็นกังวลกับภาคีสนธยาหรือเปล่า?
Witch: แล้วพวกคลั่งที่อะราสตาส์ล่ะ?
Sorceress: เจ้ากังวลเรื่องกลุ่มชนในอะราสตาส์ไหม?
Warrior: เจ้าคิดยังไงกับภาคีสนธยานี่?
Mercenary: เจ้าคิดยังไงกับพวกภาคีสนธยาล่ะ?
ทาวาไค: ฮึ แค่ชื่ออะราสตาส์ก็ทำให้ข้ารำคาญจะแย่แล้ว มัน{ไม่ใช่}ชื่อที่เรา ตั้งให้กับชายฝั่งโบราณแห่งนั้นภาคีสนธยาอยู่ที่นั่นไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่งมานานแล้วเกาะนั้นมีสถานฝังศพศักดิ์สิทธิ์อยู่ลึกๆ... แต่มันไม่ใช่สถานที่ ของชาวคารุยหากไม่นับเรื่องนั้น เราก็ไม่ค่อยรู้ เรื่องอะไรเกี่ยวกับพวกเขา
ไคมาน่า: ใช่! แต่... เรารู้มากพอให้กังวลภาคีไม่เหมือนกับพวกคาลเกอร์ พร้อมเกณฑ์ทุกผู้ทุกคนที่ รับฟัง หากรับฟังมานานพอ เจ้าอาจยอมถวายสัตย์เพื่อให้ พวกเขาหุบปากไปเสียที!พอเจ้าถูกเกณฑ์ไปเมื่อไร ก็บอกลาชีวิตเก่า บอกลาครอบครัว บอกลาตัวเอง มันน่ากังวลไม่เบาเลยนะ!
มาทิกิ: เราเสียหนุ่มสาวของเราให้กับ{อุดมการณ์}ของพวกเขาไปมากนัก พวกเขาสัญญาว่าจะมีอนาคตใหม่ มีโลกใบใหม่แต่เราไม่รู้ว่าพวกเขาจะสร้างโลกสร้างอนาคตแบบนั้นด้วย {วิธีไหน} จุดมุ่งหมายของพวกเขามีอะไรให้เปิดโปงอีกมากนัก
ทาวาไค: ว่าง่ายๆ พวกเขาอาจได้รู้จักวิถีอันเที่ยงแท้ในไม่ช้า ข้าจะไม่ปลอบใจแม่ พี่สาว น้องสาว หรือเด็กที่เสียคนที่รักอย่าง ไร้วันกลับให้กับไอ้พวกโง่ต่ำช้าพวกนี้อีกต่อไป
Ranger: หากการทูตไม่เป็นผล ข้าก็พอเข้าใจได้
Huntress: ข้าว่าก็สมกับการกระทำแล้ว หากการพูดคุยมิเป็นผล
Monk: ทำไมไม่ลองพูดคุยกับพวกเขาเล่า?
Witch: เดาว่าไม่ได้เปิดบทสนทนากับพวกเขาเลยใช่ไหม?
Sorceress: เจ้ายังไม่ได้พูดคุยกับผู้เฒ่าของพวกเขารึ?
Warrior: เจ้าลองพูดคุยกับเขามาแล้วใช่ไหม?
Mercenary: เจ้าเคยคุยกับพวกเขาแล้วใช่ไหม?
ทาวาไค: หัวงูทะเลช่างหายากนักในท้องทะเลที่เต็มไปด้วยพายุ ลำดับชั้น ของพวกเขา... น่าสับสน มีตำแหน่งหลายต่อหลายตำแหน่งมันมีโครงสร้างเหมือนกับทหาร ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามเปลี่ยน รูปลักษณ์ยังไงก็ตาม
มาทิกิ: ดาบก็พอเผยไต๋ให้เห็นอยู่นะ!
ทาวาไค: เราลองคุยกับพวกเขาแล้ว ข้าพอแล้วละ
ไคมาน่า: ไม่ใช่แค่ทาวาไค ข้าก็ลองมาแล้วเหมือนกันน่ะ
มาทิกิ: ข้าเองก็ด้วย ข้าได้แต่ฟังเรื่องไร้สาระที่เข้าหูซ้าย... ทะลุหูขวาอยู่ ครึ่งวันเอาจริงๆ ข้าว่า{พวกเขา}เองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคิดอะไรอยู่แต่พวกเขาทำหมีดได้อร่อยดีนะ...
ทาวาไค on เทคารู /7
ทาวาไค: ทูโคฮาม่ามอบหมายให้เผ่าของท่าน... {เผ่าของข้า}... จองจำ ผู้ลวงหลอกเอาไว้ในที่คุมขังต่อไปเราอยู่ในภูมิภาคนี้เพราะมีหน้าที่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่ว่าเราจะถวิลหา ท้องทะเลสักเท่าไรก็ตาม... แต่เป็นเรื่องดีที่เรายังอยู่ที่นี่
Ranger: มันโง่นักที่ไม่มีอะไรป้องกันเพิ่มเติม
Huntress: ข้าผิดไปแล้วที่ล่วงล้ำและทำลงไปเช่นนั้น แต่ข้ามิได้รู้แม้แต่น้อย
Monk: แสดงว่าเจ้ามีหน้าที่ขังเขาไว้ในนั้น
Witch: หัวหน้าเผ่า ข้าขอบอกเลยนะ... เหมือนว่ามันจะถูกปลดปล่อย ออกมาได้ง่ายไปหน่อย...
Sorceress: ปล่อยสิ่งมีชีวิตทรงพลังเช่นนั้นเอาไว้ในที่แจ้งรึ? ข้าไม่อาจ เข้าใจได้ว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง
Warrior: ทำไมมันถึงไม่มีการป้องกันไปมากกว่านั้นเล่า?
Mercenary: ซ่องในโคราธินยังมีการคุ้มกันที่ดีกว่านี้เลย
ทาวาไค: พูดจาระวังปากเสียเถอะ
ทาวาไค: นั่นไม่ใช่ข้ออ้างเลย
ทาวาไค: ใช่ มันเป็นสิ่งที่ทำให้กลุ่มชนของเราอยู่ที่นี่มาหลายชั่วรุ่น
ทาวาไค: มันเป็นเพราะเจ้ากับไอ้พวกคาลเกอร์นั่นแหละ...
ทาวาไค: การจับมันได้ก็เป็นปาฏิหาริย์แล้ว... แล้วเราก็ไม่อาจเคลื่อนย้าย มันได้อีก
ทาวาไค: คาถาผนึกนี้... ผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน
ทาวาไค: ข้าไม่อยากรู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าหมายถึงอะไร...
ทาวาไค: เราพยายามจัดนักรบไปคอยเฝ้าดูที่คุมขัง มันก็ทำให้พวกเขา เสียสติ พวกเขาจะเดินออกไปสู่ท้องทะเลเราจึงยอมให้หมอกนี้ทำลายล้างและทำให้... มันถูกซ่อนเร้นแถม... ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอักขระคาลเกอร์สามารถทำลายคาถา ผนึกจากบรรพชนของเราได้ด้วย นี่ก็เป็นอีกเหตุหนึ่งที่เราไม่ ควรเป็นมิตรกัน
Ranger: อย่างที่ข้าบอก... มันผ่านไปแล้ว
Huntress: น่าทึ่งที่เจ้าขับมันเอาไว้ที่นี่ได้ตลอดมา
Monk: ไม่ช้าก็เร็ว มันจะไม่ใช่เรื่องน่ากังวลอีกต่อไป
Witch: ก็นะ ทำไงได้ล่ะ
Sorceress: ให้อภัยข้าด้วย มันเป็นสถานการณ์ที่น่าสลด ข้าไม่ได้ประสงค์ ร้าย
Warrior: มันเป็นความผิดพลาดที่โชคร้ายนัก
Mercenary: เอาละ อย่างน้อยพวกเจ้าก็ไม่ต้องกังวลว่ามันยังอยู่ที่นั่นแล้วละ
Mercenary: เอาละ อย่างน้อยพวกเจ้าก็ไม่ต้องกังวลว่ามันยังอยู่ที่นั่นแล้วละ
ทาวาไค: มันหลับใหลในที่คุมขังแห่งนั้นมาหลายต่อหลายชั่วรุ่นแต่ผู้ลวงหลอกตื่นจากนิทรามาเมื่อ 20 ปีก่อน สร้างปัญหา ให้กับเรามากขึ้นไปทุกทีทั้งหมอก... ทั้งเรือล่ม... ฝันโสโครก... เสียงสามานย์กระทั่งผู้เฒ่าคนหนึ่งยังถูกมันหลอกแล้วหายตัวไปแต่อะไรๆ มันจะแย่ไปกว่านี้เพราะผู้ลวงหลอกเป็นอิสระด้วย น้ำมือของเจ้า
ทาวาไค: มันหลับใหลในที่คุมขังแห่งนั้นมาหลายต่อหลายชั่วรุ่นแต่ผู้ลวงหลอกตื่นจากนิทรามาเมื่อ 20 ปีก่อน สร้างปัญหา ให้กับเรามากขึ้นไปทุกทีทั้งหมอก... ทั้งเรือล่ม... ฝันโสโครก... เสียงสามานย์กระทั่งมาทิกิ ผู้เฒ่าที่เจ้าพบก็ถูกเทคารูลวงหลอกให้พลัดหลงไปแต่อะไรๆ มันจะแย่ไปกว่านี้เพราะผู้ลวงหลอกเป็นอิสระ ด้วยน้ำมือเจ้าไปแล้ว
ทาวาไค on บีสต์ /8
ทาวาไค: เรารู้จักบีสต์เป็นแน่ ทุกอารยธรรมในเวร์แคลส์ทต่างรู้จักบีสต์ กันทั้งนั้น มันทำให้ทวยเทพหลับไหล ทำให้เทคารูอยู่ในนิทราแต่พลังมลทิน... ไข้โลหิต... มีราคาที่สาหัสเกินไป
ไคมาน่า: พลังเทวา... และพลังมลทิน! เป็นคำสาปผิดธรรมชาติของโลกใบ นี้ คิดดูสิว่าอะไรๆ มันจะเรียบง่ายขนาดไหนหากโลกไม่มีพลัง แบบนี้ แต่โหรย่อมรู้ว่าสิ่งที่เรียบง่ายไม่ได้เป็นเรื่องจริงเสมอไป
มาทิกิ: โลกใบนี้มีบางสิ่งบางอย่างที่ก่อให้เกิดความทุกข์เข็ญอยู่เสมอ ไม่ว่าเจตนาจะดีหรือร้ายเราจะคอยรักษาสมดุลนี้เอาไว้อย่างสุดความสามารถ จนกว่า จะถึงวันที่ความกระหายเลือดครอบงำเรา
Ranger: ขยายความเรื่องความกระหายเลือดหน่อยสิ
Huntress: เรื่องนั้นเจ้าหมายความว่ากระไร?
Monk: การกระหายเลือดที่เจ้าพูดถึงคืออะไรรึ?
Witch: ข้าสนใจวลีสุดท้ายนั่น... อยากอธิบายไหม?
Sorceress: กระหายเลือด... เป็นเรื่องที่น่ากังวลนา
Warrior: เจ้าพูดถึงการกระหายเลือดอะไรรึ?
Mercenary: เดี๋ยว... ที่ว่าความกระหายเลือดครอบงำนี่ยังไงนะ?
ทาวาไค: แต่ละเผ่าต่างมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับ 'จุดจบกาลเวลา' ในแบบฉบับ ของตัวเอง เรื่องเล่าของเราเกี่ยวกับ{นาคูรามาคอย}ตัวจริงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ความผิดของนักรบผู้นี้ แต่นักรบจะปลุกระดมให้ โลกทั้งใบออกศึก ศึกที่ยุติทุกศึกและ{นาคูรามาคอย}จะสิ้นลมในศึกนี้
ไคมาน่า: ใช่! แล้วศพเขา... ศพเขาจะเป็นที่ที่ปลูกเมล็ดพันธุ์วันใหม่ขึ้นมา กาลเวลาที่ทุกผู้ทุกคนจะแข็งแกร่ง
Ranger: มันดูเหลวไหลพอสมควรนะ แต่... เจ้าเชื่อว่า{เจ้า}เป็นคนคนนั้นรึ?
Huntress: พระวิญญาณช่วยข้าเถิด เรื่องเล่านี้เกินคาดคิด เจ้าเชื่อตนว่า เป็น{นาคูรามาคอย}รึ?
Monk: แล้วเจ้าจะเป็นผู้ที่นำหายนะนี้มารึ?
Witch: หัวหน้าเผ่าผู้ยิ่งใหญ่... แกเป็นผู้ทำลายโลกรึเปล่าเนี่ย?
Sorceress: แล้ว... ข้าพูดคุยกับ{นาคูรามาคอย}ผู้นี้อยู่รึ?
Warrior: เดี๋ยว เจ้าคิดว่าคนคนนี้คือทาวาไค?
Mercenary: ตาเถร ข้าควรสะสางเรื่องค้างคาให้เสร็จสินะ แล้วเจ้าคือคนนั้น เรอะ?
ทาวาไค: ใครจะรู้เล่า? ข้าไม่มีสิทธิ์รู้หรือคาดเดาได้หรอก ที่จริงข้าก็ไม่ได้ ใส่ใจอะไรกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำถ้าข้าเป็นตัวจริงก็ดี ถ้าไม่ ข้าก็ยังทำในสิ่งที่ถูกต้องให้กับ กลุ่มชนของข้า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม
ทาวาไค on วิถี /4
ทาวาไค: กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ทูโคฮาม่ามอบขวานให้เรา สอนให้เรา ต่อสู้ {นั่น}เป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุดในวิถีของเรา เราไม่มี ความหมายอะไรก่อนที่เราจะมีความแข็งแกร่ง
Ranger: พอเข้าใจได้นะ
Huntress: ที่เจ้าว่า 'ทูโคฮาม่า'นี่... เขาน่าชื่นชมนัก
Monk: เจ้าเชื่อว่าเจ้ามิอาจต่อสู้ได้หากไม่ได้รับคำสอนจากทูโคฮาม่ารึ? น่าฉงนนัก
Witch: ทูโคฮาม่าตายไปแล้วไม่ใช่รึ?
Sorceress: ความแข็งแกร่งสำคัญนักต่อการเอาชนะจุดอ่อนของเรานัก จริงอย่างที่ว่า
Warrior: เหมือนว่าทูโคฮาม่าสอนเจ้ามาดี
Mercenary: ใช่แล้วพวก แกร่งก็ดี เห็นด้วย
ทาวาไค: ให้ความเคารพกันหน่อยได้ไหม?
ทาวาไค: ใครจะคิดได้ก่อนที่จะมีสมองเล่า? เห็นกันชัดๆ
ทาวาไค: หากพละกำลังของเราสมัครสมานสามัคคี ประวัติศาสตร์คง บอกเล่าเรื่องเล่าขานที่ต่างไปจากเดิมบัดนี้เผ่าทั้งหลายต้องยืนหยัดร่วมกันแล้วให้ความสำคัญกับ ชาวคารุยก่อนเรามีเพื่อนบ้านอยู่เสมอ แต่พวกเขาต้องยอมรับความแข็งแกร่ง ของเรา และไม่ว่ายังไง... พวกเขาจะยอมรับเป็นแน่
ทาวาไค on ชนเผ่า /6
ทาวาไค: เราประชุมกันครั้งต่อครั้ง ไม่บ่อยเท่าที่ควร แต่มันมักจะตามมา ด้วย... การทะเลาะกันอยู่เสมอพวกเราบางคนมีความคิดที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
มาทิกิ: ความแตกต่างทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น
ทาวาไค: ก็จริง แต่มันต้องมีผู้เป็นตัวแทนของความจริงสิ
Ranger: ทำไมถึงมั่นใจในการตีความ{ของเจ้า}ขนาดนั้น?
Huntress: ช้าก่อนทาวาไค... รู้ได้เยี่ยงไรว่าเจ้าคิดถูก?
Monk: เหตุใดเจ้าถึงเชื่อมั่นในความเชื่อของเจ้าถึงเพียงนั้น?
Witch: ทำไมแกถึงมั่นอกมั่นใจ ทั้งที่โอหังขนาดนี้ ว่าสิ่งที่แกคิดเป็น{วิถี}ที่ ถูกต้องกันเล่า?
Sorceress: เจ้ารู้ได้ยังไงว่าความจริงของเจ้าเป็นความจริงของชาวคารุย ทุกคน?
Warrior: เจ้าจะรู้ได้ยังไงว่าวิถีในแบบฉบับ{ของเจ้า}เป็นวิถีเที่ยงแท้เล่า?
Mercenary: ทำไมถึงเอาทุกอย่างมาเดิมพันกับความเชื่อของเจ้าเล่า?
ทาวาไค: อืม... นี่ไม่ใช่กงการอะไรของเจ้า แต่ข้าจะเล่าให้เจ้าฟังเองข้าวิงวอนหาทูโคฮาม่า หาบรรพชนทุกคน ข้าขอการชี้นำจาก พวกเขาทูโคฮาม่าได้ยินข้า การแสดงตัวของท่านทำให้ปฐพีสั่นไหว และ ทำให้ขวานของข้า... ส่องสว่างในยามค่ำคืน เต็มเปี่ยมไปด้วย พละกำลังของท่านมันเป็นเครื่องย้ำเตือนสิ่งที่ท่านเคยสอนเรามาเนิ่นนาน
ทาวาไค: ถามได้ดีข้าวิงวอนหาทูโคฮาม่า หาบรรพชนทุกคน ข้าขอการชี้นำจาก พวกเขาทูโคฮาม่าได้ยินข้า การแสดงตัวของท่านทำให้ปฐพีสั่นไหว และ ทำให้ขวานของข้า... ส่องสว่างในยามค่ำคืน เต็มเปี่ยมไปด้วย พละกำลังของท่านมันเป็นเครื่องย้ำเตือนสิ่งที่ท่านเคยสอนเรามาเนิ่นนาน
มาทิกิ: เราไม่ได้เห็นบรรพชนเผยเจตนารมณ์ของพวกเขาด้วยวิธีนี้ มานานแสนนานทาวาไคเป็น{นาคูรามาคอย}ตัวจริงของเรา ไม่ว่าเขาจะนำไปที่ไหน เราจะตามติดไปอย่างไร้คำถามเผ่าอื่นๆ จะยอมรับพละกำลังของเขาในไม่ช้าก็เร็ว
ทาวาไค on ภารกิจของเจ้า /5
ทาวาไค: เอาละ... ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่กัน?เหมือนว่าเจ้าจะมาอยู่อาศัยในน่านน้ำของเราแล้ว
Ranger: ข้าไม่รู้ว่ามันเป็นกงการอะไรของเจ้า แต่เราก็อยู่ฝั่งเดียวกันข้ากำลังตามหาชิ้นส่วนศัสตราวุธโบราณที่ลือกันว่าปราบพลัง มลทินได้
Huntress: ข้าแสวงหาคำตอบต่อ{แรธิน} ข้าจึงตามหาชิ้นส่วนศัสตราวุธ โบราณในการนี้
Monk: ท่านนักฝันมีเจตจำนงให้ข้าแสวงหาชิ้นส่วนศัสตราวุธโบราณ ที่ใช้ต่อต้านพลังมลทิน
Witch: ข้ามาหาความสนุกที่นี่เฉยๆ จริงๆ หรือไม่ก็มาหาชิ้นส่วน ศัสตราวุธโบราณที่ทำลายพลังมลทินได้ ไม่อย่างใดก็อย่างนึง น่ะ
Sorceress: ข้ามีภารกิจในการตามหาและประกอบศัสตราวุธโบราณ เป็น อาวุธที่อาจช่วยให้เราทำลายพลังมลทินได้
Warrior: ข้าแสวงหาชิ้นส่วนศัสตราวุธโบราณที่ใช้ต่อต้านพลังมลทิน
Mercenary: ข้าทำภารกิจอยู่น่ะนายท่าน กำลังหาชิ้นส่วนศัสตราวุธโบราณ ที่เอาไปปราบพลังมลทินได้
ทาวาไค: อืม ช่วงนี้เกาะของเราก็ดูจะ{เจ็บป่วย}ไปกว่าเดิมผู้ที่พลัดหลงจะเจ็บป่วยไปด้วยไข้โลหิต ถูกส่งไปตายตามลำพัง{ฮาทุนโก}ของข้ากังวลว่าบีสต์ได้กลับมายังโลกใบนี้อีกครั้ง
Ranger: {ฮาทุนโก}ของเจ้าพูดถูก ข้าต้องใช้ศัสตราวุธนั้นในการดูดกลืน และกำจัดพลังมลทิน
Huntress: {ฮาทุนโก}ของเจ้ามากปัญญานัก ศัสตราวุธนี้สามารถดูดกลืน และกำจัด{แรธิน}ได้ มันเป็นโอกาสเดียวที่เราจักทะลายบีสต์ให้ ราบคาบ
Monk: มันได้กลับมาแล้ว นี่เป็นเหตุที่มนุษยชาติต้องการศัสตราวุธ เพื่อดูดกลืนและกำจัดพลังมลทินให้สิ้น
Witch: โอ้ มัน{กลับมาแล้ว} ศัสตราวุธมีไว้จัดการเรื่องนี้... มีไว้ ดูดกลืนและกำจัดพลังมลทิน
Sorceress: บีสต์กลับมาเป็นแน่... ชาวคาราเค็ทกำลังเคลื่อนไหวอีกครา ข้า ต้องการศัสตราวุธเพื่อนำไปดูดกลืนและกำจัดพลังมลทิน
Warrior: ใช่แล้ว เราจึงต้องการศัสตราวุธ... เพื่อดูดกลืนและกำจัดพลัง มลทินให้สิ้น
Mercenary: ถูกเผง ข้าถึงต้องการศัสตราวุธที่ว่า เพื่อที่จะได้ดูดซับและ กำจัดพลังมลทินเสีย
ทาวาไค: ศัสตราวุธนี้... เหมือนว่ามันจะรักษาไข้โลหิตได้เราเชื่อว่ามันเกิดจากการที่พลังมลทินทำให้เลือดของเรา สกปรก การกำจัดพลังมลทินอาจรักษาโรคนี้ก็เป็นได้อืม.... เป็นศัสตราวุธที่ทรงพลังนัก...ข้าอนุญาตให้เจ้าออกค้นหาต่อไปได้ในตอนนี้เราจะไม่ขัดขวางการเดินทางในน่านน้ำของเรา... แต่เจ้าให้ความ เคารพต่อไปเสียดีกว่า
Edit

Wikis Content is available under CC BY-NC-SA 3.0 unless otherwise noted.