ทาวาไค
มนุษย์
Tavakai
| Spectre | N |
|---|---|
| Tags | 2HSharpMetal_onhit_audio, human, humanoid, medium_movement, red_blood |
พลังชีวิต
100%
ค่าต้านทาน
Damage
100%
ความแม่นยำ
100%
ปะทะคริติคอล Chance
5%
Attack Distance
5 ~ 14
1.5 Second
Damage Spread
±20%
ค่าประสบการณ์
100%
Model Size
100%
Type
KaruiChieftainDigsite
Metadata
KaruiChieftainDigsite_
The following values do not include map affix bonuses, monster buff bonuses, altar bonuses, atlas skill bonuses.
เลเวล
68
พลังชีวิต
7,757
2,413
Damage
233
ความเสียหายเวท
233
ความแม่นยำ
2,502
1.5
ค่าประสบการณ์
28,634
Minion Life
6,930
Minion Damage
969
Minion Armour
2,413
The following values are skill base values and do not include map affix bonuses, monster buff bonuses, altar bonuses, atlas skill bonuses, monster base damage(ex: The Maven 150% multiplier), monster rarity bonuses (ex: unique 70% more, unique attack 33% less).
MeleeAtAnimationSpeed
Attack, RangedAttack, MirageArcherCanUse, Projectile, MeleeSingleTarget, Melee, ProjectilesFromUser, AttackInPlace
โจมตีพื้นฐาน
Base Damage: 186—280
โอกาสปะทะคริติคอล: 5%
action attack or cast time uses animation length [1]
projectile uses contact position [1]
skill can fire wand projectiles [1]
use scaled contact offset [1]
Object Type
version 2
extends "Metadata/Monsters/Monster"
Actor
{
basic_action = "Emerge"
basic_action = "Emerge2"
basic_action = "Emerge3"
}
Positioned
{
team = 1
}
StateMachine
{
define_shared_state =
"
exists;
assemble;
spear;
"
on_or_create_state_exists_1 = "MakeCollidable();"
on_or_create_state_exists_0 = "RemoveCollidability();"
}
Functions
{
path_to_location = "PathTo( arg1, 1 );"
fight_end_loc_set =
"
AddOnActionEnd( { PlayAnimationType( Idle, 1.0, 0, 0 ); }, true );
"
forge_start_fixup =
"
AddOnActionEnd(
{
SetOrientation( arg1, false, true );
PlayAnimationType( Idle, 1.0, 0, 0 );
}, true );
"
StopPlayerWalk =
"
arg1.DestroyQueuedAction();
arg1.DispatchActionEvent( enforced_walking_end );;
"
}
Stats
{
set_immune_to_cheats = 1
set_cannot_die = 1
set_monster_no_additional_player_scaling = 1
set_cannot_be_chained_from = 1
set_base_cannot_be_damaged = 1
set_untargetable_by_monster_ai = 1
}Object Type Codes
version 2
extends "Metadata/Monsters/Monster"
StateMachine
{
on_or_create_state_exists_0 = "DisableRendering();"
on_state_exists_1 =
"
Delay( 0.060, { EnableRendering(); } );
AddEffectPack( 'Metadata/Effects/Utility/EPKs/fade_In_dither.epk', 1 );
"
}
Render
{
hide_mini_life_bar = true
}
Animated
{
on_event_fade_out = "AddEffectPack( 'Metadata/Effects/Utility/EPKs/fade_Out_dither.epk' );"
} -- src\Data\Spectres.lua
minions["Metadata/Monsters/NPC/Digsite/KaruiChieftainDigsite_"] = {
name = "Tavakai",
life = 1,
fireResist = 0,
coldResist = 0,
lightningResist = 0,
chaosResist = 0,
damage = 1,
damageSpread = 0.2,
attackTime = 1.5,
attackRange = 14,
accuracy = 1,
skillList = {
"MeleeAtAnimationSpeed",
},
modList = {
},
}
-- src\Data\Skills\spectre.lua
skills["MeleeAtAnimationSpeed"] = {
name = "Basic Attack",
hidden = true,
color = ,
baseEffectiveness = 0,
incrementalEffectiveness = 0,
skillTypes = {
[SkillType.Attack] = true,
[SkillType.RangedAttack] = true,
[SkillType.MirageArcherCanUse] = true,
[SkillType.Projectile] = true,
[SkillType.MeleeSingleTarget] = true,
[SkillType.Melee] = true,
[SkillType.ProjectilesFromUser] = true,
[SkillType.AttackInPlace] = true,
},
statDescriptionScope = "skill_stat_descriptions",
castTime = 1,
baseFlags = {
attack = true,
melee = true,
projectile = true,
},
baseMods = {
},
qualityStats = {
},
stats = {
"skill_can_fire_arrows",
"skill_can_fire_wand_projectiles",
"action_attack_or_cast_time_uses_animation_length",
"projectile_uses_contact_position",
"use_scaled_contact_offset",
},
levels = {
[1] = {levelRequirement = 1, statInterpolation = {}, cost = { }, },
},
}
ทาวาไค Text Audio /250
ทาวาไค
ทาวาไค on แดนนิก /3
ทาวาไค: ตอนที่เขามาที่ชายฝั่งของเรา เขาดูจะเป็นคนดี ข้าเห็นแวว
นักรบอยู่ภายในตัวเขา |
Ranger: แดนนิกเคารพในตัวเจ้ายิ่งกว่าที่เจ้าคิดนัก เขาพยายาม
ขัดขวางแล้ว แต่ว่ามันสายเกินแก้ Huntress: ใช่ แดนนิกเสียใจในเรื่องนั้น ทว่าเขามิใช่คนผิด คนสั่งการคือ
กษัตริย์เขาต่างหาก Monk: คนคาลเกอร์ผู้นี้ไม่ได้ผิดไป เขาพยายามหยุดยั้งแล้ว เจ้าด่วน
ตัดสินเกินไป Witch: ปัดโธ่ มันสายเกินกว่าที่ช่างเหล็กนั่นจะหยุดเรื่องนั้นได้ ถ้าแก
ต้องการจริงๆ ให้ข้าคืนชีพให้มันก็ได้นะ Sorceress: ข้าขอบอกไว้เลย โทษคุณแดนนิกไม่ได้ดอก เขาอยากหยุด
เรื่องนี้ให้ได้เหมือนกัน Warrior: แดนนิกคุยกับข้าเรื่องนี้มา เขาพยายามหยุดแล้ว... แต่มันสาย
เกินไป เขาเสียใจที่เกิดเหตุนี้เสมอมา Mercenary: ข้าไม่ควรมาพูดรึใส่ใจเรื่องนี้... แต่เขาไม่ผิดนะพวก เขา
พยายามหยุดเรื่องนั้นมาแต่แรกด้วยซ้ำ Druid: เขาไม่ได้ให้อนุญาติเลย แดนนิกพยายามหยุดเรื่องนี้แล้ว... แต่มันสายเกินไป |
ทาวาไค: ข้า... ไม่รู้เรื่องนั้นมาก่อน หืม |
ทาวาไค on การไถ่บาป /5
ทาวาไค: ข้า... ละอายนัก ข้าต้องอยู่กับสิ่งที่ข้าทำลงไปให้ได้ |
Ranger: หวังว่ามันจะไม่ได้เป็นแค่คำพูดนะ Huntress: เราควรร่วมงานกันมาแต่แรก Monk: มุมมองใหม่น่าเคารพนัก ขอให้มันคงอยู่สืบไป Witch: บทเรียนบางอย่างอาจยอมรับได้ยาก Sorceress: เราสงวนความแตกต่างระหว่างกันได้ แล้วก้าวไปข้างหน้าไป
ด้วยกัน Warrior: ข้าดีใจที่ได้ฟัง เราต้องร่วมกันต่อสู้เป็นหนึ่งเดียวจึงจะทำ
สำเร็จได้ Mercenary: ถ้าเราชนะ เรื่องพวกนี้ก็ไม่สำคัญหรอก Druid: พูดได้ดี ดูเหล็กกล้าที่ตามมาหน่อย |
ทาวาไค: ใช่ ข้าจะชดใช้หนี้ความละอายจนถึงลมหายใจสุดท้าย |
Ranger: ลืมอดีตไปเถอะ ลืมแล้วเจ้าจะต่อสู้ได้ดีกว่าเดิม Huntress: ข้ามิอาจล่วงรู้ แต่เจ้าคงมิเป็นไรหรอก Monk: การให้อภัยเป็นสิ่งที่ทรงพลังในโลกที่แปดเปื้อนนี้ Witch: พวกเขาไม่น่าจะประณามแกหรอก พวกเขาไม่ได้คนเจ้าคิดเจ้า
แค้น Sorceress: ความผิดพลาดของเรามักเป็นที่จดจำ... แต่เจ้าคู่ควรกับการ
อภัยของกลุ่มชนเจ้า ข้ามั่นใจว่าบรรพชนเจ้าจะมองเห็นเรื่องนี้
เป็นแน่ Warrior: ข้ามั่นใจว่าพวกเขาจะมองว่าเจ้าคู่ควร Mercenary: พวกเขาคงไม่ถือโทษกับเจ้าหรอก Druid: ข้าเองก็มีบาป บาปที่ข้าไม่อาจล้างได้ แต่ไม่ได้แปลว่าข้าหรือเจ้าควรเลิกไถ่บาปนา |
ทาวาไค: หวังว่าเจ้าจะคิดถูก แต่ตอนนี้ข้าจะกอบกู้ชื่อเสียงด้วยพละกำลังของทูโคฮาม่า |
ทาวาไค on ไข้โลหิต /5
ทาวาไค: ให้อภัยข้าด้วย... ลูก ไข้โลหิตครอบงำ แล้วข้า... ก็เสียวิถีข้าไป |
ผู้คลุมกาย: อย่าได้ลืมความผิดพลาดของเจ้าเป็นอันขาด ทาวาไค ในศึก
หน้าเราต้องการให้เจ้ากับกลุ่มชนเจ้ามาต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่
กับเรา |
ทาวาไค: ข้าตกลง |
Ranger: ข้าไม่ไว้ใจเจ้า เราจบกันแล้ว Huntress: มันยังไม่จบดอก มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น Monk: เจ้าคิดว่าเราควรทำเช่นไรต่อรึ? Witch: เราไปกันเถอะ Sorceress: เจ้าจะไถ่บาปให้ตัวเอง แต่ก่อนอื่น เราต้องตัดสินใจว่าก้าว
ต่อไปควรเป็นเช่นไร Warrior: เจ้าจะมีโอกาสพิสูจน์สัจจะของเจ้าแล้ว ก้าวต่อไปของเราคือ
อะไรกัน? Mercenary: ทำหน้าที่ของเจ้าก็พอ ไปกันเถอะ Druid: พูดไปก็ไร้ค่า พิสูจน์ด้วยการกระทำเถิด |
ผู้คลุมกาย: กลับไปสู่คิงส์มาร์ชเสีย เราจักเตรียมการต่อกรกับโอริอาน่า |
ทาวาไค on การตกเป็นทาส /4
ทาวาไค: มันเริ่มจากชนเผ่าชายขอบของเรา พวกเขาจะหายไปจากเกาะ
ที่อยู่ หายไปอย่างไร้ร่องรอย |
Ranger: ต่อให้เป็นในอ็อกแฮม ชาวเอโซไมต์ต่อสู้เพื่อขจัดรองเท้าของ
จักรวรรดินี้ Huntress: น่าละอายนักที่พวกนิรันดร์สืบเชื้อสายมาจากชาวเขา พวกมัน
ไม่น่าออกจากเขามาแต่แรก เป็นเส้นทางที่ผิดมหันต์นัก Monk: ประวัติศาสตร์ย่อมลบเลือนเราทุกคนในท้ายที่สุด Witch: ตายแล้วก็ใช่ว่าจะหายไปเสมอ แต่ข้าเข้าใจที่แกจะสื่อ Sorceress: อย่างที่พวกมันควรเป็น ข้ารังเกียจมนุษยชาติในเรื่องนี้ ไม่ว่า
จะเป็นอดีตหรือปัจจุบันก็ตาม Warrior: สมควรแล้ว Mercenary: แต่ทว่าทาร์ทัสยังยืนยงมาเนิ่นนาน ขอให้ไอ้พวกนิรันดร์
สารเลวตายโหงไปให้หมด! Druid: เป็นชะตาที่คู่ควร |
ทาวาไค: ให้พวกมัน... มอดไหม้ไปเนิ่นนาน ทาวาไค: ปากคอเลาะร้ายของเจ้าไม่ทำให้ข้าขบขัน ทาวาไค: ใช่! เห็นด้วยเป็นพันครั้ง! ทาวาไค: แล้วเราไม่ควรห่วงใยเรื่องอะไรเลยรึ? ยอมเป็นขี้ข้าไปรึ? อยู่
อย่างหวาดกลัวรึ? ทาวาไค: แล้วดูสิว่าจักรวรรดิมีสภาพเป็นยังไงแล้ว... ทาวาไค: ชาวแอสเมรีไม่ได้ผิดที่ลูกหลานทำเรื่องผิดพลาด... ทาวาไค: ใช่! ชาวนิรันดร์ที่ดี... คือชาวนิรันดร์ที่ตายแล้ว! ทาวาไค: ถูกแล้ว ขอให้วิญญาณพวกมันทรมานไปตลอดกาล |
ทาวาไค: บัดนี้เราต้องเติบใหญ่ แข็งแกร่งกว่าแต่ก่อน! เราจะไม่ละทิ้ง
วิถีเก่าแก่อันเที่ยงแท้ไปอีกครั้ง วิถีที่นำพาเราให้รอดพ้น
ตลอดประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา |
ทาวาไค on ดวงตาแห่งฮิเนโครา /8
ทาวาไค: หืม... เจ้ารู้จักที่นี่ได้ยังไงกัน? |
มาทิกิ: โอ้! ข้าคงละเมอเพ้อพกไปละมั้ง |
ทาวาไค: ข้าแอบคิดอยู่ว่าเจ้าเคยพาพวกเขาไปที่นั่น... |
มาทิกิ: เรามาที่นี่เป็นครั้งแรกใช่ไหมล่ะ? |
Ranger: มันเป็นปัญหาเหรอที่เขาเคย... Huntress: ข้ามิเคยพบเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน ข้าอยากกลับไ... Monk: หลุมใต้พิภพนั่นน่าจด... Witch: เป็นอะไรล่ะตาแก่? ไม่อยากให้เขารู้เหรอว่าเราล่องเรือไป... Sorceress: หา? แต่เราเคยเดินทางไปยังดวงตาแห่ง... Warrior: แต่เราไปที่นั่... Mercenary: โอ้ไม่เลย ไม่เคยไปที่นั่นมาก่อน ไม่เคยไปแน่ๆ ไม่ใช่ที่สำหรับ
คนนอก Druid: หลุมใต้พิภพนั่น... ข้าไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นมาก่อ... |
มาทิกิ: เรามาที่นี่กันเป็นครั้งแรกแน่ๆ แต่มันน่าจะบ้าสิ้นดี เว้นแต่ว่า
บรรพชนจะให้การยอมรับ มันก็จะไม่เป็นปัญหาเลยสักนิด |
ทาวาไค: ข้าก็ว่าแบบนั้น แต่มันก็ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย... |
มาทิกิ: ตามนั้น |
ทาวาไค on แนะนำตัว /9
ทาวาไค: อะไรเข้าสิงเจ้าให้ทำลายคาถาผนึกจากบรรพชนของเราขึ้นมา?
เจ้าปลดปล่อย{เทคารู} ผู้ลวงหลอกไปแล้ว! |
มาโครู: ท่านไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น! เราจะไปรู้ได้ยังไง? ข้ายังไม่รู้เรื่องที่
คุมขัง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าขังอะไรไว้อยู่ในนั้น! |
ทาวาไค: นี่มันเรื่องของหัวหน้าเผ่าและ{ฮาทุนโก} ไม่ใช่พวกที่ปฏิเสธวิถี! |
Ranger: โอหังอย่างผู้มีอำนาจแบบนี้ เจ้าคงเป็นหัวหน้าเผ่าท้องถิ่นแน่ๆ Huntress: จริงรึ? ใครว่าเล่า? เจ้ารึไง? Monk: แสดงว่าเจ้าเป็นหัวหน้าเผ่ารึ? Witch: โอ้โห... หัวหน้าเผ่าตัวเป็นๆ ขนาดไม่ธรรมดา Sorceress: เจ้าเป็นหัวหน้าเผ่าทรงเกียรติใช่ไหม? Warrior: งั้น... เจ้าก็คือหัวหน้าเผ่าในถิ่นนี้ Mercenary: โอ้ พวก ข้าไม่รู้ว่าข้าคุยกับหัวหน้าเผ่าอยู่! Druid: หัวหน้าเผ่ารึ? งั้นก็เป็นเจ้าใช่ไหม? |
ทาวาไค: ข้าไม่ใช่{พวก}ของเจ้า แต่... |
ทาวาไค: ใช่ ข้าคือทาวาไค หัวหน้าเผ่าทูโคฮาม่า น่านน้ำและเกาะทุกเกาะ
ในนี้ล้วนเป็นของชาวคารุยทั้งสิ้น |
Ranger: มันผ่านไปแล้ว ข้าทำลงไปเอง ข้าผิดเอง Huntress: ข้าขออภัย หัวหน้าเผ่า ข้าไม่รู้เลย Monk: ชะตานำข้าไปที่นั่น ข้ามิได้เป็นผู้เลือกแต่ประการใด Witch: ข้ารู้ว่ามีอะไรผิดปกติมาตั้งแต่แรก แค่อยากลองดูว่าจะเกิด
อะไรขึ้นน่ะ Sorceress: ข้าต้องแก้ไขให้มันถูกต้อง ข้าจะตามหาแล้วฆ่า{เทคารู}ผู้นี้ให้จง
ได้ Warrior: ผู้ลวงหลอกหลอกเราได้ เราไม่มีทางรู้เลย Mercenary: ข้าแค่ไปในที่ที่คนอยากให้ข้าไปน่ะ เอ่อ ข้าไม่อยากโทษไอ้เปี๊ยก
ทูเจนนะ แต่... Druid: หากข้ารู้ว่าเป็นที่คุมขังของเทพเรเวนเจ้าเล่ห์ ข้าย่อมไม่ทำเช่นนั้นแน่ |
ทาวาไค: เจ้าน่าจะระวังตัว และ... ทาวาไค: เจ้าพูดเรื่องโง่ๆ อะไรออกมาจากปากเจ้ากัน? ทาวาไค: มันสายเกินกว่าที่จะทำแบบนั้นแล้ว! อีกอย่าง... ทาวาไค: หา? เจ้าสมองกระทบกระเทือนรึไง? ทาวาไค: ถูกแล้วที่เจ้าเป็นคนผิด ทาวาไค: มันสายเกินกว่าที่จะให้อภัยแล้ว ทาวาไค: อ้างไปก็เสียเปล่า เขามันขี้เมา ไว้ใจไม่ได้! อีกอย่าง... ทาวาไค: ไม่ว่ายังไงเจ้าก็ทำลงไปแล้ว เราทุกคนต้องชดใช้กันหมด |
ทาวาไค: หากเจ้าไม่มาล่วงล้ำชายฝั่งของเรา มันก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้
แต่แรก! ทาวาไค: หากเจ้าไม่ได้ล่วงล้ำชายฝั่งของเรา มันก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้
แต่แรก! |
ทาวาไค on ข้าขอขอบคุณ /9
ทาวาไค: เหมือนว่าข้าต้องขอบคุณเจ้า พ่อเฒ่ามาทิกินี่บอกว่าเจ้าเป็น
วีรชนจริงๆ เลยละ ทาวาไค: ยินดีต้อนรับสู่นาคานู ข้าคือทาวาไค หัวหน้าเผ่าทูโคฮาม่า
น่านน้ำเหล่านี้ล้วนเป็นของชาวคารุยทั้งสิ้น |
ไคมาน่า: ข้าชื่อไคมาน่า หมอยาเผ่าแห่งเผ่าทูโคฮาม่า! |
มาทิกิ: ส่วนข้าชื่อมาทิ... โอ้ เราเจอกันมาแล้ว ช่างมันเถอะ |
ทาวาไค: เจ้าเป็นแขกของเรา เหมือนว่าเราต้องขอบคุณเจ้าด้วย... พ่อ
เฒ่ามาทิกิบอกว่าเจ้าเป็นวีรชนจริงๆ เลยละ |
มาทิกิ: มันเป็นการต่อสู้ที่ข้าไม่มีทางลืมได้ในเร็ววัน! ทูโคฮาม่าคงจะดีใจ
ที่ได้เห็นการต่อสู้ของเจ้าที่นั่น! |
ไคมาน่า: น่านน้ำรู้ว่ามาทิกิยังไม่ตายน่ะ! ข้าบอกเจ้าแล้วทาวาไค |
มาทิกิ: เอาน่า! ข้าอาจจะแก่... แต่ข้ายังมีปัญญา |
Ranger: อย่าออกไปเล่นบ้าๆ นอกชายฝั่งอีกเลยนะมาทิกิ Huntress: ชาวเขาก็ดูแลผู้เฒ่าของตนเช่นกัน เป็นเกียรตินักที่ได้นำเจ้า
กลับสู่บ้าน Monk: เจ้าควรอยู่ที่นี่ต่อไปเสียดีกว่านะผู้เฒ่า Witch: เหมือนจะมีปัญญาไม่พอนะ... Sorceress: สตรีผู้เล่าขานที่บ้านเกิดข้าคงชอบพวกเจ้าทั้งคู่นัก... Warrior: ข้าดีใจที่ได้นำปัญญาของเจ้ากลับมาอยู่ถูกที่ทาง Mercenary: ดูแลตัวเองด้วยล่ะตาแก่ Druid: ปัญญาไม่มีค่าอะไรในกรงของพวกคิน คราวหน้าเจ้าระวังตัวให้มากกว่านี้เถิด |
ทาวาไค: ในเมื่อเจ้าทำเรื่องดีให้กับเรา ข้าจะอนุญาตให้เจ้าเข้าออกโถง
ศักดิ์สิทธิ์ได้ตามอัธยาศัย |
ทาวาไค on แขก /4
ทาวาไค: ใช่ พวกเจ้าทุกคนเป็น{แขก}ของน่านน้ำเหล่านี้ น่านน้ำนี้เป็น
ของพวกเรามาตั้งแต่กาลเวลาเริ่มต้น |
Ranger: ข้าเติบโตท่ามกลางบทเรียนนั้น ผู้แข็งแกร่งย่อมอยู่รอด Huntress: เผ่าข้ารอดได้ด้วยการอยู่ร่วมใจเป็นหนึ่ง... บัดนี้ข้าเดียวดาย
อาศัยเพียงความแข็งแกร่งตนเอง Monk: เราได้รับคำมั่นว่าโลกใบนี้จะดีกว่าเดิม ทว่าบัดนี้ข้าเกรงว่า
ความรุนแรงจะเป็นเพียงคำตอบเดียวเท่านั้น Witch: เหนือไปกว่าความเป็นความตายรึ? ฮะฮ่า! หืม... ข้าว่าความเชื่อ
ก็เป็นความแข็งแกร่งแบบหนึ่งเหมือนกัน Sorceress: ชาวมาราเค็ทก็เคยพบเจอเรื่องทำนองนั้นไม่ต่างกัน สิ่งเดียว
ที่สำคัญก็คือความแข็งแกร่ง มีเรื่องอะไรอื่นที่ช่วยให้อยู่รอดได้
อีกเล่า? Warrior: ข้าเข้าใจดี ตอนเด็กๆ หลังข้าถูกประทับตาด้วยน้ำมือคนโฉด
ชั่ว Mercenary: ข้าเคารพเรื่องนั้นได้ ไม่มีใครควรคุกเข่าให้พวกอ่อนแอ Druid: คนไร้คติย่อมไร้ค่า ข้าเคารพเรื่องนั้น |
ทาวาไค: งั้นคำพูดของข้าก็ไม่ได้สูญเปล่า เอาละ... มันเป็นสิ่งที่เจ้าเลือก
แล้วเจ้าเลือกที่จะแข็งแกร่ง! ทาวาไค: มันมีรูปโฉมได้หลายแบบ ใช่... ทาวาไค: ไม่มีเรื่องไหนอีก! ชาวมาราเค็ทรู้เรื่องนี้ดี! ทาวาไค: ไม่มีใครให้คำมั่นอะไรกับเราทั้งนั้น เราจะต้องสร้างโลกให้ดีขึ้น
สำหรับพวกเรา... ด้วยมือของเราเอง ทาวาไค: รอดเฉยๆ มันไม่ดีพอ! ทำไมถึงยอมลดตัวไปแค่นั้นเล่า? ทาวาไค: กลับไปหาพวกเขาสิ! เจ้าเป็นส่วนหนึ่งของเผ่า เช่นเดียวกับที่
เผ่าเป็นส่วนหนึ่งของเจ้า ทาวาไค: ใช่... ให้ข้ากลับสู่อ้อมอกของพระมารดาแห่งความตายเสียยังดี
กว่า ทาวาไค: ความเคารพเป็นจุดเริ่มต้น แต่เราจะต้องใช้ชีวิตตามคตินี้ทุกเมื่อเชื่อวัน ไม่งั้นมันก็ไร้ค่า |
ทาวาไค: พละกำลังเป็นกุญแจสำคัญ! แต่เราก็เป็นแบบนี้... |
ทาวาไค on แนะนำตัว /3
ทาวาไค: ข้าคือทาวาไค หัวหน้าเผ่าทูโคฮาม่า น่านน้ำและเกาะทุกเกาะในนี้
ล้วนเป็นของชาวคารุยทั้งสิ้น |
Ranger: ข้าไม่มีปัญหากับกลุ่มชนของเจ้า แต่ข้าจะทำตามใจชอบ Huntress: ข้าจักเคารพผืนทะเลและผืนดินอย่างเท่าเทียมกัน Monk: ข้าจะทำตามคำขอของท่าน หัวหน้าเผ่า Witch: เยี่ยม บอกให้คนจากรังแม่มดให้ทำตัวดีๆ ดูสิว่าแกจะเป็น
ยังไง... Sorceress: แน่นอน ท่านหัวหน้าเผ่าทรงเกียรติ ถิ่นที่ข้าจากมานับว่าชาว
คารุยเป็นพันธมิตรอยู่เสมอ Warrior: ข้ารู้จักที่ของข้าตรงนี้ แต่เราต้องให้ความเคารพต่อกัน Mercenary: หา? จริงเหรอ? ก็ดีนะนายท่าน Druid: กังวลไปก็เสียเวลาเปล่า หัวหน้าเผ่า ดรูอิดเฒ่าคนนี้มาดี |
ทาวาไค: เจ้าพูดเช่นไรก็ไม่สน สนแต่การกระทำของเจ้าเท่านั้น ข้าจะ
คอยจับตาดูไว้ |
ทาวาไค on แนะนำตัว /5
ทาวาไค: อะไรเข้าสิงเจ้าให้ทำลายคาถาผนึกจากบรรพชนของเราขึ้นมา?
เจ้าปลดปล่อย{เทคารู} ผู้ลวงหลอกไปแล้ว! |
มาโครู: ท่านไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น! เราจะไปรู้ได้ยังไง? ข้ายังไม่รู้เรื่องที่
คุมขัง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าขังอะไรไว้อยู่ในนั้น! |
ทาวาไค: นี่มันเรื่องของหัวหน้าเผ่าและ{ฮาทุนโก} ไม่ใช่พวกที่ปฏิเสธวิถี! |
Ranger: มันผ่านไปแล้ว ข้าทำลงไปเอง ข้าผิดเอง Huntress: ข้าขออภัย หัวหน้าเผ่า ข้าไม่รู้เลย Monk: ชะตานำข้าไปที่นั่น ข้ามิได้เป็นผู้เลือกแต่ประการใด Witch: ข้ารู้ว่ามีอะไรผิดปกติมาตั้งแต่แรก แค่อยากลองดูว่าจะเกิด
อะไรขึ้นน่ะ Sorceress: ข้าต้องแก้ไขให้มันถูกต้อง ข้าจะตามหาแล้วฆ่า{เทคารู}ผู้นี้ให้จง
ได้ Warrior: ผู้ลวงหลอกหลอกเราได้ เราไม่มีทางรู้เลย Mercenary: ข้าแค่ไปในที่ที่คนอยากให้ข้าไปน่ะ เอ่อ ข้าไม่อยากโทษไอ้เปี๊ยก
ทูเจนนะ แต่... Druid: หากข้ารู้ว่าเป็นที่คุมขังของเทพเรเวนเจ้าเล่ห์ ข้าย่อมไม่ทำเช่นนั้นแน่ |
ทาวาไค: หากเจ้าไม่มาล่วงล้ำชายฝั่งของเรา มันก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้
แต่แรก! ทาวาไค: หากเจ้าไม่ได้ล่วงล้ำชายฝั่งของเรา มันก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้
แต่แรก! |
ทาวาไค on คานู /4
ทาวาไค: คานูเป็นคนหัวรั้น เสียงดัง ไม่เชื่อฟัง... มีลักษณะเหมาะกับการ
เป็นนักรบชั้นเลิศ! |
Ranger: เจ้าควบคุมเยาวชนไม่ได้หรอก มันเป็นเรื่องผิดๆ Huntress: ชาวแอสเมรีพร้อมรับความคิดใหม่ บ้านมิอาจเป็นคุก Monk: ศรัทธาลวงหลอกย่อมล่อลวงเยาวชนให้หลงผิด Witch: แนวคิดอาจอันตรายกว่าอาวุธใดๆ ได้เสมอ Sorceress: ข้าเองก็เลือกเส้นทางตัวเองเหมือนกัน มันไม่ได้ง่ายอย่างที่เจ้า
คิดเลยนา Warrior: อา ข้าเข้าใจแล้ว Mercenary: ขอบอกเลยว่าต้องขังคนหนุ่มสาวเอาไว้ ไม่งั้นพวกเขาจะตก
เป็นทาส... หรือแย่กว่านั้น Druid: อ้ายหนุ่มนั่นไม่ใช่คนตาขาว เขายังมีความแข็งแกร่งอยู่ |
ทาวาไค: ใช่ ข้าคิดว่าเจ้าจะเข้าใจ ทาวาไค: ก็เป็นได้... แต่ลองเอาแนวคิดไปป้องกันตัวดูสิ ทาวาไค: มีทางเลือกไม่กี่อย่างที่ง่ายดาย แต่บางทางเลือก... ก็ถูกต้อง ทาวาไค: หืม พวกเขาย่อมไม่รู้ในสิ่งที่พวกเขาไม่รู้ ทาวาไค: นี่ไม่ใช่การควบคุม! มันคือเกียรติยศ ความเคารพ ประเพณี ทาวาไค: มันอาจเหมาะกับเจ้าบนภูเขาของเจ้า แต่ท้องทะเลเคลื่อนไป
อย่างรวดเร็ว ทาวาไค: ใช่ ข้ากลัวเรื่องแบบนั้น มันเป็นประวัติศาสตร์... ที่เราจะไม่กลับ
ไปซ้ำรอยอีก ทาวาไค: เขาเอาความแข็งแกร่งนั่นไปให้กับพวกคาลเกอร์ ไม่ใช่กลุ่มชนของเขาเอง |
ทาวาไค: เราไม่อาจเสียหนุ่มสาวให้กับแนวคิด{อันตราย}พวกนี้ได้อีก... |
ทาวาไค on มาโครู /4
ทาวาไค: มัน... น่าผิดหวัง... ที่ได้เห็นหนุ่มสาวของเราทอดทิ้งวิถีแล้ว
เป็น... อะไรกันเล่า? |
Ranger: {ข้า}ประทับใจกับเธอไม่เบาเลยนะ เจ้าน่าจะให้โอกาสเธอบ้าง Huntress: มาโครูมีศักยภาพและทักษะ ข้ามิเห็นปัญหาใด Monk: อา เราน่าจะเข้าใจตนได้ปราดเปรื่องอย่างที่เราเข้าใจผู้อื่น Witch: ข้าว่ามันก็ดีนะ ในบรรดาคนที่ข้าพบเจอมาที่นี่ มาโครูเป็นคนที่
ทำให้ข้าเสียความอดทนน้อยที่สุด Sorceress: ช้าก่อนหัวหน้าเผ่า ด้วยความเคารพนา เจ้ามีสิทธิ์ตัดสิน
เส้นทางของเธอได้รึ? Warrior: เธอจะสร้างชื่อให้ตัวเองด้วยวิธีของเธอ Mercenary: เฮ้ย อย่าว่าคนงานนะ งานนี้เป็นหัวใจสำคัญของทุกอย่าง
ทำให้เรามีเตียงนุ่มๆ มีห้องดีๆ อะไรแบบนั้น มีของที่ทำให้ชีวิต
คุ้มค่าน่ะ Druid: เธอสร้างเส้นทางของตัวเอง มันยังไม่ดีพอรึ? |
ทาวาไค: ข้าเป็นพ่อเธอ! ข้ายิ่งกว่ามีสิทธิ์เสียอีก! ทาวาไค: เธอยิ่งกว่ามีศักยภาพอีก! เธอถึงควรมาอยู่กับพวกเรา! ทาวาไค: หากชีวิตเจ้าคุ้มค่าด้วยเรื่องแค่นั้น ข้าก็สังเวชเจ้านัก ทาวาไค: ดีพอเหรอ? เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าอะไรมัน 'ดีพอ' ในฐานะลูกสาวชาวคารุยเล่า? |
ทาวาไค: ฮึ กัปตันคารุยคนแรกของกองเรือคนนอก มันมีเกียรตินักรึ?
ข้าไม่เชื่อดอก |
ทาวาไค on นาคานู /37
ทาวาไค: นี่เป็นบ้านของเผ่าทูโคฮาม่ามาหลายต่อหลายชั่วรุ่น |
ไคมาน่า: คลื่นซัดมายังชายฝั่ง นำพาชีวิตและความอุดมสมบูรณ์น่ะ! นี่
เป็นบ้านของเรา เผ่าของเราก็เป็นครอบครัวที่เติบใหญ่อยู่ทุก
เมื่อเชื่อวัน |
Ranger: ข้าไม่เคยรู้จักครอบครัวจริงๆ มาก่อน รู้จักแต่ความเดียวดาย
ข้าเรียนรู้ที่จะไว้ใจแค่ตัวเองเท่านั้น |
ไคมาน่า: โอ้ เจ้าหนู! ฟังแล้วข้าปวดใจนัก แต่ข้าเข้าใจเจ้านะ! |
Ranger: มัน... ก็จริงอยู่ |
ไคมาน่า: แต่การปิดกั้นจิตใจและวิญญาณ... ออกจากโลกรอบตัวเจ้า...
มันเสียหายร้ายแรงกว่าคำพูดใดๆ เสียอีก เพราะมันคือการ
ตายทั้งเป็น |
Ranger: ข้าทำไม่ได้... ไม่มีทาง |
ไคมาน่า: เจ้าทำได้ เมื่อเจ้าพร้อมขึ้นมาสักวัน... เจ้าจะทำเป็นแน่ ข้ามอง
เห็นได้จากแววตาของเจ้า |
Huntress: เทียบกับชาวคารุยแล้ว ชาวเขาไม่ให้อภัยกันสักเท่าไร |
ทาวาไค: อย่าได้หลงระเริงไปกับความเมตตาของเรา มันมีขีดจำกัด มี
ขอบเขตที่เราจะรักษาไว้ให้ดี |
มาทิกิ: ทูโคฮาม่าแสดงพละกำลังให้เราเห็น พละกำลัง{คือ}ความเมตตา
การแสดงความอ่อนแอไม่ช่วยอะไรให้กับชุมชนของเจ้าเลย |
Huntress: เราอาจมิได้แตกต่างกันขั้นนั้นก็เป็นได้ |
Monk: ความเป็นครอบครัวและถิ่นที่อยู่ของข้าขึ้นอยู่กับท่านนักฝัน
เพียงเท่านั้น ข้าเห็นเพียงเส้นทางของท่าน |
มาทิกิ: ข้าไม่รู้ว่าเจ้าพูดถึงใครกัน ที่ว่า... นักฝันผู้นี้ {เจ้า}รู้เรื่องอะไร
เกี่ยวกับเขาบ้าง? |
Monk: ข้ารู้เพียงแต่ว่าท่านได้วางแผนที่จะปลดปล่อยข้าโดยสมบูรณ์
และศักยภาพของข้าจะเฉิดฉายภายใต้การชี้นำของท่าน |
มาทิกิ: คือแบบนี้... พ่อเคยบอกข้าว่า มาทิกิ ก่อนจะปริปาก ช่วยคิดให้
ดีว่าคำพูดของเจ้ามีความหมาย |
Witch: ข้าไม่ค่อยมั่นใจว่าความตายในนี้เป็นยังไง... |
ไคมาน่า: ความตายและเกียรติต่างยึดโยงต่อกันและกัน เรื่องนี้สำคัญ
นะ! |
Witch: ข้าไม่เข้าใจที่แกพูดถึงเลย |
ไคมาน่า: เอาน่า! เจ้าน่าจะเห็นแล้วว่าความเป็นความตายมีอะไรมากกว่า
ที่คิด? |
Witch: เชื่อเถอะนะ ข้า{รู้เรื่องนั้นดี} |
Sorceress: เราต่างรักบ้านของเราไม่ต่างกัน ชาวมาราเค็ทชื่นชมวาสตีรีนัก
แม้ในบางครั้งบางคราว... ก็เหมือนว่ามันไม่ได้รักเราเลย |
มาทิกิ: ทรายกับน้ำไม่ได้ต่าางกันขนาดนั้นหรอก ใช่ว่ากระแสจะเป็นใจ
ให้กับเราเสมอเหมือนกัน |
Sorceress: จริงอยู่ เราเกรงกลัวทราย และชื่นชมมันเช่นกัน เจ้าทั้งคู่มี
ปัญญามากเป็นแน่แท้ |
Warrior: สถานที่นี้งดงามนัก ข้าอิจฉาการได้รู้สึกว่ามีญาติมิตรอยู่ไป
ชั่วกาลนัก |
มาทิกิ: ฟังข้าให้ดี เจ้าเดินทางมาจากชายฝั่งแสนไกล แต่เจ้ายังผูกพัน
กับเราอยู่เสมอ |
Warrior: ข้า... ประทับใจนัก ขอบคุณมาก |
Mercenary: อะไรๆ ก็ดูดีไม่เบาเลยนะ ที่ที่ข้าจากมาไม่ได้งดงามแบบนี้ ความ
ตายเป็นทรัพย์ที่พบได้อยู่ทั่วไป |
ไคมาน่า: ชีวิตเจ้าย่อมเคยพบเจอความรักเป็นแน่นะ! เจ้าปิดไม่มิดหรอก
ไม่ว่าจะพยายามขนาดไหนก็ตาม |
มาทิกิ: เราเลือกที่เกิดไม่ได้ เลือกไม่ได้ว่าเกิดมาจากใคร |
Mercenary: เป็นคำถามที่ดีนะ |
ไคมาน่า: ใช่! เจ้ามีเวลาตอบคำถามนั้นไปชั่วชีวิต |
Druid: เจ้ามีของขวัญอยู่ที่นี่จริงๆ เป็นบ้านแท้ๆ ของเจ้า ปกปักรักษาไว้ให้ดี... ใช่ว่าเราจะมีบ้านได้ทุกคน |
ไคมาน่า: โศกสลดนัก ใช่! หัวใจเจ้ารู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดเป็นแน่แท้ |
มาทิกิ: แต่ก็แปลว่าใจเขารู้ซึ้งถึงความรัก และจะสัมผัสมันได้อีก |
Druid: เจ้าคิดแบบนั้นรึ? |
มาทิกิ: ข้ารู้เลยละ ข้อดีของการแก่มาถึงปูนนี้ ฮ่า! |
ทาวาไค on นาคูรามาคอย /6
ทาวาไค: คำนี้สื่อถึงนักสู้ที่มีความแน่วแน่ร้ายกาจ ผู้ที่เป็นตัวแทนของ
'วิถี' ได้อย่างแท้จริง ทาวาไค: เจ้าก็รู้ว่าคำนี้สื่อถึงนักสู้ที่มีความแน่วแน่ร้ายกาจ ผู้ที่เป็น
ตัวแทนของ 'วิถี' ได้อย่างแท้จริง |
Ranger: ทำไมเจ้าถึงคิดว่าผู้นั้นเป็น{คนแบบนั้น}เล่า? Huntress: เจ้าจักหานักรบเช่นนี้ได้เยี่ยงไร? Monk: เรื่องนี้จะเกิดขึ้นหรือรับรู้ได้เช่นไรรึ? Witch: แล้วตำแหน่งนี้ต้องอาศัยคุณสมบัติอะไรบ้างล่ะ Sorceress: คนคนหนึ่งจะเป็นคนนี้ได้ยังไงกัน? Warrior: เจ้าจะรู้ได้ยังไงว่าใครเป็น{นาคูรามาคอย}ตัวจริง? Mercenary: ทำไมเจ้าถึงรู้ล่ะ? ไปหาคนแบบนั้นมาได้ยังไง? Druid: พูดได้น่าเชื่อมั่นไม่เบา แต่เจ้าจะแยกวีรชนออกจากทหารเลวได้ยังไงกัน? |
มาทิกิ: บรรพชนของเราต่างเป็น{นาคูรามาคอย}ในแบบฉบับของตัวเอง
ในยามที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ มันเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาเป็นคน
ที่ไม่เหมือนใคร |
ไคมาน่า: ใช่! เราเชื่อว่าบรรพชนเลือกนักสู้ของพวกเขา พวกเขาให้พร
เป็นความปรารถนาแรงกล้าสำหรับเผ่า |
ทาวาไค: ไคมาน่า... |
ไคมาน่า: {อะติ-อะติ!} พูดด้วยความเอ็นดูน่ะ ท่านหัวหน้าเผ่าของข้า |
ทาวาไค on ภาคีสนธยา /12
Ranger: เจ้ากังวลเรื่องผู้คนในอะราสตาส์ไหม? Huntress: เจ้าคิดเช่นไรกับพวกที่อยู่ในอะราสตาส์เล่า? Monk: เจ้าเป็นกังวลกับภาคีสนธยาหรือเปล่า? Witch: แล้วพวกคลั่งที่อะราสตาส์ล่ะ? Sorceress: เจ้ากังวลเรื่องกลุ่มชนในอะราสตาส์ไหม? Warrior: เจ้าคิดยังไงกับภาคีสนธยานี่? Mercenary: เจ้าคิดยังไงกับพวกภาคีสนธยาล่ะ? Druid: พวกสนธยาในอะราสตาส์นี่... คิดยังไงกับพวกนั้นเล่า? |
ทาวาไค: ฮึ แค่ชื่ออะราสตาส์ก็ทำให้ข้ารำคาญจะแย่แล้ว มัน{ไม่ใช่}ชื่อที่เรา
ตั้งให้กับชายฝั่งโบราณแห่งนั้น |
ไคมาน่า: ใช่! แต่... เรารู้มากพอให้กังวล |
มาทิกิ: เราเสียหนุ่มสาวของเราให้กับ{อุดมการณ์}ของพวกเขาไปมาก
นัก พวกเขาสัญญาว่าจะมีอนาคตใหม่ มีโลกใบใหม่ |
ทาวาไค: ว่าง่ายๆ พวกเขาอาจได้รู้จักวิถีอันเที่ยงแท้ในไม่ช้า |
Ranger: หากการทูตไม่เป็นผล ข้าก็พอเข้าใจได้ Huntress: ข้าว่าก็สมกับการกระทำแล้ว หากการพูดคุยมิเป็นผล Monk: ทำไมไม่ลองพูดคุยกับพวกเขาเล่า? Witch: เดาว่าไม่ได้เปิดบทสนทนากับพวกเขาเลยใช่ไหม? Sorceress: เจ้ายังไม่ได้พูดคุยกับผู้เฒ่าของพวกเขารึ? Warrior: เจ้าลองพูดคุยกับเขามาแล้วใช่ไหม? Mercenary: เจ้าเคยคุยกับพวกเขาแล้วใช่ไหม? Druid: เจ้าเคยพยายามเรียกสติพวกเขาแล้วใช่ไหม? |
ทาวาไค: หัวงูทะเลช่างหายากนักในท้องทะเลที่เต็มไปด้วยพายุ ลำดับชั้น
ของพวกเขา... น่าสับสน มีตำแหน่งหลายต่อหลายตำแหน่ง |
มาทิกิ: ดาบก็พอเผยไต๋ให้เห็นอยู่นะ! |
ทาวาไค: เราลองคุยกับพวกเขาแล้ว ข้าพอแล้วละ |
ไคมาน่า: ไม่ใช่แค่ทาวาไค ข้าก็ลองมาแล้วเหมือนกันน่ะ |
มาทิกิ: ข้าเองก็ด้วย ข้าได้แต่ฟังเรื่องไร้สาระที่เข้าหูซ้าย... ทะลุหูขวาอยู่
ครึ่งวัน |
Druid: ก็ไม่ได้{แย่ไปหมด}กระมัง |
ทาวาไค on เทคารู /6
ทาวาไค: ทูโคฮาม่ามอบหมายให้เผ่าของท่าน... {เผ่าของข้า}... จองจำ
ผู้ลวงหลอกเอาไว้ในที่คุมขังต่อไป |
Ranger: มันโง่นักที่ไม่มีอะไรป้องกันเพิ่มเติม Huntress: ข้าผิดไปแล้วที่ล่วงล้ำและทำลงไปเช่นนั้น แต่ข้ามิได้รู้แม้แต่
น้อย Monk: แสดงว่าเจ้ามีหน้าที่ขังเขาไว้ในนั้น Witch: หัวหน้าเผ่า ข้าขอบอกเลยนะ... เหมือนว่ามันจะถูกปลดปล่อย
ออกมาได้ง่ายไปหน่อย... Sorceress: ปล่อยสิ่งมีชีวิตทรงพลังเช่นนั้นเอาไว้ในที่แจ้งรึ? ข้าไม่อาจ
เข้าใจได้ว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง Warrior: ทำไมมันถึงไม่มีการป้องกันไปมากกว่านั้นเล่า? Mercenary: ซ่องในโคราธินยังมีการคุ้มกันที่ดีกว่านี้เลย Druid: ข้ารู้เรื่องการหลอกลวงของเทพเรเวนเจ้าเล่ห์มาเนิ่นนาน ข้าโง่นักที่ปลดปล่อยมันออกมา |
ทาวาไค: พูดจาระวังปากเสียเถอะ ทาวาไค: นั่นไม่ใช่ข้ออ้างเลย ทาวาไค: ใช่ มันเป็นสิ่งที่ทำให้กลุ่มชนของเราอยู่ที่นี่มาหลายชั่วรุ่น ทาวาไค: มันเป็นเพราะเจ้ากับไอ้พวกคาลเกอร์นั่นแหละ... ทาวาไค: การจับมันได้ก็เป็นปาฏิหาริย์แล้ว... แล้วเราก็ไม่อาจเคลื่อนย้าย
มันได้อีก ทาวาไค: คาถาผนึกนี้... ผ่านกาลเวลามาเนิ่นนาน ทาวาไค: ข้าไม่อยากรู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าหมายถึงอะไร... ทาวาไค: ใช่ เจ้ามันโง่นัก |
ทาวาไค: เราพยายามจัดนักรบไปคอยเฝ้าดูที่คุมขัง มันก็ทำให้พวกเขา
เสียสติ พวกเขาจะเดินออกไปสู่ท้องทะเล |
Ranger: อย่างที่ข้าบอก... มันผ่านไปแล้ว Huntress: น่าทึ่งที่เจ้าขับมันเอาไว้ที่นี่ได้ตลอดมา Monk: ไม่ช้าก็เร็ว มันจะไม่ใช่เรื่องน่ากังวลอีกต่อไป Witch: ก็นะ ทำไงได้ล่ะ Sorceress: ให้อภัยข้าด้วย มันเป็นสถานการณ์ที่น่าสลด ข้าไม่ได้ประสงค์
ร้าย Warrior: มันเป็นความผิดพลาดที่โชคร้ายนัก Mercenary: เอาละ อย่างน้อยพวกเจ้าก็ไม่ต้องกังวลว่ามันยังอยู่ที่นั่นแล้วละ Druid: เราทำผิดพลาดไปแล้ว ได้แต่ก้าวต่อไปข้างหน้าเท่านั้น |
ทาวาไค: มันหลับใหลในที่คุมขังแห่งนั้นมาหลายต่อหลายชั่วรุ่น ทาวาไค: มันหลับใหลในที่คุมขังแห่งนั้นมาหลายต่อหลายชั่วรุ่น |
ทาวาไค on บีสต์ /8
ทาวาไค: เรารู้จักบีสต์เป็นแน่ ทุกอารยธรรมในเวร์แคลส์ทต่างรู้จักบีสต์
กันทั้งนั้น มันทำให้ทวยเทพหลับไหล ทำให้เทคารูอยู่ในนิทรา |
ไคมาน่า: พลังเทวา... และพลังมลทิน! เป็นคำสาปผิดธรรมชาติของโลก
ใบนี้ คิดดูสิว่าอะไรๆ มันจะเรียบง่ายขนาดไหนหากโลกไม่มีพลัง
แบบนี้ แต่โหรย่อมรู้ว่าสิ่งที่เรียบง่ายย่อมไม่เป็นจริงเสมอไป |
มาทิกิ: โลกใบนี้มีบางสิ่งบางอย่างที่ก่อให้เกิดความทุกข์เข็ญอยู่เสมอ
ไม่ว่าเจตนาจะดีหรือร้าย |
Ranger: ขยายความเรื่องความกระหายเลือดหน่อยสิ Huntress: เรื่องนั้นเจ้าหมายความว่ากระไร? Monk: การกระหายเลือดที่เจ้าพูดถึงคืออะไรรึ? Witch: ข้าสนใจวลีสุดท้ายนั่น... อยากอธิบายไหม? Sorceress: กระหายเลือด... เป็นเรื่องที่น่ากังวลนา Warrior: เจ้าพูดถึงการกระหายเลือดอะไรรึ? Mercenary: เดี๋ยว... ที่ว่าความกระหายเลือดครอบงำนี่ยังไงนะ? Druid: เจ้าบอกว่ากระหายเลือดรึ? |
ทาวาไค: แต่ละเผ่าต่างมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับ 'จุดจบกาลเวลา' ในแบบฉบับ
ของตัวเอง เรื่องเล่าของเราเกี่ยวกับ{นาคูรามาคอย}ตัวจริง |
ไคมาน่า: ใช่! แล้วศพเขา... ศพเขาจะเป็นที่ที่ปลูกเมล็ดพันธุ์วันใหม่ขึ้นมา
กาลเวลาที่ทุกผู้ทุกคนจะแข็งแกร่ง |
Ranger: มันดูเหลวไหลพอสมควรนะ แต่... เจ้าเชื่อว่า{เจ้า}เป็นคนคนนั้นรึ? Huntress: พระวิญญาณช่วยข้าเถิด เรื่องเล่านี้เกินคาดคิด เจ้าเชื่อตนว่า
เป็น{นาคูรามาคอย}รึ? Monk: แล้วเจ้าจะเป็นผู้ที่นำหายนะนี้มารึ? Witch: หัวหน้าเผ่าผู้ยิ่งใหญ่... แกเป็นผู้ทำลายโลกรึเปล่าเนี่ย? Sorceress: แล้ว... ข้าพูดคุยกับ{นาคูรามาคอย}ผู้นี้อยู่รึ? Warrior: เดี๋ยว เจ้าคิดว่าคนคนนี้คือทาวาไค? Mercenary: ตาเถร ข้าควรสะสางเรื่องค้างคาให้เสร็จสินะ แล้วเจ้าคือคนนั้น
เรอะ? Druid: แล้วเจ้าคิดว่าตัวเองเป็นนา... นาคูรา... เป็น{เจ้านี่}น่ะนะ? |
ทาวาไค: ใครจะรู้เล่า? ข้าไม่มีสิทธิ์รู้หรือคาดเดาได้หรอก ที่จริงข้าก็ไม่ได้
ใส่ใจอะไรกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำ |
ทาวาไค on วิถี /4
ทาวาไค: กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ทูโคฮาม่ามอบขวานให้เรา สอนให้เรา
ต่อสู้ {นั่น}เป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุดในวิถีของเรา เราไม่มี
ความหมายอะไรก่อนที่เราจะมีความแข็งแกร่ง |
Ranger: พอเข้าใจได้นะ Huntress: ที่เจ้าว่า 'ทูโคฮาม่า'นี่... เขาน่าชื่นชมนัก Monk: เจ้าเชื่อว่าเจ้ามิอาจต่อสู้ได้หากไม่ได้รับคำสอนจากทูโคฮาม่ารึ?
น่าฉงนนัก Witch: ทูโคฮาม่าตายไปแล้วไม่ใช่รึ? Sorceress: ความแข็งแกร่งสำคัญนักต่อการเอาชนะจุดอ่อนของเรานัก
จริงอย่างที่ว่า Warrior: เหมือนว่าทูโคฮาม่าสอนเจ้ามาดี Mercenary: ใช่แล้วพวก แกร่งก็ดี เห็นด้วย Druid: ความแข็งแกร่งมันก็ดี... หากมีปกป้อง ไม่ใช่กดขี่ |
ทาวาไค: ให้ความเคารพกันหน่อยได้ไหม? ทาวาไค: ใครจะคิดได้ก่อนที่จะมีสมองเล่า? เห็นกันชัดๆ ทาวาไค: การปกป้องไม่มีค่าอะไร หากเจ้าไม่มีความมุ่งมั่นในการทำเรื่องที่จำเป็น |
ทาวาไค: หากพละกำลังของเราสมัครสมานสามัคคี ประวัติศาสตร์คง
บอกเล่าเรื่องเล่าขานที่ต่างไปจากเดิม |
ทาวาไค on ชนเผ่า /6
ทาวาไค: เราประชุมกันครั้งต่อครั้ง ไม่บ่อยเท่าที่ควร แต่มันมักจะตามมา
ด้วย... การทะเลาะเบาะแว้งอยู่ร่ำไป |
มาทิกิ: ความแตกต่างทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น |
ทาวาไค: ก็จริง... แต่มันต้องมีผู้เป็นตัวแทนของความจริงสิ |
Ranger: ทำไมถึงมั่นใจในการตีความ{ของเจ้า}ขนาดนั้น? Huntress: ช้าก่อนทาวาไค... รู้ได้เยี่ยงไรว่าเจ้าคิดถูก? Monk: เหตุใดเจ้าถึงเชื่อมั่นในความเชื่อของเจ้าถึงเพียงนั้น? Witch: ทำไมแกถึงมั่นอกมั่นใจ ทั้งที่โอหังขนาดนี้ ว่าสิ่งที่แกคิดเป็น{วิถี}
ที่ถูกต้องกันเล่า? Sorceress: เจ้ารู้ได้ยังไงว่าความจริงของเจ้าเป็นความจริงของชาวคารุย
ทุกคน? Warrior: เจ้าจะรู้ได้ยังไงว่าวิถีในแบบฉบับ{ของเจ้า}เป็นวิถีเที่ยงแท้เล่า? Mercenary: ทำไมถึงเอาทุกอย่างมาเดิมพันกับความเชื่อของเจ้าเล่า? Druid: แล้วถ้าเจ้าคิดผิดล่ะ หัวหน้าเผ่า? จะเป็นยังไงต่อ? |
ทาวาไค: อืม... นี่ไม่ใช่กงการอะไรของเจ้า แต่ข้าจะเล่าให้เจ้าฟังเอง ทาวาไค: ถามได้ดี |
มาทิกิ: เราไม่ได้เห็นบรรพชนเผยเจตนารมณ์ของพวกเขาด้วยวิธีนี้
มานานแสนนาน |
ทาวาไค on ภารกิจของเจ้า /5
ทาวาไค: เอาละ... ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่กัน? |
Ranger: ข้าไม่รู้ว่ามันเป็นกงการอะไรของเจ้า แต่เราก็อยู่ฝั่งเดียวกัน Huntress: ข้าแสวงหาคำตอบต่อ{แรธิน} ข้าจึงตามหาชิ้นส่วนศัสตราวุธ
โบราณในการนี้ Monk: ท่านนักฝันมีเจตจำนงให้ข้าแสวงหาชิ้นส่วนศัสตราวุธโบราณที่
ใช้ต่อต้านพลังมลทิน Witch: ข้ามาหาความสนุกที่นี่เฉยๆ จริงๆ หรือไม่ก็มาหาชิ้นส่วน
ศัสตราวุธโบราณที่ทำลายพลังมลทินได้ ไม่อย่างใดก็อย่างนึง
น่ะ Sorceress: ข้ามีภารกิจในการตามหาและประกอบศัสตราวุธโบราณ เป็น
อาวุธที่อาจช่วยให้เราทำลายพลังมลทินได้ Warrior: ข้าแสวงหาชิ้นส่วนศัสตราวุธโบราณที่ใช้ต่อต้านพลังมลทิน Mercenary: ข้าทำภารกิจอยู่น่ะนายท่าน กำลังหาชิ้นส่วนศัสตราวุธโบราณที่
เอาไปปราบพลังมลทินได้ Druid: ข้าตั้งใจขจัดพลังมลทินให้สิ้นซาก น่านน้ำของเจ้าอาจซ่อนของสำคัญเอาไว้ก็เป็นได้ มันคือศัสตราวุธโบราณ |
ทาวาไค: อืม ช่วงนี้เกาะของเราก็ดูจะ{เจ็บป่วย}ไปกว่าเดิม |
Ranger: {ฮาทุนโก}ของเจ้าพูดถูก ข้าต้องใช้ศัสตราวุธนั้นในการดูดกลืน
และกำจัดพลังมลทิน Huntress: {ฮาทุนโก}ของเจ้ามากปัญญานัก ศัสตราวุธนี้สามารถดูดกลืน
และกำจัด{แรธิน}ได้ มันเป็นโอกาสเดียวที่เราจักทะลายบีสต์ให้
ราบคาบ Monk: มันได้กลับมาแล้ว นี่เป็นเหตุที่มนุษยชาติต้องการศัสตราวุธ
เพื่อดูดกลืนและกำจัดพลังมลทินให้สิ้น Witch: โอ้ มัน{กลับมาแล้ว} ศัสตราวุธมีไว้จัดการเรื่องนี้... มีไว้
ดูดกลืนและกำจัดพลังมลทิน Sorceress: บีสต์กลับมาเป็นแน่... ชาวคาราเค็ทกำลังเคลื่อนไหวอีกครา ข้า
ต้องการศัสตราวุธเพื่อนำไปดูดกลืนและกำจัดพลังมลทิน Warrior: ใช่แล้ว เราจึงต้องการศัสตราวุธ... เพื่อดูดกลืนและกำจัดพลัง
มลทินให้สิ้น Mercenary: ถูกเผง ข้าถึงต้องการศัสตราวุธที่ว่า เพื่อที่จะได้ดูดซับและ
กำจัดพลังมลทินเสีย Druid: ใช่ มัน{กลับมาแล้ว} มีเพียง{ศัสตราวุธ}นั้นที่ดูดและกำจัดพลังมลทินได้ |
ทาวาไค: ศัสตราวุธนี้... เหมือนว่ามันจะรักษาไข้โลหิตได้ |
Edit
Wikis Content is available under CC BY-NC-SA 3.0 unless otherwise noted.
Wikis Content is available under CC BY-NC-SA 3.0 unless otherwise noted.