มนุษย์! ได้โปรดเถิด...!
— HoodedOneHelpWild1 |
ช่วยข้าเถิด...!
— HoodedOneHelpWild2 |
ปลดปล่อยข้าเถิด...!
— HoodedOneHelpWild3 |
เจ้ามนุษย์ ข้าขอบคุณที่เจ้าปลดปล่อยข้า ข้าจักร่วมกับเจ้าหากเจ้ารับความช่วยเหลือจากข้า ข้าเดินเหินบนโลกานี้มาเนิ่นนาน ข้าจึงอาจช่วยชี้แนะเจ้าก็เป็นได้
— HoodedOneReleasedTalk |
เหตุการณ์วิกลเหล่านี้ สัตว์ร้ายกลับมาคลั่ง คนตายฟื้นคืน มันหาได้เป็นเรื่องบังเอิญไม่ เจ้าอาจพบที่มาของโรคต้องสาปนี้ในหมู่บ้านอ็อกแฮมก็เป็นได้เคานต์ขโมยบางสิ่งบางอย่างไป สิ่งที่ไม่ควรตกอยู่ในมือของมนุษย์ หากเราไม่รีบแทรกแซง เราจะเสี่ยงกันถ้วนหน้าต้นตรึงวิญญาณนี้เชื่อมโยงกับป่าโบราณ มันรู้เส้นทางที่เร็วกว่า ข้าจัก... เกลี้ยกล่อม... ให้มันยอมเปิดทาง
— HoodedOneGiveQuest |
รีบไปเถิด ข้าจักกลับไปสู่ 'เคลียร์เฟล' ของเจ้า จงมาหาข้าในยามที่ต้องการคำชี้แนะ
— HoodedOneOldForestWildDepart |
ข้าไม่มีคำพูดใดที่สามารถสื่อถึงภัยสยองเหนือขอบเขตที่เกิดจากการใช้พลังมลทินในทางที่ผิดได้ เราหวังกันเถิดว่าจะได้พบเมล็ดพันธุ์แล้วหยุดยั้งมันได้ทันกาลก่อนที่จะสายเกินแก้
— HoodedOneSeedOfCorruptionGossip |
เคานต์เผชิญหน้ากับข้าแล้วขโมยวัตถุที่อันตรายนัก มันเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ข้าควรเก็บงำให้พ้นเงื้อมมือของมนุษยชาติ เขากลับรู้ขึ้นมาว่าข้ามีสิ่งนี้ เขาไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าเมล็ดพันธุ์นี้อันตรายเพียงใด การที่เขาพยายามนำพลังของมันมาใช้จักนำพาหายนะเป็นแน่เจ้าต้องเร่งรุดไปยังคฤหาสน์ในบัดดล อย่างน้อยเจ้าอาจพานพบผู้ที่ยังมีสติอยู่ให้หยุดยั้งชนวนเหตุการณ์ที่จะตามมา หากพวกเขายังให้อาหารและเลี้ยงดูเมล็ดพันธุ์แห่งมลทินต่อไป
— HoodedOneIronCountGossip |
เด็กทุกคนย่อมมีเพื่อนในจินตนาการ ส่วนใหญ่ก็ละทิ้งไปได้ในยามเติบใหญ่ แต่ไม่กี่คนไม่ยอมปล่อยเพื่อนเหล่านั้นไป ใช้ความดื้อด้านสร้างความจริงจากความไม่จริงวันยังค่ำพระเจ้าที่กำเนิดจากมนุษย์ย่อมมีอยู่จริงเป็นแน่ แต่พยัคฆ์ยักษ์สีแดงชื่อฟาร์รุลเคยวิ่งผ่านที่ราบในโลกแต่ก่อนกาลหรือ? ไม่มีทางรู้ได้ดอก โลกจะสิ้นลงไหมหากเธอกับพรรคพวกป่าเถื่อนของเธอกลับมา?ข้าเกรงว่าคำตอบนี้ขึ้นอยู่กับเหล่าผู้ที่ยืนหยัดต่อสู้ในวันนั้น จงดีใจเถิดที่วันนี้หาได้เป็นวันนั้นไม่... กระมัง
— ทวยเทพผู้บุกเบิก |
พลังมลทินเคยมีจุดมุ่งหมายมาก่อน คิดเสียว่ามันเป็นสิ่งที่ระงับระเบียบต่างๆ ให้สิ้นระเบียบ ผลลัพธ์ของความวุ่นวายนี้คือการบิดเบือนเส้นทางทั้งในป่าเขาและจิตใจแผ่นดินที่อาบโรคสาหัสเช่นนี้จักไม่มีวันเหมือนเดิมยามเหยียบย่างในคราถัดไป มนุษย์ที่ติดโรคมลทินหาได้รู้ตัวว่าอยู่ที่ไหนหรือคราใดไม่ รู้แต่เพียงเจ็บปวด และเจ้าจักปรากฏเป็นอสุรกายสยดสยองในสติสัมปชัญญะที่บิดเบี้ยวของพวกเขา
— ความบ้าคลั่ง |
หมู่บ้านถูกทำลายแล้วรึ? ข้าเกรงว่าความคลั่งได้เดือดพล่านอยู่ในจิตของลูกน้องของเคานต์แล้วเจ้าต้องแทรกซึมเข้าไปในคฤหาสน์แล้วหาทางหยุดพวกเขาให้จงได้ ชะตากรรมที่ตกแก่หมู่บ้านอ็อกแฮมนั้นเป็นเพียงหยดเดียวของพายุฝนที่ใกล้เข้ามา
— หมู่บ้าน |
หากเจ้ามุ่งเผชิญหน้ากับเคานต์ ข้าขอเตือนเจ้าเอาไว้ พลังมลทินโบราณทำให้เขาบ้าคลั่ง เจ้าย่อมมิมีทางรู้ได้ว่าจะพบสิ่งใดภายในกำแพงของคฤหาสน์ที่ใดที่มีเมล็ดพันธุ์แห่งมลทินหยั่งรากลึก ที่นั่นจะมีชีวีที่บิดเบือนเป็นรูปร่างผิดแผก จิตใจของมนุษย์จักป่วยขึ้นมา แม้นเจ้าอาจได้พบกับภัยสยองเหนือคาดคิด แต่อันตรายที่แท้จริงคือเมล็ดพันธุ์ที่อยู่ในใจกลางคฤหาสน์
— เคานต์จีโอนอร์ |
เราต้องไล่ล่าออริอาน่าให้จงได้! เมล็ดพันธุ์แห่งมลทินเริ่มเติบโตแล้ว ทว่าเรายังมีโอกาสยุติเรื่องนี้ให้สิ้นจนกว่าจักสายเกินแก้บีสต์ที่เป็นตัวอ่อนนี้ทิ้งพลังมลทินไปตามทาง เราจึงมีร่องรอยให้ไล่ตาม หากเจ้าพร้อมจากสถานแห่งนี้ไปเมื่อใด เราจักออกไปจากที่นี่โดยบัดดล
— ความตายของเคานต์ |
ข้าจักทำให้จิตใจเจ้ากระจ่างชัด แม้เพียงชั่วครู่ก็ตาม
— HoodedOneGeonorDeathSequenceFirst |
เธอนำตัวบีสต์ไปที่ใด?
— HoodedOneGeonorDeathSequenceSecond |
หืม... มาจากวาสตีรีรึ?
— HoodedOneGeonorDeathSequenceThird |
ข้าจะทำตามคำขอของเจ้า
— HoodedOneGeonorDeathSequenceFourth |
เราไม่อาจรอช้าแล้ว กลับไปเตรียมตัวกันที่เคลียร์เฟลเถิด
— HoodedOneGeonorDeathSequenceFifth |
ด่านนี้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางค้าขาย เราจักพบขบวนคาราวานของพวกมาราเค็ท พวกเธอเป็นกลุ่มชนที่มีเกียรติ ย่อมให้การช่วยเหลือแก่เราเป็นแน่แท้
— ก้าวต่อไปของเรา |
ร่องรอยพลังมลทินนำไปสู่ทิศตะวันออก เราจึงจักเดินทางไปยังทิศตะวันออก ไปสู่ที่ราบวาสตีรี...
— HoodedOneEndOfA1FollowSeed |
แล้วถ้าพวกฟาริดันจู่โจมด้านข้างของเจ้าตรงทางผ่านด้านล่างเล่า?
— MentorConversationWithAsalaOne |
ข้าเข้าใจละ
— MentorConversationWithAsalaTwo |
กษัตริย์นานปีมีเมล็ดพันธุ์นี้ เด็คคาร่าโรอ์ของเจ้าจักสับสนเมื่อเข้าใกล้อิทธิพลของมัน
— MentorConversationWithAsalaThree |
เป็นแผนที่ฉลาดนัก
— MentorConversationWithAsalaFour |
ข้าฉงนนัก อะไรทำให้เค็ทเสื่อมถอยรึ?
— MentorConversationWithZarkaOne |
ตอนนั้นมีการทดน้ำหรือรักษาน้ำเอาไว้บ้างไหม?
— MentorConversationWithZarkaTwo |
มันคงจะมองแบบนั้นได้กระมัง...
— MentorConversationWithZarkaThree |
อย่างที่ข้าบอกเอาไว้ก่อนหน้านี้ ข้าหลงใหลในตัวเธอ ไม่ได้หลงใหลในรูปลักษณ์ที่พลังเทวาสร้างสรรค์ให้กับเธอ แต่หลงใหลในความดุเดือดในวิญญาณเธอนัก
— MentorConversationWithZarkaFour |
ข้าหวังไว้เช่นนั้น
— MentorConversationWithZarkaFive |
[DNT] Greetings.
— mentor |
ใกล้ถึงอุทซาลแล้ว ระวังตัวให้ดี พวกวาล์อาศัยพลังมลทินเป็นอย่างยิ่ง แผ่นดินของพวกเขาอาจยังมีอันตรายอยู่ก็เป็นได้
— มรดกตกทอดแห่งวาล์ |
ข้าพอจดจำได้ว่าภูมิภาคนี้มีคูน้ำและทางน้ำสลับซับซ้อนอยู่ในภูมิภาคนี้ เราใช้พวกมันถ่ายน้ำออกจากบึงนี้ได้ เราหวังได้เพียงว่ากลไกเหล่านี้ยังคงใช้การได้อยู่แม้นจักเก่าแก่นัก มันเป็นวิธีเดียวที่เราจักทำให้นครที่เคยรุ่งเรืองในคราก่อนได้รอดพ้นจากการจมน้ำ... เป็นก้าวแรกในการค้นหาความรู้เร้นลับของพวกวาล์
— Mentor_G3_Town_Post_Alva_Intro |
พอข้าได้กลับคืนสู่สถานที่ที่ข้าเคยสัญจรมาในยามเป็นเทวาวัยเยาว์ ได้เห็นว่าที่นี่เก่าแก่และถูกลืมเลือนมานาน มันให้ความรู้สึกพิกลนัก คราสุดท้ายที่ข้าเคยมาสู่ที่แห่งนี้ พวกวาล์ยังเป็นอารยธรรมรุ่งเรืองที่มีอนาคตสดใสพวกเขามีปัญหาของตนเองมิผิดจากกลุ่มชนอื่น แต่ข้านึกว่าข้าสามารถปลดปล่อยพวกเขาออกจากพลังเทวาอันเป็นภัยทางศีลธรรมได้โดยการกำจัดเทพเจ้าออกไปยามที่เราอยู่ที่นี่ ข้าอยากค้นหาว่าการทำลายล้างเช่นนี้เป็นความผิดของข้าหรือไม่ หรือว่าเกิดเรื่องอื่นขึ้นกับพวกเขากันแน่...
— วาล์ |
ในเมื่อเราตามรอยเมล็ดพันธุ์แห่งการทำลายล้างมิทันกาล เราทำได้เพียงแสวงหาความรู้ของเหล่าผู้ที่ศึกษาบีสต์มาหลายศตวรรษ ซึ่งก็คือพวกวาล์นั่นเอง ข้าเองพอรู้เรื่องการสร้างบีสต์ขึ้นมาอยู่บ้าง... แต่ข้าหลับใหลในยามที่มันมีชีวิตอยู่จริง ตลอดเวลา 2000 ปีที่ผ่านมามีเพียงนครวาล์แห่งเดียวที่เหลือรอด เราต้องเดินทางไปที่นั่น ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาที่ข้าออกพเนจร ข้าได้เห็นหลักฐานว่านักวิทยาศาสตร์วาล์ผู้หนึ่งคิดค้นเครื่องกลอันทรงพลังที่มีจุดมุ่งหมายในการปกป้องกลุ่มชนของเขาให้รอดพ้นจากวันมหาภัยพิบัติ แน่นอนว่ามันสร้างไม่เสร็จทันกาล... แต่เราอาจสานต่อจากเขาได้
— เครื่องกลโบราณ |
อุทซาลเป็นนครวาล์แห่งสุดท้ายที่ยังคงอยู่ในสภาพสมบูรณ์ ด้วยเหตุผลที่จะเป็นอุปสรรคยิ่งใหญ่ต่อเราเช่นกัน ในวันมหาภัยพิบัติแรก นครนี้เผชิญกับอุทกภัย เป็นผลให้น้ำจำนวนมากคร่าชีวิตประชากรส่วนใหญ่และท่วมทรัพย์สมบัติให้จมไปใต้น้ำ นับแต่นั้นมาพลังมลทินได้ทำให้น้ำนั้นแปดเปื้อนจนไม่มีใครสามารถปล้นสะดมนครนี้ได้ จากที่ข้าเคยมาที่อัทซาลในวัยเยาว์ ข้าพอมีความคิดในการแก้ปัญหานี้อยู่บ้าง... เราจักพูดคุยกันอีกเมื่อเราพบกับสิ่งนั้น
— อุทซาล |
เจ้าพบทางน้ำแล้วรึ? ลองค้นหากลไกควบคุมเสีย เทคโนโลยีวาล์ยุคนั้นสร้างขึ้นด้วยงานหินสลักและระบบการถ่ายพลังงานที่ซ่อนเร้น ระบบนี้ย่อมใช้การได้แม้นเวลาผ่านมานานเช่นนี้... ถ่ายน้ำออกจากนครนี้ แล้วมาดูกันเถิดว่าอุทซาลเก็บงำความลับโบราณเช่นไรไว้ให้กับหมู่เรา
— การลดระดับน้ำ |
การกลับมาพร้อมกับดอร์ยานีเป็นวิธีที่หลักแหลมนัก ในฐานที่เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องบีสต์เป็นประวัติกาล เราจึงต้องการเขามากกว่าอื่นใด
ข้าไม่เชื่อดอกว่าเราไว้เนื้อเชื่อใจเขาได้ขนาดนั้น แต่ยามนี้เรามีจุดมุ่งหมายเดียวกัน เขามุ่งกำราบบีสต์เช่นเดียวกับเรา
หากเขาคิดว่าเราควรเดินทางไปทิศใต้สู่นามาคานุย เราก็จักเดินทางไป อาวุธของผู้มาก่อนกาล... อาจเป็นความหวังที่ดีที่สุดของเราก็เป็นได้...
— การจับตัวดอร์ยานี |
สมาชิกกองสำรวจนี้เชื่อว่าซิกกุรัตใต้เท้าเรานี้ แฝงไว้ด้วยเครื่องกลโบราณที่มีไว้ต่อต้านวันมหาภัยพิบัติที่ทำลายล้างพวกวาล์มาก่อน
บีสต์ตัวก่อนเป็นที่มาของวันมหาภัยพิบัติครั้งนั้น... ซึ่งแปลว่าเราอาจใช้เครื่องกลเบื้องล่างหยุดยั้งบีสต์ตัวใหม่ก็เป็นได้ จงแสวงหาเส้นทางเข้าไปยังซิกกุรัต แล้วมายลกันเถิดว่าเหล่าผู้มีสติปัญญาปราดเปรื่องในจักรวรรดิวาล์ได้สร้างสรรค์สิ่งใดไว้
หากพวกเขาสร้างเครื่องกลนี้ไม่ได้ทันกาล เราอาจทำเครื่องกลของพวกเขาให้เสร็จสิ้นก็เป็นได้...
— การลดระดับน้ำ |
ประตูนี้เปิดโอกาสที่ข้ามิเคยคาดคิดมาก่อน โอกาสที่จักได้ปรึกษาเหล่าผู้มีสติปัญญาปราดเปรื่องแห่งวาล์ได้โดยตรง
เข้าประตูไปเสีย จงเสาะหาผู้เชี่ยวชาญในเรื่องบีสต์หรือพลังมลทิน พวกเขาอาจล่วงรู้วิธีการควบคุมพลังมลทินในวิธีที่ข้าไม่อาจรู้ก็เป็นได้
— ทวารวิถีโบราณ |
บีสต์กำลังเคลื่อนที่ พลางบิดเบือนทะเลทรายไปตามทาง ปลุกขึ้นมาทั้งศพโบราณและภัยสยองลี้ลับไม่ต่างกัน เคาน์เตสนำมันมาที่นี่เพื่อทำแผนต่ำทรามข้าคาดว่าเธอมีพรรคพวกในที่แห่งนี้เป็นแน่ เราต้องไล่ตามพวกเขาแล้วเกลี้ยกล่อมให้เลิกทำเรื่องสิ้นสตินี้เสียที
— ก้าวต่อไปของเรา |
อะซาล่ารับปากว่าจักช่วยเหลือเราดังที่ข้าคาดคิด บีสต์นั้นเป็นภัยต่อการมีอยู่ของทุกกลุ่มชนแห่งเวร์แคลส์ท แต่ยิ่งไปกว่านั้น เธอดูมีความมุมานะนักเธอทำให้ข้านึกถึงแม่สาวอึกทึกผู้หนึ่งที่ข้าเคยรู้จักมาจากเค็ท ผู้ที่ได้เป็นใหญ่ ได้เป็นเทพเจ้า แล้วนำพากลุ่มชนของเธอไปสู่ความยิ่งใหญ่ในที่สุด
— อะซาล่า |
ข้าคุ้นชินต่อการที่ผู้อื่นหวั่นกลัว เบือนหน้าหนียามที่ข้าจับจ้อง แต่ข้าขอสารภาพว่าครานี้กลับให้ความรู้สึกตรงกันข้ามแม้นเธอมีดวงตามืดบอด แต่บางคราข้ากลับสัมผัสได้อย่างประหลาดว่าเธอกำลังจับจ้องข้า กระทั่งในยามวิกาล
— แชมบริน |
การเป็นปฏิปักษ์ต่อกลุ่มชนของตนนั้นย่อมอาศัยความกล้าหาญเป็นแน่แท้ ข้าเองก็เคยตัดสินใจคล้ายคลึงกัน ในอดีตนั้นเคยมีชายหญิงที่เหมือนกับข้า ผู้เชื่อว่าตนนั้นผิดธรรมดา และพวกเขาก็คิดถูกนัก... ถูกอย่างน่าหวั่นสะพรึงการหักหลังของข้าถือเป็นการสาปส่งให้ข้าต้องเนรเทศออกจากพวกพ้องไปตลอดกาล ข้าไม่เหมือนมนุษย์ แต่เป็นที่เกลียดชังโดยผู้เป็นอมตะ ข้าเดียวดายข้าไม่เสียดายที่เคยทำแบบนั้นลงไป... และข้าอาจได้ทำอีก
— รีสุ |
เมื่อข้าได้ฟังเรื่องเล่าของกลุ่มชนและสถานที่ที่ข้ารู้จัก เจ้าคงไม่อาจรู้ได้ว่าข้าต้องยับยั้งชั่งใจเท่าไรในการยั้งตนเอง{ไม่ให้}แก้ไขความผิดพลาดของเธอเธอเล่าได้ใกล้เคียงนัก ข้าให้ตรงนี้ รายละเอียดบางอย่างหรือชุดเหตุการณ์ที่เธอเล่านั้นมันใกล้เคียงจนน่าตระหนกตกใจเสียด้วยซ้ำ ทว่าจิตวิญญาณของสิ่งที่เกิดขึ้นหลายพันปีก่อน {แก่นแท้}ของชีวิตตรงนั้น... มันถูกเสริมแต่งจนเกินจริง ทว่าในคราอื่น เรื่องเล่าขานถ่ายทอดได้เพียงเลือนราง ความเลิศหรูที่แท้จริงหายไปหรือว่าความทรงจำของข้าเลือนหายไปตามกาลเวลากันแน่? เราคงไม่มีทางรู้ได้กระมัง เพราะวันวานเหล่านั้นจากไปอย่างไร้วันหวนคืน... แม้นเทพเจ้าหรือมนุษย์ก็มิอาจย้อนเวลากลับไปได้ ทุกสิ่งที่ข้าเคยรักกลายเป็นผุยผงมาหลายร้อยปี ก่อนที่เจ้าจะได้มีลมหายใจเสียอีก
— ซาร์คา |
สิ่งมีชีวิตพวกนี้มีเหตุผลและปัญญายิ่งกว่าที่จะเป็นการสำแดงฤทธิ์ของพลังมลทิน ข้าคะเนว่าพวกมันเป็นลูกหลานกลเม็ดของเทวาก็เป็นได้ในสมัยโบราณ ข้ารู้จักเทพเจ้าองค์หนึ่ง เทพเจ้าเจ้าเล่ห์ที่คงชื่นชอบให้มีผู้ที่หัวร่อไปกับเรื่องตลกผิดวิสัยของเขา จะมีผู้ชมใดที่เหมาะสมกับตัวตลกน่าแขยงไปกว่าฝูงไฮยีน่าที่พูดพล่อยเล่า?
— ไฮยีน่าเผ่าตะวัน |
พวกมาราเค็ทมีวัฒนธรรมที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าที่คนส่วนใหญ่ล่วงรู้ พวกเขามีประเพณีที่เคร่งครัด แทบจะเหี้ยมโหดก็ว่าได้ แต่การยึดมั่นในความเชื่อร่วมเหล่านี้ทำให้พวกเขาแข็งแกร่ง ดำรงอยู่ต่อไปท่ามกลางจักรวรรดิมากมายที่เกิดขึ้นและดับไปรอบตัวพวกเขา
— มาราเค็ท |
ใช่ ข้าเห็นทาสลากรถเข็นแล้ว ข้าไม่สบายใจกับการปฏิบัติเช่นนี้นัก แต่ข้าเข้าใจว่ามันเปิดโอกาสให้ผู้ที่ถูกจับในการสู้รบได้รับใช้ แทนที่จักถูกประหารไปเสียดื้อๆพวกเขาไม่มีทรัพยากรเพียงพอต่อการเก็บนักโทษที่ไม่ทำงานเอาไว้ มันอาจเป็นการกระทำที่ชั่วน้อยที่สุดก็เป็นได้สำหรับแผ่นดินที่โหดร้ายแห่งนี้... อย่างน้อยข้าก็บอกตนเองไว้เช่นนั้น
— การเลี้ยงทาส |
เคาน์เตสใช้พลังมลทินชุบชีวิตจามันรา และพวกเขาหลบหนีไปได้พร้อมกับบีสต์... โชคดีที่เราพอรู้จุดมุ่งหมายของพวกฟาริดันอยู่บ้างเราจักต้องไปยังเดชาร์โดยเร็ววัน
— ก้าวต่อไปของเรา |
พวกเขาเรียกตนว่าเป็นชาวฟาริดันแห่งยุคนี้ แต่กลุ่มของพวกเขาดับสูญและเกิดใหม่มาหลายต่อหลายครา พวกเขาหาได้มีวัฒนธรรมที่เป็นไทไม่ แต่เป็นความลับอันมืดมนของพวกมาราเค็ท เป็นผลที่เลี่ยงไม่ได้จากธรรมชาติของชีวิตที่ถูกทอดทิ้งตามยถากรรมสังคมหนึ่งย่อมไม่อาจกำจัดผู้อ่อนแอ ผู้ป่วย หรือผู้ด้อยโอกาสไปได้ง่ายๆ เด็กแรกเกิดที่ไม่เป็นที่ปรารถนาที่ถูกทอดทิ้งตามกองทราย... พวกเขาไม่ค่อยได้ล้มตายดอก ไม่ว่าพวกมาราเค็ทอยากให้พวกเขาหายไปเสียเท่าไรก็ตามไม่เลย พวกเขามีชีวิตต่อไป พวกฟาริดันเป็นเงาของพวกมาราเค็ทที่คอยจับจ้องอยู่นอกสายตาเสมอ พวกเขาช่วยชีวิตเด็กๆ แล้วคอยเลี้ยงดูจากภายนอกพลางมองเข้ามายังภายใน มันเป็นเรื่องคลายกังวลลับๆ สำหรับพ่อแม่ที่ต้องสละบุตรของตน แต่เป็นพายุก่อตัวที่รอนำพาความเดือดดาลกลับคืนสู่บ้านเกิดเข้าสักวัน
— ฟาริดัน |
อา เค็ท บัดนี้เป็นเพียงกองทรายไปเสียแล้ว แต่มันเคยเป็นที่ที่ยิ่งใหญ่นัก วารีหลั่งไหลเป็นลวดลายที่สร้างสรรค์โดยช่างศิลป์ที่มีทักษะเหลือเชื่อ กระทั่งผู้ที่สิ้นยินดียังประทับใจในสวนลอยฟ้าของนครนี้
— เค็ท |
อย่าได้เตร็ดเตร่ในหุบเขาแห่งนั้นเนิ่นนาน โลกใบนี้มีข้อตกลงดึกดำบรรพ์หลายประการที่มีอำนาจเหนือสรรพสิ่งยิ่งกว่าที่พวกเราควรล่วงรู้ ทว่าเราย่อมรับผลร้ายจากการล่วงละเมิดข้อตกลงเหล่านี้เป็นแน่แท้ จงทำสิ่งที่ต้องทำ แล้วรีบหลบหนีไปเสีย
— หุบเขาแห่งไททัน |
กลุ่มชนผู้สาบสูญแห่งแดนกันดารนี้หาได้ล่วงรู้สงครามของเราไม่ พวกเขาจักจู่โจมเจ้าเพราะพวกเขามิได้เข้าใจเจ้า มันโชคร้ายนัก ทว่าเราไม่อาจยอมให้พวกเขาขัดขวางเราได้เป็นแน่ความขัดแย้งนี้จักกำหนดชะตาของพวกเขาเช่นกัน จึงเรียกได้ในแง่หนึ่งว่าเรากำลังช่วยชีวิตพวกเขา แม้นพวกเขาจักเป็นเช่นนี้ ประโยชน์สุขแก่มวลรวมสำคัญกว่าเรื่องอื่นใด
— แดนกันดารมาสโตดอน |
ข้าหาได้เป็นชาวมาราเค็ทไม่ ทว่าข้ารักแผ่นดินและกลุ่มชนนี้นัก พวกเขาสร้างมหาสุสานในยุคที่เค็ทรุ่งเรือง ข้าจึงประหลาดใจนักที่หอคอยแห่งนี้ยังคงยืนยงท้ายที่สุดผลงานของมนุษย์อาจอยู่ยืนยาวกว่าทวยเทพก็เป็นได้
— เดชาร์ |
เส้นทางสู่เดชาร์ได้เปิดออกแล้ว จงแทรกซึมไปในหอคอย ขัดขวางไม่ให้พวกฟาริดันให้อาหารกับบีสต์ให้จงได้!
— ก้าวต่อไปของเรา |
เราหาได้มีเวลาไม่ บีสต์อาจอันตรายเกินกว่าที่มนุษย์ทั่วไปจะหยุดยั้งก็เป็นได้ ถึงคราของสงครามเบ็ดเสร็จแล้วจงช่วยกลุ่มอาร์ดูร่าจู่โจมจักรกลออกศึกของพวกฟาริดันเสีย ก่อนที่มันจักสายเกินแก้!
— ก้าวต่อไปของเรา |
เรื่องที่ข้ากลัวที่สุดกลายเป็นจริงแล้ว บัดนี้เราไม่อาจจัดการบีสต์ได้ด้วยตัวเองอีกต่อไป
— เรื่องที่กลัวที่สุด |
เรื่องที่ข้ากลัวที่สุดกลายเป็นจริงแล้ว บัดนี้เราไม่อาจจัดการบีสต์ได้ด้วยตัวเองอีกต่อไป
— HoodedOneA2RevealIntroduction_HoodDown |
เจ้าพูดถูก ข้าไม่ได้ให้ข้อมูลกับเจ้าหมด... ถึงคราที่จะบอกเจ้าว่าข้าเป็นใครกันแน่
— คำสารภาพ |
เจ้าพูดถูก ข้าไม่ได้ให้ข้อมูลกับเจ้าหมด... ถึงคราที่จะบอกเจ้าว่าข้าเป็นใครกันแน่
— HoodedOneA2RevealIntroductionTwo_HoodDown |
ข้า... เป็นเทพองค์หนึ่ง ข้าคือผู้ฉกฉวยบารมี ข้าชื่อซิน และข้าได้ล้มเหลวอีกคราข้าเป็นผู้ที่สร้างบีสต์... ซึ่งเป็นเมล็ดพันธุ์แห่งมลทินที่จ้องจะเติบใหญ่ มันเป็นความรับผิดชอบของข้า เพราะสิ่งที่ข้าสร้างกลับคุกคามเวร์แคลส์ทอีกครา ข้าจึงต้องหยุดยั้งมันด้วยตนเองให้จงได้ข้าขอเพียงแต่ว่าในเมื่อเจ้ารู้ตัวตนของข้าแล้ว เจ้ายังคงตระหนักว่าภารกิจของเราสำคัญเพียงใด
— ตัวตน |
บีสต์เติบโตจนเราไม่สามารถหยุดยั้งได้อีกต่อไป เราต้องค้นหาสิ่งที่แกร่งกล้ากว่าสิ่งที่เรามีอยู่ในปัจจุบัน สิ่งที่สามารถดูดกลืนพลังของมันให้อยู่ในร่างที่จัดการได้มากกว่าเดิมในกาลที่ข้าหลับไหลด้วยฤทธิ์ของพลังมลทิน มีจักรวรรดิหนึ่งที่ใช้พลังงานมหันต์นี้ได้อย่างเชี่ยวชาญ เราต้องเข้าไปในป่าดงดิบของพวกวาล์แต่กาลก่อนซากปรักหักพังของพวกเขาอาจเก็บงำความลับที่เราต้องการก็เป็นได้ เราต้องไปยังสถานที่แห่งนั้น ไปสู่นครใต้น้ำแห่งอุทซาล ที่นี่เป็นความหวังเดียวของเราแล้ว
— HoodedOneA2RevealConfessionContinue |
บีสต์เติบโตจนเราไม่สามารถหยุดยั้งได้อีกต่อไป เราต้องค้นหาสิ่งที่แกร่งกล้ากว่าสิ่งที่เรามีอยู่ในปัจจุบัน สิ่งที่สามารถดูดกลืนพลังของมันให้อยู่ในร่างที่จัดการได้มากกว่าเดิมในกาลที่ข้าหลับไหลด้วยฤทธิ์ของพลังมลทิน มีจักรวรรดิหนึ่งที่ใช้พลังงานมหันต์นี้ได้อย่างเชี่ยวชาญ เราต้องเข้าไปในป่าดงดิบของพวกวาล์แต่กาลก่อนซากปรักหักพังของพวกเขาอาจเก็บงำความลับที่เราต้องการก็เป็นได้ เราต้องไปยังสถานที่แห่งนั้น ไปสู่นครใต้น้ำแห่งอุทซาล ที่นี่เป็นความหวังเดียวของเราแล้ว
— สู่อุทซาล |
ข้ามีอายุเป็นพันๆ ปี ข้าเคยเป็นมนุษย์มาก่อน แต่พี่ชายข้าบีบบังคับให้ข้าเป็นเทพ... แต่เรื่องนั้นไว้คราวหลังเสียดีกว่าข้าใช้ชีวิตเทพแรกเริ่มในเค็ท ข้ารักและเป็นที่รัก และยังมีบุตรีอีกด้วย แท่นบูชานี้แสดงภาพของทั้งสององค์นี้ พวกเธอต่างเป็นที่เคารพนับถือในหมู่มาราเค็ท
— แท่นบูชา |
การูคานเป็นอัญมณีแห่งวาสตีรีที่แท้จริง อย่างน้อยก็ในสายตาข้า ความรักของเทพเจ้าก็เป็นเช่นความรักของมนุษย์ เท่าที่ข้าจำได้มันก็เป็นเช่นนั้น เราเคยมีความสุขในช่วงเวลาหนึ่งที่ยาวนานกว่าชีวิตของมนุษย์ใดทว่าถึงคราที่ความรักเท่าไรก็ไม่เพียงพอ ความเป็นมนุษย์ของเธอร่วงโรยผ่านรอยร้าวในชีวิตเธอดั่งทรายละเอียด เหลือเพียงเปลือกเทวาที่มีรูปลักษณ์ของเธอเพียงเท่านั้น มิได้เหลือวิญญาณเธออยู่เลยพลังเทวาเป็นเช่นนี้แล ศรัทธาให้พลัง ทว่าศรัทธาก็ยังก่อรูป หากจักรวบรวมพลังได้ เทพองค์หนึ่งต้องรับบทบาทให้เป็นสัญลักษณ์ดังที่สาวกรับรู้เข้าไปทุกทีการรับรู้กลายเป็นจริงเมื่อใดเล่า? เราไม่อาจระบุได้แน่ชัดว่าคราใด นั่นเป็นเรื่องที่น่าอัปรีย์ที่สุด เจ้าไม่มีทางรู้ได้ว่าเจ้าล้ำเส้นไปเมื่อใด
— ภรรยา |
เจ้าอยากรู้ความจริงรึ? ข้าหักหลังลูกสาว แล้วให้เธอถูกฆ่าตายไม่มีข้ออ้างใดในเวร์แคลส์ทที่สาสมกับสิ่งที่ข้าทำดอก ตอนนั้นข้าคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ควร คิดว่าเป็นเพียงวิธีเดียวในการกอบกู้มนุษยชาติแต่แล้วเราก็มาอยู่ที่นี่อีกครั้ง คอยไล่ตามบีสต์ ต่อสู้เพื่อชะตากรรมของโลกอีกครา ข้าเริ่มคิดว่าวัฏจักรของประวัติศาสตร์จักไม่มีวันจบลง เว้นแต่เราจักทำได้ดีกว่าเดิมจนพบหนทางอื่นแต่กว่าจักถึงตอนนั้น เราจักแก้ปัญหาได้ด้วยวิธีเดียวที่เรารู้จัก ด้วยการใช้ความรุนแรงนั่นแล
— บุตรี |
กลุ่มอาร์ดูร่าพาเราไปยังทิศใต้จนถึงชายป่าดงดิบได้ นครใต้น้ำแห่งอุทซาลไม่ได้เป็นที่ที่เร้นลับหรือเข้าถึงได้ยากแต่ประการใด... ทว่ามีอันตรายประการอื่นที่คุ้มครองนครนี้อยู่ แต่เราจักจัดการมันให้จงได้เมื่อถึงคราหากเจ้าพร้อมเมื่อไร เราควรเริ่มออกเดินทางไปโดยเร็ววัน
— ก้าวต่อไปของเรา |
ข้าหลับใหลอยู่ในยุคของจามานรา ข้ามิอาจพิสูจน์ว่าเรื่องเล่าของริสุนั้นจริงเท็จประการใด... แต่ข้าก็มิอาจพูดได้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เฉกเช่นเดียวกัน ชาวมาราเค็ทมีธรรมเนียมที่เข้มงวดจนเรียกได้ว่าโหดร้ายก็ไม่ปาน
— จามันรา |
มันผ่านมานานเท่าไรแล้ว? ข้าถูกตามล่า... เคานต์... เขาขโมยสิ่งที่อันตรายยิ่งกว่าอื่นใด... มันจะก่อให้เกิดโรคภัย... แล้วตามด้วยความบ้าคลั่ง...เรายังหยุดยั้งมันได้อยู่... เราต้องเอาเมล็ดพันธุ์กลับไป... กลับไป...
— คำเตือน |
ใช่... ได้โปรด... ตามหามันเสีย... ข้ายังอ่อนแอเกินไป... มันจะแย่ลงไปทุกที...
— ตามหาเมล็ดพันธุ์ |
ข้าขอ... ขอบคุณเจ้านัก... ที่ปลดปล่อยข้า ข้า... เป็นหนี้บุญคุณเจ้า... แต่เจ้าต้องตามหาเมล็ดพันธุ์ให้เจอก่อน ข้าจักให้การช่วยเหลือเจ้าอย่างสุดความสามารถ แม้นข้าอ่อนแอ แต่ข้าพอมีความรู้ที่อาจเป็นประโยชน์อยู่บ้าง นำวัตถุเวทมนตร์ที่เจ้าพบมาให้กับข้า แล้วข้าจักตรวจสอบของเหล่านั้นให้กับเจ้าเอง
— HoodedOneNewReleaseThanks |
เคานต์เผชิญหน้ากับข้าแล้วขโมยวัตถุที่อันตรายนัก มันเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ข้าเก็บงำให้พ้นเงื้อมมือของมนุษยชาติมาเนิ่นนาน เขากลับรู้ว่าข้าครอบครองเมล็ดพันธุ์นี้เอาไว้ แต่ไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าเมล็ดพันธุ์นี้อันตรายเพียงใด การพยายามนำพลังของมันมาใช้จักนำพาหายนะเป็นแน่เจ้าต้องเร่งรุดไปยังหมู่บ้านในบัดดล อย่างน้อยเจ้าอาจเกลี้ยกล่อมผู้ที่ยังมีสติให้สกัดกั้นเมล็ดพันธุ์นี้ให้จงได้
— เคานต์จีโอนอร์ |
ร่องรอยพลังมลทินนำไปสู่ทิศตะวันออก เราจึงจักเดินทางไปยังทิศตะวันออก เหมือนชะตาจะพาข้ากลับสู่ที่ราบวาสตีรีให้จงได้...
— ตามรอยบีสต์ |
ข้าไม่มีคำพูดใดที่สามารถสื่อถึงภัยสยองเหนือขอบเขตที่เกิดจากการใช้พลังมลทินในทางที่ผิดได้ ข้าหวังแต่เพียงว่าจะได้พบเมล็ดพันธุ์แล้วหยุดยั้งมันได้ทันกาลก่อนที่จะสายเกินแก้
— เมล็ดพันธุ์แห่งมลทิน |
เมื่อยี่สิบปีก่อนหลังจากที่เกิดเหตุการณ์โกลาหลทั้งหลาย มนุษยชาติจำต้องเอาตัวรอด ไม่มีผู้ใดตามหาตัวข้า ไม่มีผู้ใดพบเห็นข้า ข้าอาศัยอยู่ทั้งที่สูงและที่มืด เฝ้าหาวิธีเก็บเมล็ดพันธุ์นี้ให้รอดพ้นจากเงื้อมมือมนุษย์ผู้ทะยานอยากแต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ข้าถูกต้อนให้ย้ายจากถิ่นสู่ถิ่นอยู่ร่ำไป มันย่อมมีนักล่าอีกคน กองตรวจอีกกอง สวนอีกสวนที่ถูกตัดทำลาย หรือถ้ำอีกถ้ำที่ถูกขุดค้นข้าไม่มีถิ่นใดให้หลบซ่อน และจำต้องมาที่สถานที่นี้อย่างมิอาจเลี่ยงได้... และกลับกลายเป็นถิ่นที่ใครบางคนต้องการให้ข้าเข้ามาทั้งหมดนี้เป็นกับดักที่วางแผนมาหลายต่อหลายปีที่มีความทุ่มเทมหาศาล มีผู้หนึ่งต้องการเมล็ดพันธุ์นี้ด้วยทุกวิถีทาง ซึ่งย่อมส่อให้เห็นว่าผู้นั้นย่อมมีเจตนาร้ายเป็นแน่...
— ถูกตามล่า |
ภูมิภาคนี้มีคูน้ำและทางน้ำสลับซับซ้อนอยู่ เรานำไปถ่ายน้ำออกจากบึงนี้ได้
เราหวังได้เพียงว่ากลไกเหล่านี้ยังคงใช้การได้อยู่ไม่ว่าจักเก่าแก่เช่นไรก็ตาม มันเป็นหนทางเดียวที่เราจักทำให้นครที่เคยรุ่งเรืองในคราก่อนได้รอดพ้นจากการจมน้ำ... เป็นก้าวแรกสู่การค้นหาความรู้เร้นลับของพวกวาล์
— แนะนำตัว |
เจ้าอาจไม่ล่วงรู้เรื่องนี้ แต่ภาษาปากที่เราพูดกันในปัจจุบันนั้นมีต้นตอมาจากวาล์โบราณ... ซึ่งเป็นจักรวรรดิที่ใหญ่ที่สุดในเวร์แคลส์ทมาเป็นเวลาหลายพันปี พวกเขา{ควร}จะเข้าใจเจ้าได้
— ภาษากลาง |
— Mentor_Greeting_1A.ogg |
— Mentor_Greeting_1B.ogg |
— Mentor_Greeting_1C.ogg |
— Mentor_Greeting_2A.ogg |
— Mentor_Greeting_2B.ogg |
— Mentor_Greeting_2C.ogg |
— Mentor_Greeting_3A.ogg |
— Mentor_Greeting_3B.ogg |
— Mentor_Greeting_3C.ogg |
— Mentor_Greeting_4A.ogg |
— Mentor_Greeting_4B.ogg |
— Mentor_Greeting_4C.ogg |
— Mentor_Greeting_5A.ogg |
— Mentor_Greeting_5B.ogg |
— Mentor_Greeting_5C.ogg |
— Mentor_Goodbye_1A.ogg |
— Mentor_Goodbye_1B.ogg |
— Mentor_Goodbye_1C.ogg |
— Mentor_Goodbye_2A.ogg |
— Mentor_Goodbye_2B.ogg |
— Mentor_Goodbye_2C.ogg |
— Mentor_Goodbye_3A.ogg |
— Mentor_Goodbye_3B.ogg |
— Mentor_Goodbye_3C.ogg |
— Mentor_Goodbye_4A.ogg |
— Mentor_Goodbye_4B.ogg |
— Mentor_Goodbye_4C.ogg |
— Mentor_Goodbye_5A.ogg |
— Mentor_Goodbye_5B.ogg |
— Mentor_Goodbye_5C.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_01_01.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_01_02.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_01_03.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_02_01.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_02_02.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_02_03.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_03_01.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_03_02.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_03_03.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_04_01.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_04_02.ogg |
— MentorA1_Greeting_Sick_04_03.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_01_01.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_01_02.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_01_03.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_02_01.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_02_02.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_02_03.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_03_01.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_03_02.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_04_01.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_04_02.ogg |
— MentorA1_Farewell_Sick_04_03.ogg |
